Isaiah (ישעיה) - Isaia 106
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | SMITH VAN DYKE |
---|---|
1 הַלְלוּיָהּ ׀ הֹודוּ לַיהוָה כִּי־טֹוב כִּי לְעֹולָם חַסְדֹּו | 1 هللويا. احمدوا الرب لانه صالح لان الى الابد رحمته. |
2 מִי יְמַלֵּל גְּבוּרֹות יְהוָה יַשְׁמִיעַ כָּל־תְּהִלָּתֹו | 2 من يتكلم بجبروت الرب من يخبر بكل تسابيحه. |
3 אַשְׁרֵי שֹׁמְרֵי מִשְׁפָּט עֹשֵׂה צְדָקָה בְכָל־עֵת | 3 طوبى للحافظين الحق وللصانع البر في كل حين. |
4 זָכְרֵנִי יְהוָה בִּרְצֹון עַמֶּךָ פָּקְדֵנִי בִּישׁוּעָתֶךָ | 4 اذكرني يا رب برضا شعبك. تعهدني بخلاصك. |
5 לִרְאֹות ׀ בְּטֹובַת בְּחִירֶיךָ לִשְׂמֹחַ בְּשִׂמְחַת גֹּויֶךָ לְהִתְהַלֵּל עִם־נַחֲלָתֶךָ | 5 لأرى خير مختاريك. لأفرح بفرح أمتك. لأفتخر مع ميراثك |
6 חָטָאנוּ עִם־אֲבֹותֵינוּ הֶעֱוִינוּ הִרְשָׁעְנוּ | 6 اخطأنا مع آبائنا اسأنا واذنبنا. |
7 אֲבֹותֵינוּ בְמִצְרַיִם ׀ לֹא־הִשְׂכִּילוּ נִפְלְאֹותֶיךָ לֹא זָכְרוּ אֶת־רֹב חֲסָדֶיךָ וַיַּמְרוּ עַל־יָם בְּיַם־סוּף | 7 آباؤنا في مصر لم يفهموا عجائبك لم يذكروا كثرة مراحمك فتمردوا عند البحر عند بحر سوف. |
8 וַיֹּושִׁיעֵם לְמַעַן שְׁמֹו לְהֹודִיעַ אֶת־גְּבוּרָתֹו | 8 فخلصهم من اجل اسمه ليعرف بجبروته |
9 וַיִּגְעַר בְּיַם־סוּף וַיֶּחֱרָב וַיֹּולִיכֵם בַּתְּהֹמֹות כַּמִּדְבָּר | 9 وانتهر بحر سوف فيبس وسيرهم في اللجج كالبرية. |
10 וַיֹּושִׁיעֵם מִיַּד שֹׂונֵא וַיִּגְאָלֵם מִיַּד אֹויֵב | 10 وخلّصهم من يد المبغض وفداهم من يد العدو. |
11 וַיְכַסּוּ־מַיִם צָרֵיהֶם אֶחָד מֵהֶם לֹא נֹותָר | 11 وغطت المياه مضايقيهم واحد منهم لم يبق |
12 וַיַּאֲמִינוּ בִדְבָרָיו יָשִׁירוּ תְּהִלָּתֹו | 12 فآمنوا بكلامه. غنوا بتسبيحه. |
13 מִהֲרוּ שָׁכְחוּ מַעֲשָׂיו לֹא־חִכּוּ לַעֲצָתֹו | 13 اسرعوا فنسوا اعماله. لم ينتظروا مشورته. |
14 וַיִּתְאַוּוּ תַאֲוָה בַּמִּדְבָּר וַיְנַסּוּ־אֵל בִּישִׁימֹון | 14 بل اشتهوا شهوة في البرية وجربوا الله في القفر. |
15 וַיִּתֵּן לָהֶם שֶׁאֱלָתָם וַיְשַׁלַּח רָזֹון בְּנַפְשָׁם | 15 فاعطاهم سؤلهم وارسل هزالا في انفسهم. |
