1 Υιε μου, μη λησμονης τους νομους μου, και η καρδια σου ας φυλαττη τας εντολας μου. | 1 Meu filho, não te esqueças de meu ensinamento e guarda meus preceitos em teu coração |
2 Διοτι μακροτητα ημερων και ετη ζωης και ειρηνην θελουσι προσθεσει εις σε. | 2 porque, com longos dias e anos de vida, assegurar-te-ão eles a felicidade. |
3 Ελεος και αληθεια ας μη σε εγκαταλιπωσι? δεσον αυτας περι τον τραχηλον σου? εγχαραξον αυτας επι την πλακα της καρδιας σου? | 3 Oxalá a bondade e a fidelidade não se afastem de ti! Ata-as ao teu pescoço, grava-as em teu coração! |
4 ουτω θελεις ευρει χαριν και ευνοιαν ενωπιον Θεου και ανθρωπων. | 4 Assim obterás graça e reputação aos olhos de Deus e dos homens. |
5 Ελπιζε επι Κυριον εξ ολης σου της καρδιας, και μη επιστηριζεσαι εις την συνεσιν σου? | 5 Que teu coração deposite toda a sua confiança no Senhor! Não te firmes em tua própria sabedoria! |
6 εν πασαις ταις οδοις σου αυτον γνωριζε, και αυτος θελει διευθυνει τα διαβηματα σου. | 6 Sejam quais forem os teus caminhos, pensa nele, e ele aplainará tuas sendas. |
7 Μη φανταζεσαι σεαυτον σοφον? φοβου τον Κυριον και εκκλινον απο κακου. | 7 Não sejas sábio aos teus próprios olhos, teme o Senhor e afasta-te do mal. |
8 Τουτο θελει εισθαι ιασις εις τα νευρα σου και μυελωσις εις τα οστα σου. | 8 Isto será saúde para teu corpo e refrigério para teus ossos. |
9 Τιμα τον Κυριον απο των υπαρχοντων σου και απο των απαρχων παντων των γεννηματων σου? | 9 Honra o Senhor com teus haveres, e com as primícias de todas as tuas colheitas. |
10 και θελουσιν εμπλησθη αι σιτοθηκαι σου απο αφθονιας και οι ληνοι σου θελουσιν εκχειλιζει απο νεου οινου. | 10 Então, teus celeiros se abarrotarão de trigo e teus lagares transbordarão de vinho. |
11 Υιε μου, μη καταφρονει την παιδειαν του Κυριου και μη αθυμει ελεγχομενος υπ' αυτου. | 11 Meu filho, não desprezes a correção do Senhor, nem te espantes de que ele te repreenda, |
12 Διοτι ο Κυριος ελεγχει οντινα αγαπα, καθως και ο πατηρ τον υιον, εις τον οποιον ευαρεστειται. | 12 porque o Senhor castiga aquele a quem ama, e pune o filho a quem muito estima. |
13 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις ευρηκε σοφιαν, και ο ανθρωπος, οστις απεκτησε συνεσιν? | 13 Feliz do homem que encontrou a sabedoria, daquele que adquiriu a inteligência, |
14 Διοτι το εμποριον αυτης ειναι καλητερον παρα το εμποριον του αργυριου και το κερδος αυτης παρα χρυσιον καθαρον. | 14 porque mais vale este lucro que o da prata, e o fruto que se obtém é melhor que o fino ouro. |
15 Ειναι τιμιωτερα πολυτιμων λιθων? και παντα οσα επιθυμησης δεν ειναι ανταξια αυτης. | 15 Ela é mais preciosa que as pérolas, jóia alguma a pode igualar. |
16 Μακροτης ημερων ειναι εν τη δεξια αυτης? εν τη αριστερα αυτης, πλουτος και δοξα. | 16 Na mão direita ela sustenta uma longa vida; na esquerda, riqueza e glória. |
17 Αι οδοι αυτης ειναι οδοι τερπναι και πασαι αι τριβοι αυτης ειρηνη. | 17 Seus caminhos estão semeados de delícias. Suas veredas são pacíficas. |
