Jób könyve 31

KÁLDI-NEOVULGÁTA	Biblia Tysiąclecia
1 Szerződést kötöttem szememmel, hogy szűzre nem tekintek.	1 Zawarłem z oczami przymierze, by nawet nie spojrzeć na pannę.
2 És mi a jutalmam Istentől felülről, s örökrészem a Mindenhatótól a magasságból?	2 Czy mógłbym mieć cząstkę w górze u Boga, u Wszechmocnego dziedzictwo?
3 Nemde a romlás a bűnös számára van, s a balsors a gonosztevő részére!	3 Czyż złoczyńcy nie spotka zguba i klęska czyniących nieprawość?
4 Nem látja-e ő útjaimat és nem számlálja-e minden lépésemet?	4 Czyż On nie widzi dróg moich, a kroków mych nie rachuje?
5 Vajon hamisságban jártam-e, és csalárdságra sietett-e lábam?	5 Czym chodził do bożyszcz? Czy noga do oszustwa spieszyła?
6 Vessen engem igaz mérlegre és győződjék meg Isten az ártatlanságomról!	6 Niech zważy mnie bardzo dokładnie, a pozna, że jestem niewinny.
7 Vajon letért-e lépésem az útról, és szemem után járt-e szívem? Tapad-e kezemhez szenny?	7 Jeślim na krok odstąpił od drogi, bo serce poszło za okiem, i zmaza ta trwa na mych rękach:
8 Akkor vessek én, de más fogyassza, és tépjék ki tövestül termésemet!	8 niech sieję, a inni zbierają, niech zgniją moje latorośle!
9 Vajon bomlott-e szívem asszony után? És leselkedtem-e barátom ajtajánál?	9 Jeśli serce me zwiodła kobieta i czatowałem pod drzwiami sąsiada:
10 Akkor feleségem más cédája legyen, és mások hajoljanak föléje!	10 niech moja żona miele obcemu, niech inni się do niej zbliżają!
11 Mert ez gyalázat lett volna, és igen nagy gonoszság,	11 Gdyż byłby to czyn haniebny, zbrodnia podległa sądowi;
12 tűz, amely pusztít az enyészetig, és kiirt minden termést.	12 to ogień, co niszczy do zatracenia, co strawi dobytek do reszty.
13 Semmibe vettem-e szolgám igazát, vagy szolgálómét, amikor velem pereskedtek?	13 A jeślim praw sługi nie uszanował lub skargę niewolnicy odtrącił,
14 Mitévő lennék, ha Isten felkelne ítéletre? És ha számon kérne, mit felelnék neki?	14 co zrobię, gdy Bóg powstanie? Co w czasie badań odpowiem?
15 Nem az teremtett-e engem a méhben, aki azt is alkotta? És nem ugyanő formált-e engem az anya testében?	15 Jak mnie, tak jego we wnętrzu uczynił, On sam nas w łonie utworzył.
16 Megtagadtam-e a szegényektől, amit kívántak? Epedni hagytam-e az özvegy szemét?	16 Czy odmawiałem prośbie nędzarzy i pozwoliłem zagasnąć oczom wdowy?
17 Egyedül fogyasztottam-e falatomat, és nem kapott-e belőle az árva is?	17 Czy chleb swój sam spożywałem, czy nie jadł go ze mną sierota?
18 – Hiszen ifjúkorom óta növekedett velem a részvét és anyám méhéből jött ki velem! –	18 Od dziecka jak ojciec go wychowałem i prowadziłem od łona matki.
19 Láttam-e veszni indulót úgy, hogy nem volt ruhája, és szegényt úgy, hogy nem volt takarója,	19 Czy na biedaka nagiego patrzałem, kiedy nędzarzom zabrakło odzienia?
20 és nem áldottak-e engem akkor az ő oldalai, és nem melegedett-e juhaim gyapjában?	20 Czy jego biodra mi nie dziękowały, że grzała je wełna mych jagniąt?
