ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 1

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 παροιμιαι σαλωμωντος υιου δαυιδ ος εβασιλευσεν εν ισραηλ	1 Voici des Proverbes de Salomon, fils de David, roi d’Israël,
2 γνωναι σοφιαν και παιδειαν νοησαι τε λογους φρονησεως	2 pour vous faire acquérir sagesse et instruction, et pénétrer les mots qui ouvrent l’intelligence,
3 δεξασθαι τε στροφας λογων νοησαι τε δικαιοσυνην αληθη και κριμα κατευθυνειν	3 pour vous donner des leçons de bon sens, pour que vous deveniez justes, honnêtes et loyaux.
4 ινα δω ακακοις πανουργιαν παιδι δε νεω αισθησιν τε και εννοιαν	4 Les gens simples apprendront à bien juger, les jeunes s’instruiront, leur esprit s’ouvrira.
5 τωνδε γαρ ακουσας σοφος σοφωτερος εσται ο δε νοημων κυβερνησιν κτησεται	5 1:6 Ils pénétreront les proverbes et les dictons, les paroles des sages et leurs énigmes.
6 νοησει τε παραβολην και σκοτεινον λογον ρησεις τε σοφων και αινιγματα	6 1:5 Que le sage écoute, il gagnera en savoir; l’homme intelligent saura diriger les autres.
7 αρχη σοφιας φοβος θεου συνεσις δε αγαθη πασι τοις ποιουσιν αυτην ευσεβεια δε εις θεον αρχη αισθησεως σοφιαν δε και παιδειαν ασεβεις εξουθενησουσιν	7 Le début du savoir, c’est la crainte de Yahvé; seuls les sots méprisent sagesse et discipline.
8 ακουε υιε παιδειαν πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου	8 Écoute, mon fils, les avis de ton père, ne rejette pas les avertissements de ta mère:
9 στεφανον γαρ χαριτων δεξη ση κορυφη και κλοιον χρυσεον περι σω τραχηλω	9 tu as là une belle couronne pour ta tête, un collier pour ton cou.
10 υιε μη σε πλανησωσιν ανδρες ασεβεις μηδε βουληθης εαν παρακαλεσωσι σε λεγοντες	10 Mon fils, si des pécheurs veulent t’entraîner au mal, ne les suis pas!
11 ελθε μεθ' ημων κοινωνησον αιματος κρυψωμεν δε εις γην ανδρα δικαιον αδικως	11 Ils te diront peut-être: “Viens avec nous, nous attendrons le bon moment - et c’est pour tuer! Nous tendrons un piège, un piège à l’innocent qui ne l’a pas mérité!
12 καταπιωμεν δε αυτον ωσπερ αδης ζωντα και αρωμεν αυτου την μνημην εκ γης	12 Nous n’en ferons qu’une bouchée, comme fait le Séjour des Morts, nous tomberons sur eux comme la mort.
13 την κτησιν αυτου την πολυτελη καταλαβωμεθα πλησωμεν δε οικους ημετερους σκυλων	13 Nous mettrons la main sur des tas de choses de valeur, nous remplirons nos maisons de notre butin.
14 τον δε σον κληρον βαλε εν ημιν κοινον δε βαλλαντιον κτησωμεθα παντες και μαρσιππιον εν γενηθητω ημιν	14 Toi aussi, tu en auras ta part, car nous mettrons tout en commun.”
15 μη πορευθης εν οδω μετ' αυτων εκκλινον δε τον ποδα σου εκ των τριβων αυτων	15 Mon fils, ne fais pas route avec eux, ne marche pas sur leurs chemins.
16 οι γαρ ποδες αυτων εις κακιαν τρεχουσιν και ταχινοι του εκχεαι αιμα	16 Vois comme leurs pieds courent vers le mal, comme ils ont vite fait de verser le sang!
17 ου γαρ αδικως εκτεινεται δικτυα πτερωτοις	17 Les oiseaux ne se prendront pas à ton filet si tu l’as tendu sous leurs yeux,
18 αυτοι γαρ οι φονου μετεχοντες θησαυριζουσιν εαυτοις κακα η δε καταστροφη ανδρων παρανομων κακη	18 mais eux, c’est leur propre vie qu’ils mettent en jeu, c’est à eux-mêmes qu’ils se tendent des pièges.
