Livre des Psaumes 88
1234567891011121314151617181920212224252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLES DES PEUPLES | VULGATA |
---|---|
1 Cantique. Psaume. Des fils de Coré. Au maître de chant. À chanter sur un ton plaintif. Méditation de Héman l’Ezrahite. | 1 Intellectus Ethan Ezrahitæ. |
2 Seigneur, mon Dieu, tout le jour je t’appelle, et de nuit je me lamente devant toi. | 2 Misericordias Domini in æternum cantabo ; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo. |
3 Que ma prière parvienne jusqu’à toi, prête attention quand j’appelle à l’aide. | 3 Quoniam dixisti : In æternum misericordia ædificabitur in cælis ; præparabitur veritas tua in eis. |
4 Car je me vois rassasié d’épreuves et mon âme est bien près de rejoindre les morts. | 4 Disposui testamentum electis meis ; juravi David servo meo : |
5 Tu peux me compter parmi ceux qu’on enterre, je suis un homme brisé, | 5 Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam. |
6 qui a déjà sa place parmi les morts, semblable aux corps allongés dans la tombe, dont tu n’as plus souvenir et qui échappent à ta providence. | 6 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine ; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum. |
7 Tu m’as relégué dans les cavernes d’en bas, dans les ténèbres de l’abîme. | 7 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino ; similis erit Deo in filiis Dei ? |
8 Tu m’as écrasé dans ta fureur, toutes tes vagues ont passé sur moi. | 8 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt. |
9 Tu as éloigné de moi ceux qui me connaissent, tu as su faire qu’ils me regardent avec horreur. Je suis enfermé, je ne peux sortir, | 9 Domine Deus virtutum, quis similis tibi ? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo. |
10 et la souffrance a terni mon regard. Tout le jour je t’appelle, Seigneur, et je tends les mains vers toi. | 10 Tu dominaris potestati maris ; motum autem fluctuum ejus tu mitigas. |
11 Feras-tu des miracles chez les défunts, pour que leurs ombres se redressent et t’applaudissent? | 11 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum ; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos. |
12 Parlera-t-on de ta bonté chez les morts, de ta fidélité, là où tout est perdu? | 12 Tui sunt cæli, et tua est terra : orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti ; |
13 Vont-ils admirer tes merveilles dans le noir, et ta justice quand tout est oublié? | 13 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt : |
14 Alors, Seigneur, je crie vers toi, ma prière au matin s’élève à ta rencontre. | 14 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua : |
15 Pourquoi, Seigneur, m’as-tu rejeté et me caches-tu ta face? | 15 justitia et judicium præparatio sedis tuæ : misericordia et veritas præcedent faciem tuam. |
16 Malheureux et souffrant depuis l’enfance, tu m’as porté des coups terribles, je suis à bout. | 16 Beatus populus qui scit jubilationem : Domine, in lumine vultus tui ambulabunt, |
17 Tes colères ont passé sur moi, tes épouvantes m’ont anéanti. | 17 et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur. |
18 Comme des eaux, tout le jour elles m’enveloppent et toutes ensemble elles m’assaillent. | 18 Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum. |
19 Tu as éloigné de moi amis et compagnons: plus personne qui me connaisse! | 19 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri. |
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti : Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea. | |
21 Inveni David, servum meum ; oleo sancto meo unxi eum. | |
22 Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum. | |
23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei. | |
24 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam. | |
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus. | |
26 Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus. | |
27 Ipse invocabit me : Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ. | |
28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ. | |
29 In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi. | |
30 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli. | |
31 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint ; | |
32 si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint : | |
33 visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum ; | |
34 misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea, | |
35 neque profanabo testamentum meum : et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita. | |
36 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar : | |
37 semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo, | |
38 et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis. | |
39 Tu vero repulisti et despexisti ; distulisti christum tuum. | |
40 Evertisti testamentum servi tui ; profanasti in terra sanctuarium ejus. | |
41 Destruxisti omnes sepes ejus ; posuisti firmamentum ejus formidinem. | |
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam ; factus est opprobrium vicinis suis. | |
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum ; lætificasti omnes inimicos ejus. | |
44 Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello. | |
45 Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti. | |
46 Minorasti dies temporis ejus ; perfudisti eum confusione. | |
47 Usquequo, Domine, avertis in finem ? exardescet sicut ignis ira tua ? | |
48 Memorare quæ mea substantia : numquid enim vane constituisti omnes filios hominum ? | |
49 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem ? eruet animam suam de manu inferi ? | |
50 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua ? | |
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium : | |
52 quod exprobraverunt inimici tui, Domine ; quod exprobraverunt commutationem christi tui. | |
53 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat. |