ΙΩΒ - Giobbe - Job 15

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Τοτε απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπεν?	1 Eliphaz de Témân prit la parole et dit:
2 Επρεπε σοφος να προφερη στοχασμους ματαιους και να γεμιζη την κοιλιαν αυτου απο ανατολικου ανεμου;	2 Un sage répond-il par des raisons en l'air et se repaît-il d'un vent d'est?
3 Επρεπε να φιλονεικη δια λογων ματαιων και ομιλιων ανωφελων;	3 Se défend-il avec des mots inutiles et des discours sans profit?
4 Βεβαιως συ απορριπτεις τον φοβον και αποκλειεις την δεησιν ενωπιον του Θεου.	4 Tu fais plus: tu supprimes la crainte, tu discrédites les pieux entretiens devant Dieu.
5 Διοτι το στομα σου αποδεικνυει την ανομιαν σου, και εξελεξας την γλωσσαν των πανουργων.	5 Ta faute te dicte de telles paroles et tu adoptes le langage des astucieux.
6 Το στομα σου σε καταδικαζει, και ουχι εγω? και τα χειλη σου καταμαρτυρουσιν εναντιον σου.	6 Ta propre bouche te condamne, et non pas moi, tes lèvres mêmes témoignent contre toi.
7 Μη πρωτος ανθρωπος εγεννηθης; η προ των βουνων επλασθης;	7 Es-tu né le premier des hommes? Est-ce qu'on t'enfanta avant les collines?
8 Μηπως ηκουσας τας βουλας του Θεου; και εξηντλησας εις σεαυτον την σοφιαν;	8 As-tu écouté au conseil de Dieu et accaparé la sagesse?
9 Τι εξευρεις, και δεν εξευρομεν; τι εννοεις, και δεν εννοουμεν;	9 Que sais-tu que nous ne sachions, que comprends-tu qui nous dépasse?
10 Υπαρχουσι και μεταξυ ημων πολιοι και γεροντες, γεροντοτεροι του πατρος σου.	10 Il y a même parmi nous une tête chenue, un vieillard, chargé d'ans plus que ton père.
11 Αι παρηγοριαι του Θεου φαινονται μικρον πραγμα εις σε; η εχεις τι αποκρυφον εν σεαυτω;	11 Fais-tu peu de cas de ces consolations divines et du ton modéré de nos paroles?
12 Δια τι σε αποπλανα η καρδια σου; και δια τι παραφερονται οι οφθαλμοι σου,	12 Comme la passion t'emporte! Et quels yeux tu roules,
13 ωστε στρεφεις το πνευμα σου κατα του Θεου και αφινεις να εξερχωνται τοιουτοι λογοι εκ του στοματος σου;	13 quand tu tournes contre Dieu ta colère en proférant tes discours!
14 Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ηναι καθαρος; και ο γεγεννημενος εκ γυναικος, ωστε να ηναι δικαιος;	14 Comment l'homme serait-il pur, resterait-il juste, l'enfant de la femme?
15 Ιδου, εις τους αγιους αυτου δεν εμπιστευεται? και οι ουρανοι δεν ειναι καθαροι εις τους οφθαλμους αυτου?	15 A ses saints mêmes Dieu ne fait pas confiance, et les Cieux ne sont pas purs à ses yeux.
16 ποσω μαλλον βδελυρος και ακαθαρτος ειναι ο ανθρωπος, ο πινων ανομιαν ως υδωρ;	16 Combien moins cet être abominable et corrompu, l'homme, qui boit l'iniquité comme l'eau!
17 Εγω θελω σε διδαξει? ακουσον μου? τουτο βεβαιως ειδον και θελω φανερωσει,	17 Je veux t'instruire, écoute-moi, te faire part de mon expérience
18 το οποιον οι σοφοι ανηγγειλαν παρα των πατερων αυτων, και δεν εκρυψαν?	18 et de la tradition des Sages, restés fidèles à leurs Pères,
19 εις τους οποιους μονους εδοθη η γη, και ξενος δεν επερασε δια μεσου αυτων.	19 à qui seuls fut donné le pays, sans qu'aucun étranger se fût mêlé à eux.
