ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 14

LXX	NOVA VULGATA
1 σοφαι γυναικες ωκοδομησαν οικους η δε αφρων κατεσκαψεν ταις χερσιν αυτης	1 Sapientia mulierum aedificat domum suam, insipientia eam manibus destruet.
2 ο πορευομενος ορθως φοβειται τον κυριον ο δε σκολιαζων ταις οδοις αυτου ατιμασθησεται	2 Ambulans recto itinere timet Deum; despicit illum, qui infami graditur via.
3 εκ στοματος αφρονων βακτηρια υβρεως χειλη δε σοφων φυλασσει αυτους	3 In ore stulti virga superbiae, labia autem sapientium custodiunt eos.
4 ου μη εισιν βοες φατναι καθαραι ου δε πολλα γενηματα φανερα βοος ισχυς	4 Ubi non sunt boves, praesepe vacuum est; plurimae autem segetes in fortitudine bovis.
5 μαρτυς πιστος ου ψευδεται εκκαιει δε ψευδη μαρτυς αδικος	5 Testis fidelis non mentitur, profert autem mendacium dolosus testis.
6 ζητησεις σοφιαν παρα κακοις και ουχ ευρησεις αισθησις δε παρα φρονιμοις ευχερης	6 Quaerit derisor sapientiam et non invenit; doctrina prudentibus facilis.
7 παντα εναντια ανδρι αφρονι οπλα δε αισθησεως χειλη σοφα	7 Cede coram viro stulto, quia nescies labia prudentiae.
8 σοφια πανουργων επιγνωσεται τας οδους αυτων ανοια δε αφρονων εν πλανη	8 Sapientia callidi est intellegere viam suam, et imprudentia stultorum errans.
9 οικιαι παρανομων οφειλησουσιν καθαρισμον οικιαι δε δικαιων δεκται	9 Stulti parvipendent peccatum, et inter iustos morabitur gratia.
10 καρδια ανδρος αισθητικη λυπηρα ψυχη αυτου οταν δε ευφραινηται ουκ επιμειγνυται υβρει	10 Cor novit amaritudinem animae suae, in gaudio eius non miscebitur extraneus.
11 οικιαι ασεβων αφανισθησονται σκηναι δε κατορθουντων στησονται	11 Domus impiorum delebitur, tabernacula vero iustorum germinabunt.
12 εστιν οδος η δοκει ορθη ειναι παρα ανθρωποις τα δε τελευταια αυτης ερχεται εις πυθμενα αδου	12 Est via, quae videtur homini recta, novissima autem eius deducunt ad mortem.
13 εν ευφροσυναις ου προσμειγνυται λυπη τελευταια δε χαρα εις πενθος ερχεται	13 Etiam in risu cor dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat.
14 των εαυτου οδων πλησθησεται θρασυκαρδιος απο δε των διανοηματων αυτου ανηρ αγαθος	14 Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus.
15 ακακος πιστευει παντι λογω πανουργος δε ερχεται εις μετανοιαν	15 Simplex credit omni verbo, astutus considerat gressus suos.
16 σοφος φοβηθεις εξεκλινεν απο κακου ο δε αφρων εαυτω πεποιθως μειγνυται ανομω	16 Sapiens timet et declinat a malo, stultus transilit et confidit.
17 οξυθυμος πρασσει μετα αβουλιας ανηρ δε φρονιμος πολλα υποφερει	17 Impatiens operabitur stultitiam, et vir versutus odiosus est.
18 μεριουνται αφρονες κακιαν οι δε πανουργοι κρατησουσιν αισθησεως	18 Possidebunt simplices stultitiam, et astuti coronabuntur scientia.
19 ολισθησουσιν κακοι εναντι αγαθων και ασεβεις θεραπευσουσιν θυρας δικαιων	19 Procumbunt mali ante bonos, et impii ante portas iustorum.
20 φιλοι μισησουσιν φιλους πτωχους φιλοι δε πλουσιων πολλοι	20 Etiam proximo suo pauper odiosus erit, amici vero divitum multi.
21 ο ατιμαζων πενητας αμαρτανει ελεων δε πτωχους μακαριστος	21 Qui despicit proximum suum, peccat; qui autem miseretur pauperis, beatus erit.
22 πλανωμενοι τεκταινουσι κακα ελεον δε και αληθειαν τεκταινουσιν αγαθοι ουκ επιστανται ελεον και πιστιν τεκτονες κακων ελεημοσυναι δε και πιστεις παρα τεκτοσιν αγαθοις	22 Nonne errant, qui operantur malum? Misericordia et veritas iis, qui praeparant bona.
23 εν παντι μεριμνωντι ενεστιν περισσον ο δε ηδυς και αναλγητος εν ενδεια εσται	23 In omni labore erit abundantia; verbum autem labiorum tendit tantummodo ad egestatem.
24 στεφανος σοφων πανουργος η δε διατριβη αφρονων κακη	24 Corona sapientium divitiae eorum, fatuitas stultorum fatuitas est.
25 ρυσεται εκ κακων ψυχην μαρτυς πιστος εκκαιει δε ψευδη δολιος	25 Liberat animas testis fidelis, et profert mendacia versipellis.
26 εν φοβω κυριου ελπις ισχυος τοις δε τεκνοις αυτου καταλειπει ερεισμα	26 In timore Domini fiducia fortis, et filiis eius erit spes.
27 προσταγμα κυριου πηγη ζωης ποιει δε εκκλινειν εκ παγιδος θανατου	27 Timor Domini fons vitae, declinans a laqueis mortis.
28 εν πολλω εθνει δοξα βασιλεως εν δε εκλειψει λαου συντριβη δυναστου	28 In multitudine populi dignitas regis, et in paucitate plebis ruina principis.
29 μακροθυμος ανηρ πολυς εν φρονησει ο δε ολιγοψυχος ισχυρως αφρων	29 Qui patiens est, multa gubernatur prudentia; qui autem impatiens est, exaltat stultitiam.
30 πραυθυμος ανηρ καρδιας ιατρος σης δε οστεων καρδια αισθητικη	30 Vita carnium sanitas cordis, putredo ossium invidia.
31 ο συκοφαντων πενητα παροξυνει τον ποιησαντα αυτον ο δε τιμων αυτον ελεα πτωχον	31 Qui calumniatur egentem, exprobrat Factori eius; honorat autem eum, qui miseretur pauperis.
32 εν κακια αυτου απωσθησεται ασεβης ο δε πεποιθως τη εαυτου οσιοτητι δικαιος	32 In malitia sua impelletur impius, sperat autem iustus in integritate sua.
33 εν καρδια αγαθη ανδρος σοφια εν δε καρδια αφρονων ου διαγινωσκεται	33 In corde prudentis requiescit sapientia, at in medio stultorum agnoscetur?
34 δικαιοσυνη υψοι εθνος ελασσονουσι δε φυλας αμαρτιαι	34 Iustitia elevat gentem, vituperium autem populorum est peccatum.
35 δεκτος βασιλει υπηρετης νοημων τη δε εαυτου ευστροφια αφαιρειται ατιμιαν	35 Acceptus est regi minister intellegens, et iracundia ei, qui turpiter agit.