ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 68

LXX	BIBBIA CEI 1974
1 εις το τελος υπερ των αλλοιωθησομενων τω δαυιδ	1 'Al maestro del coro. Di Davide. Salmo. Canto.'
2 σωσον με ο θεος οτι εισηλθοσαν υδατα εως ψυχης μου	2 Sorga Dio, i suoi nemici si disperdano e fuggano davanti a lui quelli che lo odiano.
3 ενεπαγην εις ιλυν βυθου και ουκ εστιν υποστασις ηλθον εις τα βαθη της θαλασσης και καταιγις κατεποντισεν με	3 Come si disperde il fumo, tu li disperdi; come fonde la cera di fronte al fuoco, periscano gli empi davanti a Dio.
4 εκοπιασα κραζων εβραγχιασεν ο λαρυγξ μου εξελιπον οι οφθαλμοι μου απο του ελπιζειν επι τον θεον μου	4 I giusti invece si rallegrino, esultino davanti a Dio e cantino di gioia.
5 επληθυνθησαν υπερ τας τριχας της κεφαλης μου οι μισουντες με δωρεαν εκραταιωθησαν οι εχθροι μου οι εκδιωκοντες με αδικως α ουχ ηρπασα τοτε απετιννυον	5 Cantate a Dio, inneggiate al suo nome, spianate la strada a chi cavalca le nubi: "Signore" è il suo nome, gioite davanti a lui.
6 ο θεος συ εγνως την αφροσυνην μου και αι πλημμελειαι μου απο σου ουκ εκρυβησαν	6 Padre degli orfani e difensore delle vedove è Dio nella sua santa dimora.
7 μη αισχυνθειησαν επ' εμοι οι υπομενοντες σε κυριε κυριε των δυναμεων μη εντραπειησαν επ' εμοι οι ζητουντες σε ο θεος του ισραηλ	7 Ai derelitti Dio fa abitare una casa, fa uscire con gioia i prigionieri; solo i ribelli abbandona in arida terra.
8 οτι ενεκα σου υπηνεγκα ονειδισμον εκαλυψεν εντροπη το προσωπον μου	8 Dio, quando uscivi davanti al tuo popolo, quando camminavi per il deserto,
9 απηλλοτριωμενος εγενηθην τοις αδελφοις μου και ξενος τοις υιοις της μητρος μου	9 la terra tremò, stillarono i cieli davanti al Dio del Sinai, davanti a Dio, il Dio di Israele.
10 οτι ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεν με και οι ονειδισμοι των ονειδιζοντων σε επεπεσαν επ' εμε	10 Pioggia abbondante riversavi, o Dio, rinvigorivi la tua eredità esausta.
11 και συνεκαμψα εν νηστεια την ψυχην μου και εγενηθη εις ονειδισμον εμοι	11 E il tuo popolo abitò il paese che nel tuo amore, o Dio, preparasti al misero.
12 και εθεμην το ενδυμα μου σακκον και εγενομην αυτοις εις παραβολην	12 Il Signore annunzia una notizia, le messaggere di vittoria sono grande schiera:
13 κατ' εμου ηδολεσχουν οι καθημενοι εν πυλη και εις εμε εψαλλον οι πινοντες τον οινον	13 "Fuggono i re, fuggono gli eserciti, anche le donne si dividono il bottino.
14 εγω δε τη προσευχη μου προς σε κυριε καιρος ευδοκιας ο θεος εν τω πληθει του ελεους σου επακουσον μου εν αληθεια της σωτηριας σου	14 Mentre voi dormite tra gli ovili, splendono d'argento le ali della colomba, le sue piume di riflessi d'oro".
15 σωσον με απο πηλου ινα μη εμπαγω ρυσθειην εκ των μισουντων με και εκ του βαθους των υδατων	15 Quando disperdeva i re l'Onnipotente, nevicava sullo Zalmon.
16 μη με καταποντισατω καταιγις υδατος μηδε καταπιετω με βυθος μηδε συσχετω επ' εμε φρεαρ το στομα αυτου	16 Monte di Dio, il monte di Basan, monte dalle alte cime, il monte di Basan.
17 εισακουσον μου κυριε οτι χρηστον το ελεος σου κατα το πληθος των οικτιρμων σου επιβλεψον επ' εμε	17 Perché invidiate, o monti dalle alte cime, il monte che Dio ha scelto a sua dimora? Il Signore lo abiterà per sempre.
18 μη αποστρεψης το προσωπον σου απο του παιδος σου οτι θλιβομαι ταχυ επακουσον μου	18 I carri di Dio sono migliaia e migliaia: il Signore viene dal Sinai nel santuario.