18 Ειναι δενδρον ζωης εις τους εναγκαλιζομενους αυτην? και μακαριοι οι κρατουντες αυτην. | 18 É uma árvore de vida para aqueles que lançarem mãos dela. Quem a ela se apega é um homem feliz. |
19 Δια της σοφιας εθεμελιωσεν ο Κυριος, εστερεωσε τους ουρανους εν συνεσει. | 19 Foi pela sabedoria que o Senhor criou a terra, foi com inteligência que ele formou os céus. |
20 Δια της γνωσεως αυτου αι αβυσσοι ηνοιχθησαν και τα νεφη σταλαζουσι δροσον. | 20 Foi pela ciência que se fenderam os abismos, por ela as nuvens destilam o orvalho. |
21 Υιε μου, ας μη απομακρυνθωσι ταυτα απο των οφθαλμων σου? φυλαττε ορθην βουλην και φρονησιν? | 21 Meu filho, guarda a sabedoria e a reflexão, não as percas de vista. |
22 και θελει εισθαι ζωη εις την ψυχην σου και χαρις εις τον τραχηλον σου. | 22 Elas serão a vida de tua alma e um adorno para teu pescoço. |
23 Τοτε θελεις περιπατει ασφαλως την οδον σου, και ο πους σου δεν θελει προσκοψει. | 23 Então caminharás com segurança, sem que o teu pé tropece. |
24 Οταν πλαγιαζης, δεν θελεις τρομαζει? μαλιστα θελεις πλαγιαζει, και ο υπνος σου θελει εισθαι γλυκυς. | 24 Se te deitares, não terás medo. Uma vez deitado, teu sono será doce. |
25 Δεν θελεις τρομαξει απο αιφνιδιου φοβου ουδε απο του ολεθρου των ασεβων, οταν επελθη? | 25 Não terás a recear nem terrores repentinos, nem a tempestade que cai sobre os ímpios, |
26 Διοτι ο Κυριος θελει εισθαι η ελπις σου, και θελει φυλαξει τον ποδα σου απο του να πιασθη. | 26 porque o Senhor é tua segurança e preservará teu pé de toda cilada. |
27 Μη αρνηθης το καλον προς εκεινους, εις τους οποιους πρεπει, οταν ηναι εν τη χειρι σου να καμνης αυτο. | 27 Não negues um benefício a quem o solicita, quando está em teu poder conceder-lho. |
28 Μη ειπης προς τον πλησιον σου, Υπαγε και επαναστρεψον και αυριον θελω σοι δωσει? ενω εχεις τουτο παρα σεαυτω. | 28 Não digas ao teu próximo: Vai, volta depois! Eu te darei amanhã, quando dispões de meios. |
29 Μη μηχανευου κακον κατα του πλησιον σου, ενω πεποιθως κατοικει μετα σου. | 29 Não maquines o mal contra teu vizinho, quando ele habita com toda a confiança perto de ti. |
30 Μη μαχου τινα αναιτιως, εαν δεν εκαμε κακον εις σε. | 30 Não litigues com alguém sem ter motivo, se esse alguém não te fez mal algum. |
31 Μη ζηλευε τον βιαιον ανθρωπον και μη εκλεξης μηδεμιαν εκ των οδων αυτου? | 31 Não invejes o homem violento, nem adotes o seu procedimento, |
32 διοτι ο Κυριος βδελυττεται τον σκολιον? το δε απορρητον αυτου φανερονεται εις τους δικαιους. | 32 porque o Senhor detesta o que procede mal, mas reserva sua intimidade para os homens retos. |
33 Καταρα Κυριου εν τω οικω του ασεβους? ευλογει δε την κατοικιαν των δικαιων. | 33 Sobre a casa do ímpio pesa a maldição divina, a bênção do Senhor repousa sobre a habitação do justo. |
34 Βεβαιως αυτος αντιταττεται εις τους υπερηφανους? εις δε τους ταπεινους διδει χαριν. | 34 Se ele escarnece dos zombadores, concede a graça aos humildes. |
35 Οι σοφοι θελουσι κληρονομησει δοξαν? το δε υψος των αφρονων θελει εισθαι η ατιμια. | 35 A glória será o prêmio do sábio, a ignomínia será a herança dos insensatos. |