Livre des Proverbes 29

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 L’homme qui s’entête malgré les avertissements sera brisé d’un coup et sans remède.	1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα
2 Quand les justes sont au pouvoir, le peuple se réjouit; quand c’est un méchant qui domine, le peuple gémit.	2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη
3 Qui aime la sagesse fait la joie de son père, qui entretient les prostituées y laissera son avoir.	3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων
4 Un roi, quand il est juste, affermit son pays; s’il n’est qu’un oppresseur, il le mène à la ruine.	4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος
5 Flatter son prochain, c’est tendre un filet sous ses pas.	5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας
6 Le péché du méchant lui prépare un piège, tandis que le juste court et n’a pas à s’en repentir.	6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου
7 Le juste connaît les droits du pauvre, le mauvais n’en veut rien savoir.	7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται
8 Ceux qui ne font que critiquer mettent la ville sens dessus dessous, mais les sages apaisent la colère.	8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων
9 Quand le sage discute avec un fou, qu’il se fâche ou plaisante, il n’en tirera rien.	9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη
10 Le juste s’attire la haine des violents, les méchants veulent sa perte.	10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων
11 L’insensé donne libre cours à son impulsivité, le sage domine la sienne et la calme.	11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους
12 Un chef qui prête l’oreille aux calomnies, tous ses serviteurs seront des mauvais.	12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν
13 Le pauvre et l’oppresseur ont un point commun: Yahvé leur donne à tous deux de voir le jour.	13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται
14 Le roi qui donne aux pauvres une vraie justice, son pouvoir sera stable.	14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει
15 Le fouet et les corrections procurent la sagesse, l’enfant qu’on laisse faire sera la honte de sa mère.	15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου
16 Les mauvais se multiplient, et avec eux le péché, mais les hommes droits verront leur chute.	16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται
17 Corrige ton fils si tu veux qu’il te procure le repos: alors il te vaudra de grandes joies.	17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου
18 Faute de visions, le peuple vit sans règle; heureux celui qui observe la Loi!	18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται
19 On ne corrige pas un serviteur rien qu’avec des paroles; il comprend mais n’obéit pas!	19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων
20 As-tu remarqué un homme qui meurt d’envie de parler? Il y a plus à espérer d’un sot que de lui.	20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση
21 Si tu as gâté ton serviteur dès sa jeunesse, à la fin il sera intraitable.	21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν
22 Le violent multiplie les querelles, l’homme emporté commet faute sur faute.	22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου
23 C’est ton orgueil qui te vaudra d’être abaissé, celui qui est humble aura droit aux honneurs.	23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις
24 Il veut sa propre perte, celui qui protège un voleur, qui ne dit rien quand on fait jurer ceux qui savent.	24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν
25 C’est un piège que de trembler devant des hommes: la vraie sécurité, c’est de s’en remettre à Yahvé.	25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον
26 Beaucoup recherchent les faveurs du pouvoir, mais c’est Yahvé qui décide pour chacun.	26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες
27 L’homme mauvais est insupportable aux hommes droits, tout comme celui qui marche droit est insupportable aux méchants.	27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων