Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Giobbe 16


font
BIBBIA RICCIOTTIVULGATA
1 - Ma Giobbe rispose e disse:1 Respondens autem Job, dixit :
2 «Ho udito frequentemente tali cose: consolatori molesti siete tutti voi!2 Audivi frequenter talia :
consolatores onerosi omnes vos estis.
3 C'è forse un termine alle parole di vento, ovvero hai tu qualche fastidio a parlare?3 Numquid habebunt finem verba ventosa ?
aut aliquid tibi molestum est, si loquaris ?
4 Potrei anch'io parlare a modo di voialtri, e magari voi foste al posto mio!4 Poteram et ego similia vestri loqui,
atque utinam esset anima vestra pro anima mea :
5 Anch'io vi consolerei a parole, e agiterei [superbamente] il mio capo su voialtri,5 consolarer et ego vos sermonibus,
et moverem caput meum super vos ;
6 vi conforterei con la mia bocca, e moverei le mie labbra a vostra compassione.6 roborarem vos ore meo,
et moverem labia mea, quasi parcens vobis.
7 Ma che fare? Se parlo, non cessa il mio dolore, se taccio, non si diparte da me.7 Sed quid agam ? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus,
et si tacuero, non recedet a me.
8 Ora poi il dolor mio m'ha oppresso, e tutte le mie membra sono ridotte a un nulla.8 Nunc autem oppressit me dolor meus,
et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.
9 Le mie rughe mi testimoniano contro, e un mendace calunniatore si leva contro me e parla;9 Rugæ meæ testimonium dicunt contra me,
et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam, contradicens mihi.
10 radunò egli il suo furore, e minacciandomi digrigna contro me i suoi denti; il mio nemico con occhi terribili mi guarda,10 Collegit furorem suum in me,
et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis :
hostis meus terribilibus oculis me intuitus est.
11 aprirono [le sue torme] contro me la lor bocca: mi percuotono ad ingiuria sulle guance, si saziano dei miei tormenti.11 Aperuerunt super me ora sua,
et exprobrantes percusserunt maxillam meam :
satiati sunt pœnis meis.
12 Mi ha imprigionato Dio in poter d'un perverso, e nelle mani degli empii mi ha consegnato:12 Conclusit me Deus apud iniquum,
et manibus impiorum me tradidit.
13 io, già felice, fui ad un tratto spezzato; m'afferrò egli per la nuca e m'ha infranto, m'ha posto come suo bersaglio,13 Ego ille quondam opulentus, repente contritus sum :
tenuit cervicem meam, confregit me,
et posuit me sibi quasi in signum.
14 m'ha assiepato con le sue lance, le mie reni ha trafitto senza pietà, ha sparso a terra le mie viscere:14 Circumdedit me lanceis suis ;
convulneravit lumbos meos :
non pepercit, et effudit in terra viscera mea.
15 mi ha lacerato con ferite su ferite, piombò su me come un gigante.15 Concidit me vulnere super vulnus :
irruit in me quasi gigas.
16 Un sacco ho io cucito sulla mia pelle, ho ricoperto di cenere la mia carne;16 Saccum consui super cutem meam,
et operui cinere carnem meam.
17 la mia faccia s'è gonfiata pel piangere, le mie palpebre si sono ottenebrate.17 Facies mea intumuit a fletu,
et palpebræ meæ caligaverunt.
18 Tali cose ho sofferte senza che l'iniquità fosse nelle mie mani, e mentre indirizzavo a Dio preghiere pure.18 Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ,
cum haberem mundas ad Deum preces.
19 Oh terra, non ricoprire il mio sangue, e in te non trovi il mio grido un luogo di nascondimento!19 Terra, ne operias sanguinem meum,
neque inveniat in te locum latendi clamor meus :
20 Ecco invero che nel cielo sta il mio testimonio, e il mio attestante è nell'eccelso.20 ecce enim in cælo testis meus,
et conscius meus in excelsis.
21 I miei amici sono verbosi, [perciò] a Dio si volgono in pianto gli occhi miei;21 Verbosi amici mei :
ad Deum stillat oculus meus :
22 e magari il giudizio fra l'uomo e Dio fosse tale, quale il giudizio fra il mortale e il suo compagno:22 atque utinam sic judicaretur vir cum Deo,
quomodo judicatur filius hominis cum collega suo.
23 poichè i brevi anni già passano, e su strada da cui non tornerò io cammino.23 Ecce enim breves anni transeunt,
et semitam per quam non revertar ambulo.