Isaiah (ישעיה) - Isaia 106

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	LXX
1 הַלְלוּיָהּ ׀ הֹודוּ לַיהוָה כִּי־טֹוב כִּי לְעֹולָם חַסְדֹּו	1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω οτι χρηστος οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου
2 מִי יְמַלֵּל גְּבוּרֹות יְהוָה יַשְׁמִיעַ כָּל־תְּהִלָּתֹו	2 ειπατωσαν οι λελυτρωμενοι υπο κυριου ους ελυτρωσατο εκ χειρος εχθρου
3 אַשְׁרֵי שֹׁמְרֵי מִשְׁפָּט עֹשֵׂה צְדָקָה בְכָל־עֵת	3 εκ των χωρων συνηγαγεν αυτους απο ανατολων και δυσμων και βορρα και θαλασσης
4 זָכְרֵנִי יְהוָה בִּרְצֹון עַמֶּךָ פָּקְדֵנִי בִּישׁוּעָתֶךָ	4 επλανηθησαν εν τη ερημω εν ανυδρω οδον πολεως κατοικητηριου ουχ ευρον
5 לִרְאֹות ׀ בְּטֹובַת בְּחִירֶיךָ לִשְׂמֹחַ בְּשִׂמְחַת גֹּויֶךָ לְהִתְהַלֵּל עִם־נַחֲלָתֶךָ	5 πεινωντες και διψωντες η ψυχη αυτων εν αυτοις εξελιπεν
6 חָטָאנוּ עִם־אֲבֹותֵינוּ הֶעֱוִינוּ הִרְשָׁעְנוּ	6 και εκεκραξαν προς κυριον εν τω θλιβεσθαι αυτους και εκ των αναγκων αυτων ερρυσατο αυτους
7 אֲבֹותֵינוּ בְמִצְרַיִם ׀ לֹא־הִשְׂכִּילוּ נִפְלְאֹותֶיךָ לֹא זָכְרוּ אֶת־רֹב חֲסָדֶיךָ וַיַּמְרוּ עַל־יָם בְּיַם־סוּף	7 και ωδηγησεν αυτους εις οδον ευθειαν του πορευθηναι εις πολιν κατοικητηριου
8 וַיֹּושִׁיעֵם לְמַעַן שְׁמֹו לְהֹודִיעַ אֶת־גְּבוּרָתֹו	8 εξομολογησασθωσαν τω κυριω τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τοις υιοις των ανθρωπων
9 וַיִּגְעַר בְּיַם־סוּף וַיֶּחֱרָב וַיֹּולִיכֵם בַּתְּהֹמֹות כַּמִּדְבָּר	9 οτι εχορτασεν ψυχην κενην και ψυχην πεινωσαν ενεπλησεν αγαθων
10 וַיֹּושִׁיעֵם מִיַּד שֹׂונֵא וַיִּגְאָלֵם מִיַּד אֹויֵב	10 καθημενους εν σκοτει και σκια θανατου πεπεδημενους εν πτωχεια και σιδηρω
11 וַיְכַסּוּ־מַיִם צָרֵיהֶם אֶחָד מֵהֶם לֹא נֹותָר	11 οτι παρεπικραναν τα λογια του θεου και την βουλην του υψιστου παρωξυναν
12 וַיַּאֲמִינוּ בִדְבָרָיו יָשִׁירוּ תְּהִלָּתֹו	12 και εταπεινωθη εν κοποις η καρδια αυτων ησθενησαν και ουκ ην ο βοηθων
13 מִהֲרוּ שָׁכְחוּ מַעֲשָׂיו לֹא־חִכּוּ לַעֲצָתֹו	13 και εκεκραξαν προς κυριον εν τω θλιβεσθαι αυτους και εκ των αναγκων αυτων εσωσεν αυτους
14 וַיִּתְאַוּוּ תַאֲוָה בַּמִּדְבָּר וַיְנַסּוּ־אֵל בִּישִׁימֹון	14 και εξηγαγεν αυτους εκ σκοτους και σκιας θανατου και τους δεσμους αυτων διερρηξεν
