Livre des Psaumes 29

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Psaume de David. Fils de Dieu, rendez gloire au Seigneur;reconnaissez, fils de Dieu, que lui seul est fort,	1 εις το τελος ψαλμος ωδης του εγκαινισμου του οικου τω δαυιδ
2 rapportez au Seigneur la gloire de son nom, prosternez-vous devant lui en grande liturgie.	2 υψωσω σε κυριε οτι υπελαβες με και ουκ ηυφρανας τους εχθρους μου επ' εμε
3 Une voix au-dessus des eaux! C’est le Seigneur, c’est le tonnerre du Dieu de gloire. Le Seigneur est là au-dessus de l’orage.	3 κυριε ο θεος μου εκεκραξα προς σε και ιασω με
4 Quelle puissance dans la voix du Seigneur! Quel éclat dans la voix du Seigneur,	4 κυριε ανηγαγες εξ αδου την ψυχην μου εσωσας με απο των καταβαινοντων εις λακκον
5 dans sa voix qui brise les cèdres! Le Seigneur fracasse les cèdres du Liban	5 ψαλατε τω κυριω οι οσιοι αυτου και εξομολογεισθε τη μνημη της αγιωσυνης αυτου
6 et le Liban tout entier danse comme un cabri, le mont Siryon, comme une bande de jeunes buffles.	6 οτι οργη εν τω θυμω αυτου και ζωη εν τω θεληματι αυτου το εσπερας αυλισθησεται κλαυθμος και εις το πρωι αγαλλιασις
7 Voix du Seigneur! elle déchire des éclairs de feu,	7 εγω δε ειπα εν τη ευθηνια μου ου μη σαλευθω εις τον αιωνα
8 Voix du Seigneur! elle fait trembler le désert, le désert de Qadesh en a été secoué.	8 κυριε εν τω θεληματι σου παρεσχου τω καλλει μου δυναμιν απεστρεψας δε το προσωπον σου και εγενηθην τεταραγμενος
9 Voix du Seigneur, elle ébranle les arbres sacrés, elle dépouille les forêts, et dans son palais tout crie: Gloire!	9 προς σε κυριε κεκραξομαι και προς τον θεον μου δεηθησομαι
10 Le Seigneur siégeait au-dessus du déluge, il siégeait, car il est roi à jamais.	10 τις ωφελεια εν τω αιματι μου εν τω καταβηναι με εις διαφθοραν μη εξομολογησεται σοι χους η αναγγελει την αληθειαν σου
11 C’est le Seigneur qui donne à son peuple la force, il bénira son peuple et lui donnera la paix.	11 ηκουσεν κυριος και ηλεησεν με κυριος εγενηθη βοηθος μου
	12 εστρεψας τον κοπετον μου εις χορον εμοι διερρηξας τον σακκον μου και περιεζωσας με ευφροσυνην
	13 οπως αν ψαλη σοι η δοξα μου και ου μη κατανυγω κυριε ο θεος μου εις τον αιωνα εξομολογησομαι σοι