16 וַיְקַנְאוּ לְמֹשֶׁה בַּמַּחֲנֶה לְאַהֲרֹן קְדֹושׁ יְהוָה | 16 وحسدوا موسى في المحلّة وهرون قدوس الرب. |
17 תִּפְתַּח־אֶרֶץ וַתִּבְלַע דָּתָן וַתְּכַס עַל־עֲדַת אֲבִירָם | 17 فتحت الارض وابتلعت داثان وطبقت على جماعة ابيرام. |
18 וַתִּבְעַר־אֵשׁ בַּעֲדָתָם לֶהָבָה תְּלַהֵט רְשָׁעִים | 18 واشتعلت نار في جماعتهم. اللهيب احرق الاشرار |
19 יַעֲשׂוּ־עֵגֶל בְּחֹרֵב וַיִּשְׁתַּחֲווּ לְמַסֵּכָה | 19 صنعوا عجلا في حوريب وسجدوا لتمثال مسبوك. |
20 וַיָּמִירוּ אֶת־כְּבֹודָם בְּתַבְנִית ור אֹכֵל עֵשֶׂב | 20 وابدلوا مجدهم بمثال ثور آكل عشب. |
21 כְחוּ אֵל מֹושִׁיעָם עֹשֶׂה גְדֹלֹות בְּמִצְרָיִם | 21 نسوا الله مخلصهم الصانع عظائم في مصر |
22 נִפְלָאֹות בְּאֶרֶץ חָם נֹורָאֹות עַל־יַם־סוּף | 22 وعجائب في ارض حام ومخاوف على بحر سوف. |
23 וַיֹּאמֶר לְהַשְׁמִידָם לוּלֵי מֹשֶׁה בְחִירֹו עָמַד בַּפֶּרֶץ לְפָנָיו לְהָשִׁיב חֲמָתֹו מֵהַשְׁחִית | 23 فقال باهلاكهم لولا موسى مختاره وقف في الثغر قدامه ليصرف غضبه عن اتلافهم. |
24 וַיִּמְאֲסוּ בְּאֶרֶץ חֶמְדָּה לֹא־הֶאֱמִינוּ לִדְבָרֹו | 24 ورذلوا الارض الشهية. لم يؤمنوا بكلمته. |
25 וַיֵּרָגְנוּ בְאָהֳלֵיהֶם לֹא מְעוּ בְּקֹול יְהוָה | 25 بل تمرمروا في خيامهم. لم يسمعوا لصوت الرب. |
26 וַיִּשָּׂא יָדֹו לָהֶם לְהַפִּיל אֹותָם בַּמִּדְבָּר | 26 فرفع يده عليهم ليسقطهم في البرية |
27 וּלְהַפִּיל זַרְעָם בַּגֹּויִם וּלְזָרֹותָם בָּאֲרָצֹות | 27 وليسقط نسلهم بين الامم وليبددهم في الاراضي. |
28 וַיִּצָּמְדוּ לְבַעַל פְּעֹור וַיֹּאכְלוּ זִבְחֵי מֵתִים | 28 وتعلقوا ببعل فغور واكلوا ذبائح الموتى. |
29 וַיַּכְעִיסוּ בְּמַעַלְלֵיהֶם וַתִּפְרָץ־בָּם מַגֵּפָה | 29 واغاظوه باعمالهم فاقتحمهم الوبأ. |
30 וַיַּעֲמֹד פִּינְחָס וַיְפַלֵּל וַתֵּעָצַר הַמַּגֵּפָה | 30 فوقف فينحاس ودان فامتنع الوبأ. |
31 וַתֵּחָשֶׁב לֹו לִצְדָקָה לְדֹר וָדֹר עַד־עֹולָם | 31 فحسب له ذلك برا الى دور فدور الى الابد |
32 וַיַּקְצִיפוּ עַל־מֵי מְרִיבָה וַיֵּרַע לְמֹשֶׁה בַּעֲבוּרָם | 32 واسخطوه على ماء مريبة حتى تأذى موسى بسببهم. |
33 כִּי־הִמְרוּ אֶת־רוּחֹו וַיְבַטֵּא בִּשְׂפָתָיו | 33 لانهم امرّوا روحه حتى فرط بشفتيه. |
