Proverbi 25
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | STUTTGARTENSIA-DELITZSCH |
---|---|
1 Hae quoque parabolae Salomonis, quas transcripse runt viri Ezechiaeregis Iudae. | 1 גַּם־אֵלֶּה מִשְׁלֵי שְׁלֹמֹה אֲשֶׁר הֶעְתִּיקוּ אַנְשֵׁי ׀ חִזְקִיָּה מֶלֶךְ־יְהוּדָה |
2 Gloria Dei est celare verbum, et gloria regum investigare sermonem. | 2 כְּבֹד אֱלֹהִים הַסְתֵּר דָּבָר וּכְבֹד מְלָכִים חֲקֹר דָּבָר |
3 Caelum prae altitudine et terra prae profunditate, et cor regum inscrutabile. | 3 שָׁמַיִם לָרוּם וָאָרֶץ לָעֹמֶק וְלֵב מְלָכִים אֵין חֵקֶר |
4 Aufer scorias de argento, et egredietur vas pro argentario. | 4 הָגֹו סִיגִים מִכָּסֶף וַיֵּצֵא לַצֹּרֵף כֶּלִי |
5 Aufer impium de conspectu regis, et firmabitur iustitia thronus eius. | 5 הָגֹו רָשָׁע לִפְנֵי־מֶלֶךְ וְיִכֹּון בַּצֶּדֶק כִּסְאֹו |
6 Ne gloriosus appareas coram rege et in loco magnorum ne steteris. | 6 אַל־תִּתְהַדַּר לִפְנֵי־מֶלֶךְ וּבִמְקֹום גְּדֹלִים אַל־תַּעֲמֹד |
7 Melius est enim ut dicatur tibi: “ Ascende huc ”, quam ut humilieris coram principe. | 7 כִּי טֹוב אֲמָר־לְךָ עֲלֵה הֵנָּה מֵהַשְׁפִּילְךָ לִפְנֵי נָדִיב אֲשֶׁר רָאוּ עֵינֶיךָ |
8 Quae viderunt oculi tui, ne proferas in iurgio cito, quoniam quid facies postea, cum dehonestaverit te amicus tuus? | 8 אַל־תֵּצֵא לָרִב מַהֵר פֶּן מַה־תַּעֲשֶׂה בְּאַחֲרִיתָהּ בְּהַכְלִים אֹתְךָ רֵעֶךָ |
9 Causam tuam tracta cum amico tuo et secretum extranei ne reveles, | 9 רִיבְךָ רִיב אֶת־רֵעֶךָ וְסֹוד אַחֵר אַל־תְּגָל |
10 ne forte insultet tibi, cum audierit, et contumelia tua revocari non poterit. | 10 פֶּן־יְחַסֶּדְךָ שֹׁמֵעַ וְדִבָּתְךָ לֹא תָשׁוּב |
11 Mala aurea in ornatibus argenteis, verbum prolatum in tempore suo. | 11 תַּפּוּחֵי זָהָב בְּמַשְׂכִּיֹּות כָּסֶף דָּבָר דָּבֻר עַל־אָפְנָיו |
12 Inauris aurea et margaritum fulgens sapiens, qui arguit super aurem audientem. | 12 נֶזֶם זָהָב וַחֲלִי־כָתֶם מֹוכִיחַ חָכָם עַל־אֹזֶן שֹׁמָעַת |
13 Sicut frigus nivis in die messis, ita legatus fidelis ei, qui misit eum: animam ipsius recreat. | 13 כְּצִנַּת־שֶׁלֶג ׀ בְּיֹום קָצִיר צִיר נֶאֱמָן לְשֹׁלְחָיו וְנֶפֶשׁ אֲדֹנָיו יָשִׁיב׃ פ |
14 Nubes et ventus et pluviae non sequentes vir gloriosus et promissa non complens. | 14 נְשִׂיאִים וְרוּחַ וְגֶשֶׁם אָיִן אִישׁ מִתְהַלֵּל בְּמַתַּת־שָׁקֶר |
15 Patientia lenietur princeps, et lingua mollis confringet ossa. | 15 בְּאֹרֶךְ אַפַּיִם יְפֻתֶּה קָצִין וְלָשֹׁון רַכָּה תִּשְׁבָּר־גָּרֶם |
16 Mel invenisti? Comede, quod sufficit tibi, ne forte satiatus evomas illud. | 16 דְּבַשׁ מָצָאתָ אֱכֹל דַּיֶּךָּ פֶּן־תִּשְׂבָּעֶנּוּ וַהֲקֵאתֹו |
17 Subtrahe pedem tuum de domo proximi tui, ne quando satiatus oderit te. | 17 הֹקַר רַגְלְךָ מִבֵּית רֵעֶךָ פֶּן־יִשְׂבָּעֲךָ וּשְׂנֵאֶךָ |
18 Malleus et gladius et sagitta acuta homo, qui loquitur contra proximum suum falsum testimonium. | 18 מֵפִיץ וְחֶרֶב וְחֵץ שָׁנוּן אִישׁ עֹנֶה בְרֵעֵהוּ עֵד שָׁקֶר |
