Siracide 20
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 2008 | NOVA VULGATA |
---|---|
1 C’è un rimprovero che è fuori tempo, c’è chi tace ed è prudente. | 1 Quam bonum est arguere quam irasci, et confitentem in oratione non prohibere! |
2 Quanto è meglio rimproverare che covare l’ira! | 2 Concupiscentia spadonis devirginans iuvenculam: |
3 Chi si confessa colpevole evita l’umiliazione. | 3 sic qui facit per vim iudicium iniquum. |
4 Come un eunuco che vuol deflorare una ragazza, così chi vuole fare giustizia con la violenza. | 4 Quam bonum est correptum manifestare paenitentiam! Sic enim effugies voluntarium peccatum. |
5 C’è chi tace ed è ritenuto saggio, e chi è riprovato per la troppa loquacità. | 5 Est tacens, qui invenitur sapiens, et est odibilis, quia procax est ad loquendum. |
6 C’è chi tace, perché non sa che cosa rispondere, e c’è chi tace, perché conosce il momento opportuno. | 6 Est tacens non habens responsum, et est tacens sciens tempus aptum. |
7 L’uomo saggio sta zitto fino al momento opportuno, il millantatore e lo stolto non ne tengono conto. | 7 Homo sapiens tacebit usque ad tempus, lascivus autem et imprudens non servabunt tempus. |
8 Chi esagera nel parlare si renderà riprovevole, chi vuole imporsi a tutti i costi sarà detestato. Com’è bello quando chi è biasimato mostra pentimento, perché così tu sfuggirai a un peccato volontario. | 8 Qui multis utitur verbis, exsecrabitur; et, qui potestatem sibi assumit iniuste, odietur. |
9 Nelle disgrazie qualcuno può trovare un vantaggio, ma c’è un profitto che si può cambiare in perdita. | 9 Est processus in malis viro indisciplinato, et est inventio in detrimentum. |
10 C’è una generosità che non ti arreca vantaggi e c’è una generosità che rende il doppio. | 10 Est datum, quod non est utile, et est datum, cuius retributio duplex. |
11 C’è un’umiliazione che viene dalla gloria e c’è chi dall’abbattimento alza la testa. | 11 Est propter gloriam minoratio, et est qui ab humilitate levat caput. |
12 C’è chi compra molte cose con poco e chi le paga sette volte il loro valore. | 12 Est qui multa redimat modico pretio et restituens ea in septuplum. |
13 Il saggio si rende amabile con le sue parole, ma le cortesie degli stolti sono sciupate. | 13 Sapiens in verbis seipsum amabilem facit, gratiae autem fatuorum effundentur. |
14 Il dono di uno stolto non ti giova, e ugualmente quello dell’invidioso, perché è frutto di costrizione; i suoi occhi, infatti, sono molti invece di uno. | 14 Datum insipientis non erit utile tibi, oculi enim illius septemplices sunt: |
15 Egli dà poco, ma rinfaccia molto; apre la sua bocca come un banditore. Oggi fa un prestito e domani lo richiede; quanto è odioso un uomo del genere! | 15 exigua dabit et multa improperabit, et apertio oris illius quasi clamantis. |
16 Lo stolto dice: «Non ho un amico, non c’è gratitudine al bene che faccio». Quelli che mangiano il suo pane sono lingue cattive. | 16 Hodie feneratur quis et cras expetit: odibilis est homo huiusmodi. |
17 Quanti si burleranno di lui, e quante volte! Poiché non accoglie l’avere con spirito retto, e il non avere gli è ugualmente indifferente. | 17 Fatuus dicit: “ Non est mihi amicus, et non est gratia bonis meis ”. |
18 Meglio inciampare sul pavimento che con la lingua; è così che la caduta dei cattivi giunge rapida. | 18 Qui enim edunt panem illius, falsae linguae sunt. Quoties et quanti irridebunt eum! |
19 Un discorso inopportuno è come un racconto inopportuno: è sempre sulla bocca dei maleducati. | 19 Neque enim, quod habendum erat, directo sensu distribuit, similiter et, quod non erat habendum, est indifferens ei. |
20 Non si accetta un proverbio dalla bocca dello stolto, perché non lo dice mai a proposito. | 20 Melius lapsus in pavimento quam lapsus linguae: sic casus malorum festinanter veniet. |
21 C’è chi è trattenuto dal peccare a causa della miseria e quando riposa non avrà rimorsi. | 21 Homo acharis quasi fabula importuna; in ore indisciplinatorum assidua erit. |
22 C’è chi si rovina per rispetto umano e di fronte a uno stolto si dà perduto. | 22 Ex ore fatui reprobabitur parabola, non enim dicit illam in tempore suo. |
23 C’è chi per rispetto umano fa promesse a un amico, e in tal modo gratuitamente se lo rende nemico. | 23 Est qui vetatur peccare prae inopia, et in requie sua non stimulabitur. |
24 Brutta macchia nell’uomo la menzogna, è sempre sulla bocca dei maldicenti. | 24 Est qui perdit animam suam prae confusione, et ab imprudenti persona perdet eam; personae autem acceptione perdet se. |
25 Meglio un ladro che un mentitore abituale, tutti e due avranno in sorte la rovina. | 25 Est qui prae confusione promittit amico, et lucratus est eum inimicum gratis. |
26 L’abitudine del bugiardo è un disonore, la vergogna che si merita è sempre con lui. | 26 Opprobrium nequam in homine mendacium, et in ore indisciplinatorum assidue erit. |
27 Chi è saggio nel parlare si apre una strada e l’uomo prudente piace ai grandi. | 27 Potior fur quam assiduitas viri mendacis; perditionem autem ambo hereditabunt. |
28 Chi lavora la terra accresce il suo raccolto, chi piace ai grandi si fa perdonare i suoi torti. | 28 Mos hominis mendacis est sine honore, et confusio illius cum ipso sine intermissione. |
29 Regali e doni accecano gli occhi dei saggi, come bavaglio sulla bocca soffocano i rimproveri. | 29 Verbum parabolarum. Sapiens in verbis producet seipsum, et homo prudens placebit magnatis. |
30 Sapienza nascosta e tesoro invisibile: a che servono l’una e l’altro? | 30 Qui operatur terram suam, inaltabit acervum frugum, et, qui operatur iustitiam, ipse exaltabitur; qui vero placet magnatis, effugiet iniquitatem. |
31 Meglio l’uomo che nasconde la sua stoltezza di quello che nasconde la sua sapienza. | 31 Xenia et dona excaecant oculos iudicum et quasi camus in ore avertunt correptiones eorum. |
32 È meglio perseverare nella ricerca del Signore che essere un libero auriga della propria vita. | 32 Sapientia absconsa et thesaurus invisus, quae utilitas in utrisque? |
33 Melior est, qui celat insipientiam suam, quam homo, qui abscondit sapientiam suam. |