15 וַיִּתֵּן לָהֶם שֶׁאֱלָתָם וַיְשַׁלַּח רָזֹון בְּנַפְשָׁם	15 εξομολογησασθωσαν τω κυριω τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τοις υιοις των ανθρωπων
16 וַיְקַנְאוּ לְמֹשֶׁה בַּמַּחֲנֶה לְאַהֲרֹן קְדֹושׁ יְהוָה	16 οτι συνετριψεν πυλας χαλκας και μοχλους σιδηρους συνεκλασεν
17 תִּפְתַּח־אֶרֶץ וַתִּבְלַע דָּתָן וַתְּכַס עַל־עֲדַת אֲבִירָם	17 αντελαβετο αυτων εξ οδου ανομιας αυτων δια γαρ τας ανομιας αυτων εταπεινωθησαν
18 וַתִּבְעַר־אֵשׁ בַּעֲדָתָם לֶהָבָה תְּלַהֵט רְשָׁעִים	18 παν βρωμα εβδελυξατο η ψυχη αυτων και ηγγισαν εως των πυλων του θανατου
19 יַעֲשׂוּ־עֵגֶל בְּחֹרֵב וַיִּשְׁתַּחֲווּ לְמַסֵּכָה	19 και εκεκραξαν προς κυριον εν τω θλιβεσθαι αυτους και εκ των αναγκων αυτων εσωσεν αυτους
20 וַיָּמִירוּ אֶת־כְּבֹודָם בְּתַבְנִית ור אֹכֵל עֵשֶׂב	20 απεστειλεν τον λογον αυτου και ιασατο αυτους και ερρυσατο αυτους εκ των διαφθορων αυτων
21 כְחוּ אֵל מֹושִׁיעָם עֹשֶׂה גְדֹלֹות בְּמִצְרָיִם	21 εξομολογησασθωσαν τω κυριω τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τοις υιοις των ανθρωπων
22 נִפְלָאֹות בְּאֶרֶץ חָם נֹורָאֹות עַל־יַם־סוּף	22 και θυσατωσαν θυσιαν αινεσεως και εξαγγειλατωσαν τα εργα αυτου εν αγαλλιασει
23 וַיֹּאמֶר לְהַשְׁמִידָם לוּלֵי מֹשֶׁה בְחִירֹו עָמַד בַּפֶּרֶץ לְפָנָיו לְהָשִׁיב חֲמָתֹו מֵהַשְׁחִית	23 οι καταβαινοντες εις την θαλασσαν εν πλοιοις ποιουντες εργασιαν εν υδασι πολλοις
24 וַיִּמְאֲסוּ בְּאֶרֶץ חֶמְדָּה לֹא־הֶאֱמִינוּ לִדְבָרֹו	24 αυτοι ειδοσαν τα εργα κυριου και τα θαυμασια αυτου εν τω βυθω
25 וַיֵּרָגְנוּ בְאָהֳלֵיהֶם לֹא מְעוּ בְּקֹול יְהוָה	25 ειπεν και εστη πνευμα καταιγιδος και υψωθη τα κυματα αυτης
26 וַיִּשָּׂא יָדֹו לָהֶם לְהַפִּיל אֹותָם בַּמִּדְבָּר	26 αναβαινουσιν εως των ουρανων και καταβαινουσιν εως των αβυσσων η ψυχη αυτων εν κακοις ετηκετο
27 וּלְהַפִּיל זַרְעָם בַּגֹּויִם וּלְזָרֹותָם בָּאֲרָצֹות	27 εταραχθησαν εσαλευθησαν ως ο μεθυων και πασα η σοφια αυτων κατεποθη
28 וַיִּצָּמְדוּ לְבַעַל פְּעֹור וַיֹּאכְלוּ זִבְחֵי מֵתִים	28 και εκεκραξαν προς κυριον εν τω θλιβεσθαι αυτους και εκ των αναγκων αυτων εξηγαγεν αυτους
29 וַיַּכְעִיסוּ בְּמַעַלְלֵיהֶם וַתִּפְרָץ־בָּם מַגֵּפָה	29 και επεταξεν τη καταιγιδι και εστη εις αυραν και εσιγησαν τα κυματα αυτης
30 וַיַּעֲמֹד פִּינְחָס וַיְפַלֵּל וַתֵּעָצַר הַמַּגֵּפָה	30 και ευφρανθησαν οτι ησυχασαν και ωδηγησεν αυτους επι λιμενα θεληματος αυτων
