ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 68
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA RICCIOTTI |
---|---|
1 εις το τελος υπερ των αλλοιωθησομενων τω δαυιδ | 1 - Al corifeo: su «Gigli». Di David. |
2 σωσον με ο θεος οτι εισηλθοσαν υδατα εως ψυχης μου | 2 Salvami, o Dio, perchè son penetrate le acque sino all'anima mia; |
3 ενεπαγην εις ιλυν βυθου και ουκ εστιν υποστασις ηλθον εις τα βαθη της θαλασσης και καταιγις κατεποντισεν με | 3 sono immerso nel fango profondoe non c'è un punto d'appoggio; son caduto in fondo al mare e la tempesta mi sommerge. |
4 εκοπιασα κραζων εβραγχιασεν ο λαρυγξ μου εξελιπον οι οφθαλμοι μου απο του ελπιζειν επι τον θεον μου | 4 Mi son stancato a gridare, roca è la mia gola; si logorano i miei occhi nell'aspettare il mio Dio. |
5 επληθυνθησαν υπερ τας τριχας της κεφαλης μου οι μισουντες με δωρεαν εκραταιωθησαν οι εχθροι μου οι εκδιωκοντες με αδικως α ουχ ηρπασα τοτε απετιννυον | 5 Son più numerosi de' capelli del mio capoquei che m'odian senza motivo; forti sono i miei nemici che ingiustamente mi perseguitano: quel che non ho rapito, mi tocca restituire! |
6 ο θεος συ εγνως την αφροσυνην μου και αι πλημμελειαι μου απο σου ουκ εκρυβησαν | 6 O Dio, tu sai la mia stoltezza, e i miei falli non ti son nascosti. |
7 μη αισχυνθειησαν επ' εμοι οι υπομενοντες σε κυριε κυριε των δυναμεων μη εντραπειησαν επ' εμοι οι ζητουντες σε ο θεος του ισραηλ | 7 Non arrossiscan per mequei che sperano in te, o Signore, Signore degli eserciti!non sian svergognati a motivo di mequei che ti cercano, o Dio d'Israele! |
8 οτι ενεκα σου υπηνεγκα ονειδισμον εκαλυψεν εντροπη το προσωπον μου | 8 Giacchè per te io sopporto l'obbrobrio, e la vergogna copre il mio volto. |
9 απηλλοτριωμενος εγενηθην τοις αδελφοις μου και ξενος τοις υιοις της μητρος μου | 9 Uno straniero son diventato per i miei fratellie un forestiero per i figli di mia madre. |
10 οτι ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεν με και οι ονειδισμοι των ονειδιζοντων σε επεπεσαν επ' εμε | 10 Perchè lo zelo della tua casa m'ha divoratoe gl'insulti de' tuoi ingiuriatori son ricaduti su me. |
11 και συνεκαμψα εν νηστεια την ψυχην μου και εγενηθη εις ονειδισμον εμοι | 11 Ho afflitto col digiuno l'anima mia, e n'è derivato obbrobrio per me: |
12 και εθεμην το ενδυμα μου σακκον και εγενομην αυτοις εις παραβολην | 12 ho messo per mia veste un sacco, e son diventato la favola loro. |
13 κατ' εμου ηδολεσχουν οι καθημενοι εν πυλη και εις εμε εψαλλον οι πινοντες τον οινον | 13 Sparlan di me quei che siedono alle porte, e fan canzonette su me i bevitori di vino. |
14 εγω δε τη προσευχη μου προς σε κυριε καιρος ευδοκιας ο θεος εν τω πληθει του ελεους σου επακουσον μου εν αληθεια της σωτηριας σου | 14 Ma io la mia preghiera [rivolgo] a te, o Signore: il tempo della benevolenza [è giunto già], o Dio. Nella grandezza della tua bontà esaudiscimi, con la fedeltà del tuo soccorso! |
15 σωσον με απο πηλου ινα μη εμπαγω ρυσθειην εκ των μισουντων με και εκ του βαθους των υδατων | 15 Tirami su dal fango, ch'io non affondi; liberami dai quei che m'odiano e dalla profondità delle acque. |
16 μη με καταποντισατω καταιγις υδατος μηδε καταπιετω με βυθος μηδε συσχετω επ' εμε φρεαρ το στομα αυτου | 16 Non mi sommerga la tempesta de' flutti, nè m'ingoi la voragine, e non serri su mela fossa la sua bocca. |
17 εισακουσον μου κυριε οτι χρηστον το ελεος σου κατα το πληθος των οικτιρμων σου επιβλεψον επ' εμε | 17 Esaudiscimi, o Signore, perchè la tua pietà è benigna: secondo la moltitudine delle tue misericordie china lo sguardo su me! |
