Livre de l'Exode 17

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Toute la communauté des Israélites quitta le désert de Sin; ils réglaient leurs étapes selon l’ordre de Yahvé. Ils vinrent camper à Réfidim, mais là le peuple n’avait pas d’eau à boire.	1 και απηρεν πασα συναγωγη υιων ισραηλ εκ της ερημου σιν κατα παρεμβολας αυτων δια ρηματος κυριου και παρενεβαλοσαν εν ραφιδιν ουκ ην δε υδωρ τω λαω πιειν
2 Le peuple se révolta contre Moïse, il disait: “Donne-nous de l’eau à boire!” Moïse leur dit: “Pourquoi vous révoltez-vous contre moi? Pourquoi tentez-vous Yahvé?”	2 και ελοιδορειτο ο λαος προς μωυσην λεγοντες δος ημιν υδωρ ινα πιωμεν και ειπεν αυτοις μωυσης τι λοιδορεισθε μοι και τι πειραζετε κυριον
3 Là, le peuple eut soif et murmura contre Moïse: “Pourquoi, dit-il, nous as-tu fait sortir d’Égypte? Est-ce pour nous faire mourir de soif, nous, nos fils et nos troupeaux?”	3 εδιψησεν δε εκει ο λαος υδατι και εγογγυζεν εκει ο λαος προς μωυσην λεγοντες ινα τι τουτο ανεβιβασας ημας εξ αιγυπτου αποκτειναι ημας και τα τεκνα ημων και τα κτηνη τω διψει
4 Alors Moïse cria vers Yahvé: “Que ferai-je pour ce peuple? Encore un peu et ils vont me lapider.”	4 εβοησεν δε μωυσης προς κυριον λεγων τι ποιησω τω λαω τουτω ετι μικρον και καταλιθοβολησουσιν με
5 Yahvé répondit à Moïse: “Passe en avant du peuple! Prends avec toi quelques anciens d’Israël, et va. Tu auras en main le bâton avec lequel tu as frappé le Nil,	5 και ειπεν κυριος προς μωυσην προπορευου του λαου τουτου λαβε δε μετα σεαυτου απο των πρεσβυτερων του λαου και την ραβδον εν η επαταξας τον ποταμον λαβε εν τη χειρι σου και πορευση
6 et moi, je vais me poster devant toi sur le rocher de l’Horeb. Tu frapperas le rocher, il en sortira de l’eau et le peuple boira.” C’est ce que fit Moïse sous les yeux des anciens d’Israël.	6 οδε εγω εστηκα προ του σε εκει επι της πετρας εν χωρηβ και παταξεις την πετραν και εξελευσεται εξ αυτης υδωρ και πιεται ο λαος μου εποιησεν δε μωυσης ουτως εναντιον των υιων ισραηλ
7 On appela ce lieu: Massa (c’est-à-dire: Tentation) et Mériba (c’est-à-dire: Révolte), parce que les Israélites s’étaient révoltés et qu’ils avaient tenté Yahvé en disant: “Dieu est-il vraiment au milieu de nous?”	7 και επωνομασεν το ονομα του τοπου εκεινου πειρασμος και λοιδορησις δια την λοιδοριαν των υιων ισραηλ και δια το πειραζειν κυριον λεγοντας ει εστιν κυριος εν ημιν η ου
8 Quand on était à Réfidim, Amalec vint combattre Israël.	8 ηλθεν δε αμαληκ και επολεμει ισραηλ εν ραφιδιν
9 Moïse dit à Josué: “Trouve-nous des hommes pour aller se battre contre Amalec. Demain matin, j’irai me tenir au sommet de la montagne et je tiendrai à la main le bâton de Dieu.”	9 ειπεν δε μωυσης τω ιησου επιλεξον σεαυτω ανδρας δυνατους και εξελθων παραταξαι τω αμαληκ αυριον και ιδου εγω εστηκα επι της κορυφης του βουνου και η ραβδος του θεου εν τη χειρι μου
10 Josué fit donc ce que Moïse lui avait dit pour combattre Amalec, tandis que Moïse, Aaron et Hour montaient au sommet de la montagne.	10 και εποιησεν ιησους καθαπερ ειπεν αυτω μωυσης και εξελθων παρεταξατο τω αμαληκ και μωυσης και ααρων και ωρ ανεβησαν επι την κορυφην του βουνου
11 Tant que Moïse élevait ses mains vers le ciel, Israël l’emportait, mais quand il laissait retomber ses mains, Amalec était le plus fort.	11 και εγινετο οταν επηρεν μωυσης τας χειρας κατισχυεν ισραηλ οταν δε καθηκεν τας χειρας κατισχυεν αμαληκ
12 Les mains de Moïse se fatiguaient: alors on prit une pierre et on la plaça sous lui. Moïse s’assit dessus pendant qu’Aaron et Hour lui soutenaient les mains, l’un d’un côté, l’autre de l’autre. Ainsi ses mains restèrent levées jusqu’au coucher du soleil,	12 αι δε χειρες μωυση βαρειαι και λαβοντες λιθον υπεθηκαν υπ' αυτον και εκαθητο επ' αυτου και ααρων και ωρ εστηριζον τας χειρας αυτου εντευθεν εις και εντευθεν εις και εγενοντο αι χειρες μωυση εστηριγμεναι εως δυσμων ηλιου
13 et Josué fit un massacre d’Amalec et de son peuple.	13 και ετρεψατο ιησους τον αμαληκ και παντα τον λαον αυτου εν φονω μαχαιρας
14 Yahvé dit à Moïse: “Écris cela dans le Livre pour qu’on s’en souvienne. Et tu diras à Josué: Plus personne sous le ciel ne se souviendra d’Amalec.”	14 ειπεν δε κυριος προς μωυσην καταγραψον τουτο εις μνημοσυνον εν βιβλιω και δος εις τα ωτα ιησοι οτι αλοιφη εξαλειψω το μνημοσυνον αμαληκ εκ της υπο τον ουρανον
15 Moïse construisit un autel et lui donna ce nom: “Yahvé est mon étendard.” Et il dit: “En vos mains l’étendard de Yahvé! Yahvé est en guerre contre Amalec de génération en génération.”	15 και ωκοδομησεν μωυσης θυσιαστηριον κυριω και επωνομασεν το ονομα αυτου κυριος μου καταφυγη
	16 οτι εν χειρι κρυφαια πολεμει κυριος επι αμαληκ απο γενεων εις γενεας