21 Vajon fölemeltem-e kezemet az árva ellen, mert erősebbnek láttam magamat a kapuban?	21 Czy sierocie groziłem ręką, widząc obrońcę w sądzie?
22 Akkor szakadjon le vállam a lapockájáról, és törjék le karom a csontjáról!	22 Niech barki mi odpadną od karku, niech ramię mi wyjdzie ze stawu;
23 Hisz mindig féltem volna Istentől, akár a rám szakadó ártól, s el sem tudtam volna viselni a terhét.	23 gdyż bałbym się klęski od Boga, nie zniósłbym Jego potęgi.
24 Vajon az aranyat tartottam-e erősségemnek, és mondtam-e a színaranynak: Te vagy bizodalmam!	24 Czy pokładałem ufność w złocie lub rzekłem bogactwu: Nadziejo moja?
25 Örültem-e annak, hogy bőven volt vagyonom, és hogy sokat szerzett kezem?	25 Czym chlubił się z wielkiej fortuny, że wiele moja ręka zgarnęła?
26 Néztem-e a napot, amint ragyogott, s a holdat, amint szépen úszott?	26 Wpatrując się w słońce, co świeci, lub w księżyc, co dumnie przepływa,
27 És közben engedett-e szívem titokban a csábításnak, és csókra emeltem-e kezemet a számhoz?	27 czy serce tajemnie uległo i ręką słało pocałunek?
28 Igen nagy gonoszság lett volna ez is. Tagadása a fölséges Istennek!	28 Byłby to czyn karygodny: zaparcie się Boga na niebie.
29 Örültem-e annak romlásán, aki gyűlölt engem és ujjongtam-e, ha baleset érte?	29 Czym się cieszył z upadku wroga, czy radowałem się, że zło go spotkało?
30 Hiszen nem engedtem, hogy torkom vétkezzék, hogy átokkal kihívjam halálát.	30 Nie dałem, by język mój grzeszył ni miotał na drugich przekleństwa.
31 Nem mondták-e sátram lakói: ‘Ne lakjunk-e jól pecsenyéjéből?’	31 Czy mówił kto w moim namiocie: Pożywmy się jego ciałem!
32 – Nem hált a jövevény az utcán, nyitva állt ajtóm a vándornak! –	32 Obcy nigdy nie sypiał na dworze, podróżnym otwierałem podwoje.
33 Palástoltam-e bűnömet emberi módon, s elrejtettem-e vétkemet keblemben?	33 Czy taiłem jak inni przestępstwa i grzech swój chowałem w zanadrzu?
34 Féltem-e nagy sokaságtól, és visszariasztott-e a rokonság lenézése, úgy, hogy inkább hallgattam, ki sem mozdultam az ajtón?	34 Czy lękając się licznej gromady, z obawy przed wzgardą u bliskich, milczałem, za próg nie wyszedłem?
35 Bár lenne, aki meghallana engem, és meghallgatná óhajomat a Mindenható, s az írná meg a vádiratot, aki meg is ítél,	35 Kto zechce mnie wysłuchać? Oto podpis: Wszechmocny odpowie. Przeciwnik niech skargę napisze,
36 hogy a vállamon hordozzam, és ékességként felköthessem fejemre!	36 na grzbiecie swym ją poniosę, jak koronę na głowę ją włożę.
37 Minden lépésemnél hírül adnám és bemutatnám neki, mint fejedelemnek!	37 Zdam sprawozdanie z mych kroków, przed Niego pójdę jak książę.
38 Bosszúért kiált-e ellenem szántóföldem, és sírnak-e vele barázdái?	38 Jeśli pole żaliło się na mnie, a jego bruzdy płakały;
39 Megettem-e termését fizetés nélkül, keserítettem-e szántói lelkét?	39 Jeślim jadł plon nie zapłacony, a dusza robotnika wzdychała;
40 Akkor búza helyett tövist és árpa helyett gazt teremjen nekem!« Véget értek Jób szavai.	40 Niech rosną ciernie zamiast pszenicy, a chwasty na miejscu jęczmienia!