Psalms 38
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Exod
Lev
Num
Deut
Josh
Judg
Ruth
1 Sam
2 Sam
1 Kgs
2 Kgs
1 Chr
2 Chr
Ezra
Neh
Tob
Jdt
Esth
1 Macc
2 Macc
Job
Ps
Prov
Eccl
Cant
Wis
Sir
Isa
Jer
Lam
Bar
Ezek
Dan
Hos
Joel
Amos
Obad
Jon
Mic
Nah
Hab
Zeph
Hag
Zech
Mal
Matt
Mark
Luke
John
Acts
Rom
1 Cor
2 Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Titus
Phlm
Heb
Jas
1 Pet
2 Pet
1 John
2 John
3 John
Jude
Rev
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
CATHOLIC PUBLIC DOMAIN | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Unto the end. For Jeduthun himself. A Canticle of David. | 1 Psalmus. David. Ad commemorandum. |
2 I said, “I will keep to my ways, so that I will not offend with my tongue.” I posted a guard at my mouth, when a sinner took up a position against me. | 2 Domine, ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me, |
3 I was silenced and humbled, and I was quiet before good things, and my sorrow was renewed. | 3 quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi, et descendit super me manus tua. |
4 My heart grew hot within me, and, during my meditation, a fire would flare up. | 4 Non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae, non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum. |
5 I spoke with my tongue, “O Lord, make me know my end, and what the number of my days will be, so that I may know what is lacking to me.” | 5 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum et sicut onus grave gravant me nimis. - |
6 Behold, you have made my days measurable, and, before you, my substance is as nothing. Yet truly, all things are vanity: every living man. | 6 Putruerunt et corrupti sunt livores mei a facie insipientiae meae. |
7 So then, truly man passes by like an image; even so, he is disquieted in vain. He stores up, and he knows not for whom he will gather these things. | 7 Inclinatus sum et incurvatus nimis; tota die contristatus ingrediebar. |
8 And now, what is it that awaits me? Is it not the Lord? And my substance is with you. | 8 Quoniam lumbi mei impleti sunt ardoribus, et non est sanitas in carne mea. |
9 Rescue me from all my iniquities. You have handed me over as reproach to the foolish. | 9 Afflictus sum et humiliatus sum nimis, rugiebam a gemitu cordis mei. |
10 I was silenced, and I did not open my mouth, because it was you who acted. | 10 Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus. |
11 Remove your scourges from me. | 11 Palpitavit cor meum, dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum. |
12 I fall short at corrections from the strength of your hand. For you have chastised man for iniquity. And you have made his soul shrink away like a spider. Nevertheless, it is in vain that any man be disquieted. | 12 Amici mei et proximi mei procul a plaga mea steterunt, et propinqui mei de longe steterunt. |
13 O Lord, heed my prayer and my supplication. Pay attention to my tears. Do not be silent. For I am a newcomer with you, and a sojourner, just as all my fathers were. | 13 Et laqueos posuerunt, qui quaerebant animam meam; et, qui requirebant mala mihi, locuti sunt insidias et dolos tota die meditabantur. |
14 Forgive me, so that I may be refreshed, before I will go forth and be no more. | 14 Ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum; |
15 et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones. | |
16 Quoniam in te, Domine, speravi, tu exaudies, Domine Deus meus. | |
17 Quia dixi: “Ne quando supergaudeant mihi; dum commoventur pedes mei, magnificantur super me ”. | |
18 Quoniam ego in lapsum paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper. | |
19 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo et sollicitus sum de peccato meo. | |
20 Inimici autem mei vivunt et confirmati sunt; et multiplicati sunt, qui oderunt me inique. | |
21 Retribuentes mala pro bonis detrahebant mihi, pro eo quod sequebar bonitatem. | |
22 Ne derelinquas me, Domine; Deus meus, ne discesseris a me. | |
23 Festina in adiutorium meum, Domine, salus mea. |