ΙΩΒ - Giobbe - Job 4

LXX	SMITH VAN DYKE
1 υπολαβων δε ελιφας ο θαιμανιτης λεγει	1 فاجاب اليفاز التيماني وقال
2 μη πολλακις σοι λελαληται εν κοπω ισχυν δε ρηματων σου τις υποισει	2 ان امتحن احد كلمة معك فهل تستاء. ولكن من يستطيع الامتناع عن الكلام.
3 ει γαρ συ ενουθετησας πολλους και χειρας ασθενους παρεκαλεσας	3 ها انت قد ارشدت كثيرين وشددت ايادي مرتخية.
4 ασθενουντας τε εξανεστησας ρημασιν γονασιν τε αδυνατουσιν θαρσος περιεθηκας	4 قد اقام كلامك العاثر وثبت الركب المرتعشة.
5 νυν δε ηκει επι σε πονος και ηψατο σου συ δε εσπουδασας	5 والآن اذ جاء عليك ضجرت. اذ مسّك ارتعت.
6 ποτερον ουχ ο φοβος σου εστιν εν αφροσυνη και η ελπις σου και η ακακια της οδου σου	6 أليست تقواك هي معتمدك ورجاؤك كمال طرقك.
7 μνησθητι ουν τις καθαρος ων απωλετο η ποτε αληθινοι ολορριζοι απωλοντο	7 اذكر من هلك وهو بري واين أبيد المستقيمون.
8 καθ' ον τροπον ειδον τους αροτριωντας τα ατοπα οι δε σπειροντες αυτα οδυνας θεριουσιν εαυτοις	8 كما قد رايت ان الحارثين اثما والزارعين شقاوة يحصدونها.
9 απο προσταγματος κυριου απολουνται απο δε πνευματος οργης αυτου αφανισθησονται	9 بنسمة الله يبيدون وبريح انفه يفنون.
10 σθενος λεοντος φωνη δε λεαινης γαυριαμα δε δρακοντων εσβεσθη	10 زمجرة الاسد وصوت الزئير وانياب الاشبال تكسرت.
11 μυρμηκολεων ωλετο παρα το μη εχειν βοραν σκυμνοι δε λεοντων ελιπον αλληλους	11 الليث هالك لعدم الفريسة واشبال اللبوة تبددت
12 ει δε τι ρημα αληθινον εγεγονει εν λογοις σου ουθεν αν σοι τουτων κακον απηντησεν ποτερον ου δεξεται μου το ους εξαισια παρ' αυτου	12 ثم اليّ تسللت كلمة فقبلت اذني منها ركزا.
13 φοβοι δε και ηχω νυκτερινη επιπιπτων φοβος επ' ανθρωπους	13 في الهواجس من رؤى الليل عند وقوع سبات على الناس
14 φρικη δε μοι συνηντησεν και τρομος και μεγαλως μου τα οστα συνεσεισεν	14 اصابني رعب ورعدة فرجفت كل عظامي.
15 και πνευμα επι προσωπον μου επηλθεν εφριξαν δε μου τριχες και σαρκες	15 فمرّت روح على وجهي. اقشعر شعر جسدي.
16 ανεστην και ουκ επεγνων ειδον και ουκ ην μορφη προ οφθαλμων μου αλλ' η αυραν και φωνην ηκουον	16 وقفت ولكني لم اعرف منظرها. شبه قدام عينيّ. سمعت صوتا منخفضا
17 τι γαρ μη καθαρος εσται βροτος εναντιον κυριου η απο των εργων αυτου αμεμπτος ανηρ	17 أالانسان ابرّ من الله ام الرجل اطهر من خالقه.
18 ει κατα παιδων αυτου ου πιστευει κατα δε αγγελων αυτου σκολιον τι επενοησεν	18 هوذا عبيده لا يأتمنهم والى ملائكته ينسب حماقة.
19 τους δε κατοικουντας οικιας πηλινας εξ ων και αυτοι εκ του αυτου πηλου εσμεν επαισεν αυτους σητος τροπον	19 فكم بالحري سكان بيوت من طين الذين اساسهم في التراب ويسحقون مثل العث.
20 και απο πρωιθεν εως εσπερας ουκετι εισιν παρα το μη δυνασθαι αυτους εαυτοις βοηθησαι απωλοντο	20 بين الصباح والمساء يحطمون. بدون منتبه اليهم الى الابد يبيدون
21 ενεφυσησεν γαρ αυτοις και εξηρανθησαν απωλοντο παρα το μη εχειν αυτους σοφιαν	21 أما انتزعت منهم طنبهم. يموتون بلا حكمة