19 Dens putridus et pes vacillans, qui sperat super infideli in die angustiae. | 19 שֵׁן רֹעָה וְרֶגֶל מוּעָדֶת מִבְטָח בֹּוגֵד בְּיֹום צָרָה |
20 Sicut exuens pallium in die frigoris, sicut acetum in nitro, qui cantat carmina cordi tristi. | 20 מַעֲדֶה בֶּגֶד ׀ בְּיֹום קָרָה חֹמֶץ עַל־נָתֶר וְשָׁר בַּשִּׁרִים עַל לֶב־רָע׃ פ |
21 Si esurierit inimicus tuus, ciba illum; si sitierit, pota illum: | 21 אִם־רָעֵב נַאֲךָ הַאֲכִלֵהוּ לָחֶם וְאִם־צָמֵא הַשְׁקֵהוּ מָיִם |
22 prunas enim congregabis super caput eius, et Dominus reddet tibi. | 22 כִּי גֶחָלִים אַתָּה חֹתֶה עַל־רֹאשֹׁו וַיהוָה יְשַׁלֶּם־לָךְ |
23 Ventus aquilo parturit pluvias, et faciem tristem lingua detrahens. | 23 רוּחַ צָפֹון תְּחֹולֵל גָּשֶׁם וּפָנִים נִזְעָמִים לְשֹׁון סָתֶר |
24 Melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi. | 24 טֹוב שֶׁבֶת עַל־פִּנַּת־גָּג מֵאֵשֶׁת [מִדֹונִים כ] (מִדְיָנִים ק) וּבֵית חָבֶר |
25 Aqua frigida animae sitienti et nuntius bonus de terra longinqua. | 25 מַיִם קָרִים עַל־נֶפֶשׁ עֲיֵפָה וּשְׁמוּעָה טֹובָה מֵאֶרֶץ מֶרְחָק |
26 Fons turbatus pede et vena corrupta iustus cadens coram impio. | 26 מַעְיָן נִרְפָּשׂ וּמָקֹור מָשְׁחָת צַדִּיק מָט לִפְנֵי־רָשָׁע |
27 Mel nimium comedere non est bonum, nec quaestus gloriae est gloria. | 27 אָכֹל דְּבַשׁ הַרְבֹּות לֹא־טֹוב וְחֵקֶר כְּבֹדָם כָּבֹוד |
28 Urbs diruta et absque muro vir, qui non potest cohibere spiritum suum. | 28 עִיר פְּרוּצָה אֵין חֹומָה אִישׁ אֲשֶׁר אֵין מַעְצָר לְרוּחֹו |
29 כִּי הִנֵּה בָעִיר אֲשֶׁר נִקְרָא־שְׁמִי עָלֶיהָ אָנֹכִי מֵחֵל לְהָרַע וְאַתֶּם הִנָּקֵה תִנָּקוּ לֹא תִנָּקוּ כִּי חֶרֶב אֲנִי קֹרֵא עַל־כָּל־יֹשְׁבֵי הָאָרֶץ נְאֻם יְהוָה צְבָאֹות | |
30 וְאַתָּה תִּנָּבֵא אֲלֵיהֶם אֵת כָּל־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה וְאָמַרְתָּ אֲלֵיהֶם יְהוָה מִמָּרֹום יִשְׁאָג וּמִמְּעֹון קָדְשֹׁו יִתֵּן קֹולֹו שָׁאֹג יִשְׁאַג עַל־נָוֵהוּ הֵידָד כְּדֹרְכִים יַעֲנֶה אֶל כָּל־יֹשְׁבֵי הָאָרֶץ | |
31 בָּא שָׁאֹון עַד־קְצֵה הָאָרֶץ כִּי רִיב לַיהוָה בַּגֹּויִם נִשְׁפָּט הוּא לְכָל־בָּשָׂר הָרְשָׁעִים נְתָנָם לַחֶרֶב נְאֻם־יְהוָה׃ ס | |
32 כֹּה אָמַר יְהוָה צְבָאֹות הִנֵּה רָעָה יֹצֵאת מִגֹּוי אֶל־גֹּוי וְסַעַר גָּדֹול יֵעֹור מִיַּרְכְּתֵי־אָרֶץ | |
33 וְהָיוּ חַלְלֵי יְהוָה בַּיֹּום הַהוּא מִקְצֵה הָאָרֶץ וְעַד־קְצֵה הָאָרֶץ לֹא יִסָּפְדוּ וְלֹא יֵאָסְפוּ וְלֹא יִקָּבֵרוּ לְדֹמֶן עַל־פְּנֵי הָאֲדָמָה יִהְיוּ | |
34 הֵילִילוּ הָרֹעִים וְזַעֲקוּ וְהִתְפַּלְּשׁוּ אַדִּירֵי הַצֹּאן כִּי־מָלְאוּ יְמֵיכֶם לִטְבֹוחַ וּתְפֹוצֹותִיכֶם וּנְפַלְתֶּם כִּכְלִי חֶמְדָּה | |
35 וְאָבַד מָנֹוס מִן־הָרֹעִים וּפְלֵיטָה מֵאַדִּירֵי הַצֹּאן | |
36 קֹול צַעֲקַת הָרֹעִים וִילְלַת אַדִּירֵי הַצֹּאן כִּי־שֹׁדֵד יְהוָה אֶת־מַרְעִיתָם | |
37 וְנָדַמּוּ נְאֹות הַשָּׁלֹום מִפְּנֵי חֲרֹון אַף־יְהוָה | |
38 עָזַב כַּכְּפִיר סֻכֹּו כִּי־הָיְתָה אַרְצָם לְשַׁמָּה מִפְּנֵי חֲרֹון הַיֹּונָה וּמִפְּנֵי חֲרֹון אַפֹּו׃ פ |