ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 23

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Οταν καθησης να φαγης μετα αρχοντος, παρατηρει επιμελως τα παρατιθεμενα εμπροσθεν σου?	1 Quando sederis ut comedas cum principe, diligenter attende quæ apposita sunt ante faciem tuam.
2 και βαλε μαχαιραν εις τον λαιμον σου, εαν ησαι αδηφαγος?	2 Et statue cultrum in gutture tuo : si tamen habes in potestate animam tuam.
3 μη επιθυμει τα εδεσματα αυτου? διοτι ταυτα ειναι τροφη δολιοτητος.	3 Ne desideres de cibis ejus, in quo est panis mendacii.
4 Μη μεριμνα δια να γεινης πλουσιος? απεχε απο της σοφιας σου.	4 Noli laborare ut diteris, sed prudentiæ tuæ pone modum.
5 Θελεις επιστησει τους οφθαλμους σου εις το μη υπαρχον; διοτι ο πλουτος κατασκευαζει βεβαιως εις εαυτον πτερυγας ως αετου και πετα προς τον ουρανον.	5 Ne erigas oculos tuos ad opes quas non potes habere, quia facient sibi pennas quasi aquilæ, et volabunt in cælum.
6 Μη τρωγε τον αρτον του φθονερου, μηδε επιθυμει τα εδεσματα αυτου?	6 Ne comedas cum homine invido, et ne desideres cibos ejus :
7 διοτι καθως φρονει εν τη ψυχη αυτου, τοιουτος ειναι? φαγε και πιε, λεγει προς σε? αλλ' η καρδια αυτου δεν ειναι μετα σου.	7 quoniam in similitudinem arioli et conjectoris æstimat quod ignorat. Comede et bibe, dicet tibi ; et mens ejus non est tecum.
8 Το ψωμιον, το οποιον εφαγες, θελεις εξεμεσει και θελεις χασει τας γλυκειας συνομιλιας σου.	8 Cibos quos comederas evomes, et perdes pulchros sermones tuos.
9 Μη λαλει εις τα ωτα του αφρονος? διοτι θελει καταφρονησει την σοφιαν των λογων σου.	9 In auribus insipientium ne loquaris, qui despicient doctrinam eloquii tui.
10 Μη μετακινει ορια αρχαια? και μη εισελθης εις τους αγρους των ορφανων?	10 Ne attingas parvulorum terminos, et agrum pupillorum ne introëas :
11 διοτι ο Λυτρωτης αυτων ειναι ισχυρος? αυτος θελει εκδικασει την δικην αυτων εναντιον σου.	11 propinquus enim illorum fortis est, et ipse judicabit contra te causam illorum.
12 Προσκολλησον την καρδιαν σου εις την παιδειαν και τα ωτα σου εις τους λογους της γνωσεως.	12 Ingrediatur ad doctrinam cor tuum, et aures tuæ ad verba scientiæ.
13 Μη φειδου να παιδευης το παιδιον? διοτι εαν κτυπησης αυτο δια της ραβδου, δεν θελει αποθανει?	13 Noli subtrahere a puero disciplinam : si enim percusseris eum virga, non morietur.
14 συ κτυπων αυτο δια της ραβδου, θελεις ελευθερωσει την ψυχην αυτου εκ του αδου.	14 Tu virga percuties eum, et animam ejus de inferno liberabis.
15 Υιε μου, εαν η καρδια σου γεινη σοφη, θελει ευφραινεσθαι και η καρδια εμου?	15 Fili mi, si sapiens fuerit animus tuus, gaudebit tecum cor meum :
16 και τα νεφρα μου θελουσιν αγαλλεσθαι, οταν τα χειλη σου λαλωσιν ορθα.	16 et exsultabunt renes mei, cum locuta fuerint rectum labia tua.
17 Ας μη ζηλευη η καρδια σου τους αμαρτωλους? αλλ' εσο εν τω φοβω του Κυριου ολην την ημεραν?	17 Non æmuletur cor tuum peccatores, sed in timore Domini esto tota die :
18 διοτι βεβαιως ειναι αμοιβη, και η ελπις σου δεν θελει εκκοπη.	18 quia habebis spem in novissimo, et præstolatio tua non auferetur.