20 Ο ασεβης βασανιζεται πασας τας ημερας, και αριθμητα ετη ειναι πεφυλαγμενα δια τον τυραννον.	20 "La vie du méchant est un tourment continuel, les années réservées au tyran sont comptées.
21 Ηχος φοβου ειναι εις τα ωτα αυτου? εν μεσω ειρηνης θελει επελθει επ' αυτον ο εξολοθρευτης.	21 Le cri d'alarme résonne à ses oreilles, en pleine paix le dévastateur fond sur lui.
22 Δεν πιστευει οτι θελει επιστρεψει εκ του σκοτους, και περιμενει την μαχαιραν.	22 Il ne compte plus échapper aux ténèbres et se voit désigné pour l'épée,
23 Περιπλαναται δια αρτον, και που; εξευρει οτι η ημερα του σκοτους ειναι ετοιμη πλησιον αυτου.	23 assigné en pâture au vautour. Il sait que sa ruine est imminente. L'heure des ténèbres
24 Θλιψις και στενοχωρια θελουσι καταπληττει αυτον? θελουσιν υπερισχυσει κατ' αυτου, ως βασιλευς εις μαχην παρεσκευασμενος?	24 l'épouvante, la détresse et l'angoisse l'envahissent, comme lorsqu'un roi décide l'assaut.
25 διοτι εξηπλωσε την χειρα αυτου κατα του Θεου και ηλαζονευθη κατα του Παντοδυναμου?	25 Il levait la main contre Dieu, il osait braver Shaddaï!
26 ωρμησε κατ' αυτου με τραχηλον επηρμενον, με την πεπυκνωμενην ραχιν των ασπιδων αυτου?	26 Il fonçait sur lui la tête baissée, avec un bouclier aux bosses massives.
27 διοτι εσκεπασε το προσωπον αυτου με το παχος αυτου και υπερεπαχυνε τα πλευρα αυτου?	27 Son visage s'était couvert de graisse, le lard s'était accumulé sur ses reins.
28 και κατωκησεν εις πολεις ερημους, εις οικους ακατοικητους, ετοιμους δια σωρους.	28 Il avait occupé des villes détruites, des maisons inhabitées et prêtes à tomber en ruines;
29 δεν θελει πλουτισθη, ουδε θελουσι διαμενει τα υπαρχοντα αυτου, ουδε θελει εκτανθη η αφθονια αυτων επι την γην.	29 mais il ne s'enrichira pas, sa fortune ne tiendra pas, il ne couvrira plus le pays de son ombre, (iln'échappera pas aux ténèbres),
30 Δεν θελει χωρισθη εκ του σκοτους? φλοξ θελει ξηρανει τους βλαστους αυτου, και με την πνοην του στοματος αυτου θελει απελθει.	30 la flamme desséchera ses jeunes pousses, sa fleur sera emportée par le vent.
31 Ας μη πιστευση εις την ματαιοτητα ο ηπατημενος, διοτι ματαιοτης θελει εισθαι η αμοιβη αυτου.	31 Qu'il ne se fie pas à sa taille élevée, car il se ferait illusion.
32 Προ του καιρου αυτου θελει φθαρη, και ο κλαδος αυτου δεν θελει πρασινισει.	32 Avant le temps se flétriront ses palmes et ses rameaux ne reverdiront plus.
33 Θελει αποβαλει την αωρον σταφυλην αυτου ως η αμπελος, και θελει ριψει το ανθος αυτου ως η ελαια.	33 Comme une vigne il secouera ses fruits verts, il rejettera, tel l'olivier, sa floraison.
34 Διοτι η συναξις των υποκριτων θελει ερημωθη, και πυρ θελει καταφαγει τας σκηνας της δωροληψιας.	34 Oui, l'engeance de l'impie est stérile, un feu dévore la tente de l'homme vénal.
35 Συλλαμβανουσι πονηριαν και γεννωσι ματαιοτητα, και η καρδια αυτων μηχαναται δολον.	35 Qui conçoit la peine engendre le malheur et porte en soi un fruit de déception."