18 μη αποστρεψης το προσωπον σου απο του παιδος σου οτι θλιβομαι ταχυ επακουσον μου | 18 Non voltar la faccia dal tuo servo; poichè son nell'angustia, affrettati ad esaudirmi! |
19 προσχες τη ψυχη μου και λυτρωσαι αυτην ενεκα των εχθρων μου ρυσαι με | 19 Vieni all'anima mia e liberala: per via de' miei nemici, salvami! |
20 συ γαρ γινωσκεις τον ονειδισμον μου και την αισχυνην μου και την εντροπην μου εναντιον σου παντες οι θλιβοντες με | 20 Tu sai il mio obbrobrio, la mia vergogna e l'ignominia mia: |
21 ονειδισμον προσεδοκησεν η ψυχη μου και ταλαιπωριαν και υπεμεινα συλλυπουμενον και ουχ υπηρξεν και παρακαλουντας και ουχ ευρον | 21 al tuo cospetto son tutti i miei persecutori. L'oltraggio ha spezzato il mio cuore e sono affranto. E ho atteso chi s'attristasse con me e non c' è stato, e chi mi consolasse e non l'ho trovato. |
22 και εδωκαν εις το βρωμα μου χολην και εις την διψαν μου εποτισαν με οξος | 22 E fiele m'ha dato per cibo, e nella mia sete m'hanno abbeverato d'aceto. |
23 γενηθητω η τραπεζα αυτων ενωπιον αυτων εις παγιδα και εις ανταποδοσιν και εις σκανδαλον | 23 La loro mensa diventi dinanzi ad essi un laccioe un castigo e una pietra d'inciampo. |
24 σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοι αυτων του μη βλεπειν και τον νωτον αυτων δια παντος συγκαμψον | 24 Si offuschino i loro occhi, sì da non vederci [più], e il loro dorso tieni curvo sempre. |
25 εκχεον επ' αυτους την οργην σου και ο θυμος της οργης σου καταλαβοι αυτους | 25 Versa su loro l'ira tuae il furore dell'ira tua gli afferri! |
26 γενηθητω η επαυλις αυτων ηρημωμενη και εν τοις σκηνωμασιν αυτων μη εστω ο κατοικων | 26 Sia desolata la loro casae sotto le tende loro non ci sia chi abiti. |
27 οτι ον συ επαταξας αυτοι κατεδιωξαν και επι το αλγος των τραυματιων σου προσεθηκαν | 27 Perchè colui che tu avevi colpito, essi han perseguitato, e il dolor delle mie piaghe [hanno accresciuto]. |
28 προσθες ανομιαν επι την ανομιαν αυτων και μη εισελθετωσαν εν δικαιοσυνη σου | 28 Aggiungi iniquità alla loro iniquità, e non abbiamo accesso alla tua giustizia. |
29 εξαλειφθητωσαν εκ βιβλου ζωντων και μετα δικαιων μη γραφητωσαν | 29 Sian cancellati dal libro de' viventi, e tra i giusti non siano iscritti! |
30 πτωχος και αλγων ειμι εγω και η σωτηρια του προσωπου σου ο θεος αντελαβετο μου | 30 Io son misero e dolente; il tuo soccorso salutare, o Dio, mi sollevi! |
31 αινεσω το ονομα του θεου μετ' ωδης μεγαλυνω αυτον εν αινεσει | 31 Celebrerò il nome di Dio con un cantico, lo magnificherò con una laude. |
32 και αρεσει τω θεω υπερ μοσχον νεον κερατα εκφεροντα και οπλας | 32 E piacerà [questo] a Dio più d'un giovenco, [più d'un] giovane [toro], che ha messo corna e unghie. |
33 ιδετωσαν πτωχοι και ευφρανθητωσαν εκζητησατε τον θεον και ζησεται η ψυχη υμων | 33 Vedano i miseri e s'allietino;[e voi che] cercate Dio, riviva l'anima vostra! |
34 οτι εισηκουσεν των πενητων ο κυριος και τους πεπεδημενους αυτου ουκ εξουδενωσεν | 34 Perchè ascolta i miseri il Signore, e i suoi prigionieri non disprezza. |
35 αινεσατωσαν αυτον οι ουρανοι και η γη θαλασσα και παντα τα ερποντα εν αυτοις | 35 Dian lode a lui i cieli e la terra, il mare e tutto quanto in esso si muove! |
36 οτι ο θεος σωσει την σιων και οικοδομηθησονται αι πολεις της ιουδαιας και κατοικησουσιν εκει και κληρονομησουσιν αυτην | 36 Perchè Dio salverà Sione saran riedificate le città di Giuda, e vi abiteranno e la rioccuperanno: |
37 και το σπερμα των δουλων αυτου καθεξουσιν αυτην και οι αγαπωντες το ονομα αυτου κατασκηνωσουσιν εν αυτη | 37 e la stirpe de' suoi servi la possederà, e que' che amano il suo nome vi dimoreranno! |