34 לֹא־הִשְׁמִידוּ אֶת־הָעַמִּים אֲשֶׁר אָמַר יְהוָה לָהֶם | 34 لم يستأصلوا الامم الذين قال لهم الرب عنهم |
35 וַיִּתְעָרְבוּ בַגֹּויִם וַיִּלְמְדוּ מַעֲשֵׂיהֶם | 35 بل اختلطوا بالامم وتعلموا اعمالهم |
36 וַיַּעַבְדוּ אֶת־עֲצַבֵּיהֶם וַיִּהְיוּ לָהֶם לְמֹוקֵשׁ | 36 وعبدوا اصنامهم فصارت لهم شركا. |
37 וַיִּזְבְּחוּ אֶת־בְּנֵיהֶם וְאֶת־בְּנֹותֵיהֶם לַשֵּׁדִים | 37 وذبحوا بنيهم وبناتهم للاوثان |
38 וַיִּשְׁפְּכוּ דָם נָקִי דַּם־בְּנֵיהֶם וּבְנֹותֵיהֶם אֲשֶׁר זִבְּחוּ לַעֲצַבֵּי כְנָעַן וַתֶּחֱנַף הָאָרֶץ בַּדָּמִים | 38 واهرقوا دما زكيا دم بنيهم وبناتهم الذين ذبحوهم لاصنام كنعان وتدنست الارض بالدماء |
39 וַיִּטְמְאוּ בְמַעֲשֵׂיהֶם וַיִּזְנוּ בְּמַעַלְלֵיהֶם | 39 وتنجسوا باعمالهم وزنوا بافعالهم. |
40 וַיִּחַר־אַף יְהוָה בְּעַמֹּו וַיְתָעֵב אֶת־נַחֲלָתֹו | 40 فحمي غضب الرب على شعبه وكره ميراثه. |
41 וַיִּתְּנֵם בְּיַד־גֹּויִם וַיִּמְשְׁלוּ בָהֶם שֹׂנְאֵיהֶם | 41 واسلمهم ليد الامم وتسلط عليهم مبغضوهم. |
42 וַיִּלְחָצוּם אֹויְבֵיהֶם וַיִּכָּנְעוּ תַּחַת יָדָם | 42 وضغطهم اعداؤهم فذلوا تحت يدهم |
43 פְּעָמִים רַבֹּות יַצִּילֵם וְהֵמָּה יַמְרוּ בַעֲצָתָם וַיָּמֹכּוּ בַּעֲוֹנָם | 43 مرات كثيرة انقذهم. اما هم فعصوه بمشورتهم وانحطوا باثمهم |
44 וַיַּרְא בַּצַּר לָהֶם בְּשָׁמְעֹו אֶת־רִנָּתָם | 44 فنظر الى ضيقهم اذ سمع صراخهم |
45 וַיִּזְכֹּר לָהֶם בְּרִיתֹו וַיִּנָּחֵם כְּרֹב [חַסְדֹּו כ] (חֲסָדָיו׃ ק) | 45 وذكر لهم عهده وندم حسب كثرة رحمته. |
46 וַיִּתֵּן אֹותָם לְרַחֲמִים לִפְנֵי כָּל־שֹׁובֵיהֶם | 46 واعطاهم نعمة قدام كل الذين سبوهم. |
47 הֹושִׁיעֵנוּ ׀ יְהוָה אֱלֹהֵינוּ וְקַבְּצֵנוּ מִן־הַגֹּויִם לְהֹדֹות לְשֵׁם קָדְשֶׁךָ לְהִשְׁתַּבֵּחַ בִּתְהִלָּתֶךָ | 47 خلّصنا ايها الرب الهنا واجمعنا من بين الامم لنحمد اسم قدسك ونتفاخر بتسبيحك. |
48 בָּרוּךְ־יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל מִן־הָעֹולָם ׀ וְעַד הָעֹולָם וְאָמַר כָּל־הָעָם אָמֵן הַלְלוּ־יָהּ | 48 مبارك الرب اله اسرائيل من الازل والى الابد. ويقول كل الشعب آمين. هللويا |