19 προσχες τη ψυχη μου και λυτρωσαι αυτην ενεκα των εχθρων μου ρυσαι με	19 Sei salito in alto conducendo prigionieri, hai ricevuto uomini in tributo: anche i ribelli abiteranno presso il Signore Dio.
20 συ γαρ γινωσκεις τον ονειδισμον μου και την αισχυνην μου και την εντροπην μου εναντιον σου παντες οι θλιβοντες με	20 Benedetto il Signore sempre; ha cura di noi il Dio della salvezza.
21 ονειδισμον προσεδοκησεν η ψυχη μου και ταλαιπωριαν και υπεμεινα συλλυπουμενον και ουχ υπηρξεν και παρακαλουντας και ουχ ευρον	21 Il nostro Dio è un Dio che salva; il Signore Dio libera dalla morte.
22 και εδωκαν εις το βρωμα μου χολην και εις την διψαν μου εποτισαν με οξος	22 Sì, Dio schiaccerà il capo dei suoi nemici, la testa altéra di chi percorre la via del delitto.
23 γενηθητω η τραπεζα αυτων ενωπιον αυτων εις παγιδα και εις ανταποδοσιν και εις σκανδαλον	23 Ha detto il Signore: "Da Basan li farò tornare, li farò tornare dagli abissi del mare,
24 σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοι αυτων του μη βλεπειν και τον νωτον αυτων δια παντος συγκαμψον	24 perché il tuo piede si bagni nel sangue, e la lingua dei tuoi cani riceva la sua parte tra i nemici".
25 εκχεον επ' αυτους την οργην σου και ο θυμος της οργης σου καταλαβοι αυτους	25 Appare il tuo corteo, Dio, il corteo del mio Dio, del mio re, nel santuario.
26 γενηθητω η επαυλις αυτων ηρημωμενη και εν τοις σκηνωμασιν αυτων μη εστω ο κατοικων	26 Precedono i cantori, seguono ultimi i citaredi, in mezzo le fanciulle che battono cèmbali.
27 οτι ον συ επαταξας αυτοι κατεδιωξαν και επι το αλγος των τραυματιων σου προσεθηκαν	27 "Benedite Dio nelle vostre assemblee, benedite il Signore, voi della stirpe di Israele".
28 προσθες ανομιαν επι την ανομιαν αυτων και μη εισελθετωσαν εν δικαιοσυνη σου	28 Ecco, Beniamino, il più giovane, guida i capi di Giuda nelle loro schiere, i capi di Zàbulon, i capi di Nèftali.
29 εξαλειφθητωσαν εκ βιβλου ζωντων και μετα δικαιων μη γραφητωσαν	29 Dispiega, Dio, la tua potenza, conferma, Dio, quanto hai fatto per noi.
30 πτωχος και αλγων ειμι εγω και η σωτηρια του προσωπου σου ο θεος αντελαβετο μου	30 Per il tuo tempio, in Gerusalemme, a te i re porteranno doni.
31 αινεσω το ονομα του θεου μετ' ωδης μεγαλυνω αυτον εν αινεσει	31 Minaccia la belva dei canneti, il branco dei tori con i vitelli dei popoli: si prostrino portando verghe d'argento; disperdi i popoli che amano la guerra.
32 και αρεσει τω θεω υπερ μοσχον νεον κερατα εκφεροντα και οπλας	32 Verranno i grandi dall'Egitto, l'Etiopia tenderà le mani a Dio.
33 ιδετωσαν πτωχοι και ευφρανθητωσαν εκζητησατε τον θεον και ζησεται η ψυχη υμων	33 Regni della terra, cantate a Dio, cantate inni al Signore;
34 οτι εισηκουσεν των πενητων ο κυριος και τους πεπεδημενους αυτου ουκ εξουδενωσεν	34 egli nei cieli cavalca, nei cieli eterni, ecco, tuona con voce potente.
35 αινεσατωσαν αυτον οι ουρανοι και η γη θαλασσα και παντα τα ερποντα εν αυτοις	35 Riconoscete a Dio la sua potenza, la sua maestà su Israele, la sua potenza sopra le nubi.
36 οτι ο θεος σωσει την σιων και οικοδομηθησονται αι πολεις της ιουδαιας και κατοικησουσιν εκει και κληρονομησουσιν αυτην	36 Terribile sei, Dio, dal tuo santuario; il Dio d'Israele dà forza e vigore al suo popolo, sia benedetto Dio.
37 και το σπερμα των δουλων αυτου καθεξουσιν αυτην και οι αγαπωντες το ονομα αυτου κατασκηνωσουσιν εν αυτη