19 Ακουε συ, υιε μου, και γινου σοφος, και κατευθυνε την καρδιαν σου εις την οδον.	19 Audi, fili mi, et esto sapiens, et dirige in via animum tuum.
20 Μη εσο μεταξυ οινοποτων, μεταξυ κρεοφαγων ασωτων?	20 Noli esse in conviviis potatorum, nec in comessationibus eorum qui carnes ad vescendum conferunt :
21 διοτι ο μεθυσος και ο ασωτος θελουσι πτωχευσει? και ο υπνωδης θελει ενδυθη ρακη.	21 quia vacantes potibus et dantes symbola consumentur, et vestietur pannis dormitatio.
22 Υπακουε εις τον πατερα σου, οστις σε εγεννησε? και μη καταφρονει την μητερα σου, οταν γηραση.	22 Audi patrem tuum, qui genuit te, et ne contemnas cum senuerit mater tua.
23 Αγοραζε την αληθειαν και μη πωλει? την σοφιαν και την παιδειαν και την συνεσιν.	23 Veritatem eme, et noli vendere sapientiam, et doctrinam, et intelligentiam.
24 Ο πατηρ του δικαιου θελει χαρη σφοδρα? και οστις γεννα σοφον υιον, θελει ευφραινεσθαι εις αυτον.	24 Exsultat gaudio pater justi ; qui sapientem genuit, lætabitur in eo.
25 Ο πατηρ σου και η μητηρ σου θελουσιν ευφραινεσθαι? μαλιστα εκεινη, ητις σε εγεννησε, θελει χαιρει.	25 Gaudeat pater tuus et mater tua, et exsultet quæ genuit te.
26 Υιε μου, δος την καρδιαν σου εις εμε, και ας προσεχωσιν οι οφθαλμοι σου εις τας οδους μου?	26 Præbe, fili mi, cor tuum mihi, et oculi tui vias meas custodiant.
27 διοτι η πορνη ειναι λακκος βαθυς? και η αλλοτρια γυνη στενον φρεαρ.	27 Fovea enim profunda est meretrix, et puteus angustus aliena.
28 Αυτη προσετι ενεδρευει ως ληστης και πληθυνει τους παραβατας μεταξυ των ανθρωπων.	28 Insidiatur in via quasi latro, et quos incautos viderit, interficiet.
29 Εις τινα ειναι ουαι; εις τινα στεναγμοι; εις τινα εριδες; εις τινα ματαιολογιαι; εις τινα κτυπηματα ανευ αιτιας; εις τινα φλογωσις οφθαλμων;	29 Cui væ ? cujus patri væ ? cui rixæ ? cui foveæ ? cui sine causa vulnera ? cui suffusio oculorum ?
30 Εις τους εγχρονιζοντας εν τω οινω? εις εκεινους οιτινες διαγουσιν ανιχνευοντες οινοποσιας.	30 nonne his qui commorantur in vino, et student calicibus epotandis ?
31 Μη θεωρει τον οινον οτι κοκκινιζει, οτι διδει το χρωμα αυτου εις το ποτηριον, οτι καταβαινει ευαρεστως.	31 Ne intuearis vinum quando flavescit, cum splenduerit in vitro color ejus : ingreditur blande,
32 Εν τω τελει αυτου δακνει ως οφις και κεντρονει ως βασιλισκος?	32 sed in novissimo mordebit ut coluber, et sicut regulus venena diffundet.
33 Οι οφθαλμοι σου θελουσι κυτταξει αλλοτριας γυναικας, και η καρδια σου θελει λαλησει αισχρα?	33 Oculi tui videbunt extraneas, et cor tuum loquetur perversa.
34 και θελεις εισθαι ως κοιμωμενος εν μεσω θαλασσης, και ως κοιτωμενος επι κορυφης, καταρτιου?	34 Et eris sicut dormiens in medio mari, et quasi sopitus gubernator, amisso clavo.
35 με ετυπτον, θελεις ειπει, και δεν επονεσα? με εδειραν, και δεν ησθανθην? ποτε θελω εγερθη, δια να υπαγω να ζητησω αυτον παλιν;	35 Et dices : Verberaverunt me, sed non dolui ; traxerunt me, et ego non sensi. Quando evigilabo, et rursus vina reperiam ?