Psalms 38

CATHOLIC PUBLIC DOMAIN	Biblia Tysiąclecia
1 Unto the end. For Jeduthun himself. A Canticle of David.	1 Psalm Dawidowy. Dla wspomnienia.
2 I said, “I will keep to my ways, so that I will not offend with my tongue.” I posted a guard at my mouth, when a sinner took up a position against me.	2 Nie karć mnie, Panie, w Twoim gniewie i nie karz mnie w Twej zapalczywości!
3 I was silenced and humbled, and I was quiet before good things, and my sorrow was renewed.	3 Utkwiły bowiem we mnie Twoje strzały i ręka Twoja zaciążyła nade mną.
4 My heart grew hot within me, and, during my meditation, a fire would flare up.	4 Nie ma w mym ciele nic zdrowego na skutek Twego zagniewania, nic nietkniętego w mych kościach na skutek mego grzechu.
5 I spoke with my tongue, “O Lord, make me know my end, and what the number of my days will be, so that I may know what is lacking to me.”	5 Bo winy moje przerosły moją głowę, gniotą mnie jak ciężkie brzemię.
6 Behold, you have made my days measurable, and, before you, my substance is as nothing. Yet truly, all things are vanity: every living man.	6 Cuchną, ropieją me rany na skutek mego szaleństwa.
7 So then, truly man passes by like an image; even so, he is disquieted in vain. He stores up, and he knows not for whom he will gather these things.	7 Jestem zgnębiony, nad miarę pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
8 And now, what is it that awaits me? Is it not the Lord? And my substance is with you.	8 Bo ogień trawi moje lędźwie i w moim ciele nie ma nic zdrowego.
9 Rescue me from all my iniquities. You have handed me over as reproach to the foolish.	9 Jestem nad miarę wyczerpany i złamany; skowyczę, bo jęczy moje serce.
10 I was silenced, and I did not open my mouth, because it was you who acted.	10 Przed Tobą, Panie, wszelkie me pragnienie i moje wzdychanie nie jest przed Tobą ukryte.
11 Remove your scourges from me.	11 Serce się me we mnie trzepoce: moc mnie opuściła, zawodzi nawet światło moich oczu.
12 I fall short at corrections from the strength of your hand. For you have chastised man for iniquity. And you have made his soul shrink away like a spider. Nevertheless, it is in vain that any man be disquieted.	12 Przyjaciele moi i sąsiedzi stronią od mojej choroby i moi bliscy stoją z daleka.
13 O Lord, heed my prayer and my supplication. Pay attention to my tears. Do not be silent. For I am a newcomer with you, and a sojourner, just as all my fathers were.	13 Ci, którzy czyhają na moje życie, zastawiają sidła, ci, którzy źle mi życzą, mówią przewrotnie i przez cały dzień obmyślają podstępy.
14 Forgive me, so that I may be refreshed, before I will go forth and be no more.	14 A ja nie słyszę - jak głuchy; i jestem jak niemy, co ust nie otwiera.
	15 I stałem się jak człowiek, co nie słyszy; i nie ma w ustach odpowiedzi.
	16 Bo Tobie ufam, o Panie! Ty odpowiesz, Panie, Boże mój!
	17 Mówię bowiem: Niech się ze mnie nie cieszą; gdy moja noga się chwieje, niech się nie wynoszą nade mnie!
	18 Bo jestem bardzo bliski upadku i ból mój jest zawsze przede mną.
	19 Ja przecież wyznaję moją winę i trwożę się moim grzechem.
	20 Lecz silni są ci, co bez powodu mi się sprzeciwiają, i liczni, którzy oszczerczo mnie nienawidzą.
	21 Ci, którzy złem odpłacają za dobro, za to mi grożą, że idę za dobrem.
	22 Nie opuszczaj mnie, Panie, mój Boże, nie bądź daleko ode mnie!
	23 Spiesz mi na pomoc, Zbawienie moje - o Panie!