Psalms 41
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151152
Gen
Exod
Lev
Num
Deut
Josh
Judg
Ruth
1 Sam
2 Sam
1 Kgs
2 Kgs
1 Chr
2 Chr
Ezra
Neh
Tob
Jdt
Esth
1 Macc
2 Macc
Job
Ps
Prov
Eccl
Cant
Wis
Sir
Isa
Jer
Lam
Bar
Ezek
Dan
Hos
Joel
Amos
Obad
Jon
Mic
Nah
Hab
Zeph
Hag
Zech
Mal
Matt
Mark
Luke
John
Acts
Rom
1 Cor
2 Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Titus
Phlm
Heb
Jas
1 Pet
2 Pet
1 John
2 John
3 John
Jude
Rev
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DOUAI-RHEIMS | LXX |
---|---|
1 Unto the end, a psalm for David himself. | 1 εις το τελος εις συνεσιν τοις υιοις κορε |
2 Blessed is he that understandeth concerning the needy and the poor : the Lord will deliver him in the evil day. | 2 ον τροπον επιποθει η ελαφος επι τας πηγας των υδατων ουτως επιποθει η ψυχη μου προς σε ο θεος |
3 The Lord preserve him and give him life, and make him blessed upon the earth : and deliver him not up to the will of his enemies. | 3 εδιψησεν η ψυχη μου προς τον θεον τον ζωντα ποτε ηξω και οφθησομαι τω προσωπω του θεου |
4 The Lord help him on his bed of sorrow : thou hast turned all his couch in his sickness. | 4 εγενηθη μοι τα δακρυα μου αρτος ημερας και νυκτος εν τω λεγεσθαι μοι καθ' εκαστην ημεραν που εστιν ο θεος σου |
5 I said: O Lord, be thou merciful to me : heal my soul, for I have sinned against thee. | 5 ταυτα εμνησθην και εξεχεα επ' εμε την ψυχην μου οτι διελευσομαι εν τοπω σκηνης θαυμαστης εως του οικου του θεου εν φωνη αγαλλιασεως και εξομολογησεως ηχου εορταζοντος |
6 My enemies have spoken evils against me: when shall he die and his name perish? | 6 ινα τι περιλυπος ει ψυχη και ινα τι συνταρασσεις με ελπισον επι τον θεον οτι εξομολογησομαι αυτω σωτηριον του προσωπου μου ο θεος μου |
7 And if he came in to see me, he spoke vain things : his heart gathered together iniquity to itself. He went out and spoke to the same purpose. | 7 προς εμαυτον η ψυχη μου εταραχθη δια τουτο μνησθησομαι σου εκ γης ιορδανου και ερμωνιιμ απο ορους μικρου |
8 All my enemies whispered together against me : they devised evils to me. | 8 αβυσσος αβυσσον επικαλειται εις φωνην των καταρρακτων σου παντες οι μετεωρισμοι σου και τα κυματα σου επ' εμε διηλθον |
9 They determined against me an unjust word : shall he that sleepeth rise again no more? | 9 ημερας εντελειται κυριος το ελεος αυτου και νυκτος ωδη παρ' εμοι προσευχη τω θεω της ζωης μου |
10 For even the man of peace, in whom I trusted, who ate my bread, hath greatly supplanted me. | 10 ερω τω θεω αντιλημπτωρ μου ει δια τι μου επελαθου ινα τι σκυθρωπαζων πορευομαι εν τω εκθλιβειν τον εχθρον μου |
11 But thou, O Lord, have mercy on me, and raise me up again : and I will requite them. | 11 εν τω καταθλασαι τα οστα μου ωνειδισαν με οι θλιβοντες με εν τω λεγειν αυτους μοι καθ' εκαστην ημεραν που εστιν ο θεος σου |
12 By this I know, that thou hast had a good will for me : because my enemy shall not rejoice over me. | 12 ινα τι περιλυπος ει ψυχη και ινα τι συνταρασσεις με ελπισον επι τον θεον οτι εξομολογησομαι αυτω η σωτηρια του προσωπου μου ο θεος μου |
13 But thou hast upheld me by reason of my innocence : and hast established me in thy sight for ever. | |
14 Blessed by the Lord the God of Israel from eternity to eternity. So be it. So be it. |