19 αυται αι οδοι εισιν παντων των συντελουντων τα ανομα τη γαρ ασεβεια την εαυτων ψυχην αφαιρουνται	19 C’est ainsi que finira tout homme qui vit de rapines: un jour la rapine lui prendra sa vie.
20 σοφια εν εξοδοις υμνειται εν δε πλατειαις παρρησιαν αγει	20 La Sagesse crie par les rues, elle élève la voix sur les places.
21 επ' ακρων δε τειχεων κηρυσσεται επι δε πυλαις δυναστων παρεδρευει επι δε πυλαις πολεως θαρρουσα λεγει	21 Elle lance un appel aux carrefours, elle dit son message aux portes de la ville:
22 οσον αν χρονον ακακοι εχωνται της δικαιοσυνης ουκ αισχυνθησονται οι δε αφρονες της υβρεως οντες επιθυμηται ασεβεις γενομενοι εμισησαν αισθησιν	22 “Combien de temps encore, gens insignifiants, aimerez-vous vos sottises? Combien de temps encore les moqueurs s’amuseront-ils avec leurs moqueries, et les gens stupides refuseront-ils de savoir?
23 και υπευθυνοι εγενοντο ελεγχοις ιδου προησομαι υμιν εμης πνοης ρησιν διδαξω δε υμας τον εμον λογον	23 Écoutez donc mes avertissements en ce moment où je vous ouvre mon cœur et je vous fais connaître mes pensées.
24 επειδη εκαλουν και ουχ υπηκουσατε και εξετεινον λογους και ου προσειχετε	24 Allez-vous refuser quand je vous appelle, ne pas faire attention quand je vous tends la main?
25 αλλα ακυρους εποιειτε εμας βουλας τοις δε εμοις ελεγχοις ηπειθησατε	25 Voulez-vous négliger tous mes conseils et repousser mes avis?
26 τοιγαρουν καγω τη υμετερα απωλεια επιγελασομαι καταχαρουμαι δε ηνικα αν ερχηται υμιν ολεθρος	26 À mon tour je rirai de votre détresse, je me moquerai lorsque la peur vous saisira,
27 και ως αν αφικηται υμιν αφνω θορυβος η δε καταστροφη ομοιως καταιγιδι παρη και οταν ερχηται υμιν θλιψις και πολιορκια η οταν ερχηται υμιν ολεθρος	27 lorsque le jour du malheur fondra sur vous: il viendra comme une tornade, vous serez pris dans le tourbillon fatal et resterez sous le poids de la détresse et l’angoisse.
28 εσται γαρ οταν επικαλεσησθε με εγω δε ουκ εισακουσομαι υμων ζητησουσιν με κακοι και ουχ ευρησουσιν	28 Alors on m’appellera et je ne répondrai pas; on me cherchera et on ne me trouvera pas.
29 εμισησαν γαρ σοφιαν τον δε φοβον του κυριου ου προειλαντο	29 C’est qu’on n’avait pas voulu du savoir, on n’avait pas choisi la crainte de Yahvé;
30 ουδε ηθελον εμαις προσεχειν βουλαις εμυκτηριζον δε εμους ελεγχους	30 ces gens-là ne cherchaient pas mes conseils, ils avaient méprisé tous mes avertissements.
31 τοιγαρουν εδονται της εαυτων οδου τους καρπους και της εαυτων ασεβειας πλησθησονται	31 Mais ils mangeront les fruits de leurs entreprises, ils pourront se repaître de leurs initiatives.
32 ανθ' ων γαρ ηδικουν νηπιους φονευθησονται και εξετασμος ασεβεις ολει	32 Car le refus de la sagesse mène les sots à la mort, l’insouciance des têtes en l’air fera leur perte.
33 ο δε εμου ακουων κατασκηνωσει επ' ελπιδι και ησυχασει αφοβως απο παντος κακου	33 Mais celui qui m’écoute dormira en paix, il n’aura pas à craindre le malheur.