31 וַתֵּחָשֶׁב לֹו לִצְדָקָה לְדֹר וָדֹר עַד־עֹולָם	31 εξομολογησασθωσαν τω κυριω τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τοις υιοις των ανθρωπων
32 וַיַּקְצִיפוּ עַל־מֵי מְרִיבָה וַיֵּרַע לְמֹשֶׁה בַּעֲבוּרָם	32 υψωσατωσαν αυτον εν εκκλησια λαου και εν καθεδρα πρεσβυτερων αινεσατωσαν αυτον
33 כִּי־הִמְרוּ אֶת־רוּחֹו וַיְבַטֵּא בִּשְׂפָתָיו	33 εθετο ποταμους εις ερημον και διεξοδους υδατων εις διψαν
34 לֹא־הִשְׁמִידוּ אֶת־הָעַמִּים אֲשֶׁר אָמַר יְהוָה לָהֶם	34 γην καρποφορον εις αλμην απο κακιας των κατοικουντων εν αυτη
35 וַיִּתְעָרְבוּ בַגֹּויִם וַיִּלְמְדוּ מַעֲשֵׂיהֶם	35 εθετο ερημον εις λιμνας υδατων και γην ανυδρον εις διεξοδους υδατων
36 וַיַּעַבְדוּ אֶת־עֲצַבֵּיהֶם וַיִּהְיוּ לָהֶם לְמֹוקֵשׁ	36 και κατωκισεν εκει πεινωντας και συνεστησαντο πολιν κατοικεσιας
37 וַיִּזְבְּחוּ אֶת־בְּנֵיהֶם וְאֶת־בְּנֹותֵיהֶם לַשֵּׁדִים	37 και εσπειραν αγρους και εφυτευσαν αμπελωνας και εποιησαν καρπον γενηματος
38 וַיִּשְׁפְּכוּ דָם נָקִי דַּם־בְּנֵיהֶם וּבְנֹותֵיהֶם אֲשֶׁר זִבְּחוּ לַעֲצַבֵּי כְנָעַן וַתֶּחֱנַף הָאָרֶץ בַּדָּמִים	38 και ευλογησεν αυτους και επληθυνθησαν σφοδρα και τα κτηνη αυτων ουκ εσμικρυνεν
39 וַיִּטְמְאוּ בְמַעֲשֵׂיהֶם וַיִּזְנוּ בְּמַעַלְלֵיהֶם	39 και ωλιγωθησαν και εκακωθησαν απο θλιψεως κακων και οδυνης
40 וַיִּחַר־אַף יְהוָה בְּעַמֹּו וַיְתָעֵב אֶת־נַחֲלָתֹו	40 εξεχυθη εξουδενωσις επ' αρχοντας και επλανησεν αυτους εν αβατω και ουχ οδω
41 וַיִּתְּנֵם בְּיַד־גֹּויִם וַיִּמְשְׁלוּ בָהֶם שֹׂנְאֵיהֶם	41 και εβοηθησεν πενητι εκ πτωχειας και εθετο ως προβατα πατριας
42 וַיִּלְחָצוּם אֹויְבֵיהֶם וַיִּכָּנְעוּ תַּחַת יָדָם	42 οψονται ευθεις και ευφρανθησονται και πασα ανομια εμφραξει το στομα αυτης
43 פְּעָמִים רַבֹּות יַצִּילֵם וְהֵמָּה יַמְרוּ בַעֲצָתָם וַיָּמֹכּוּ בַּעֲוֹנָם	43 τις σοφος και φυλαξει ταυτα και συνησουσιν τα ελεη του κυριου
44 וַיַּרְא בַּצַּר לָהֶם בְּשָׁמְעֹו אֶת־רִנָּתָם
45 וַיִּזְכֹּר לָהֶם בְּרִיתֹו וַיִּנָּחֵם כְּרֹב [חַסְדֹּו כ] (חֲסָדָיו׃ ק)
46 וַיִּתֵּן אֹותָם לְרַחֲמִים לִפְנֵי כָּל־שֹׁובֵיהֶם
47 הֹושִׁיעֵנוּ ׀ יְהוָה אֱלֹהֵינוּ וְקַבְּצֵנוּ מִן־הַגֹּויִם לְהֹדֹות לְשֵׁם קָדְשֶׁךָ לְהִשְׁתַּבֵּחַ בִּתְהִלָּתֶךָ
48 בָּרוּךְ־יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל מִן־הָעֹולָם ׀ וְעַד הָעֹולָם וְאָמַר כָּל־הָעָם אָמֵן הַלְלוּ־יָהּ