Ezechiele 6

NOVA VULGATA	LXX
1 Et factus est sermo Domini ad me dicens:	1 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων
2 “ Fili hominis, pone faciemtuam ad montes Israel et prophetabis ad eos	2 υιε ανθρωπου στηρισον το προσωπον σου επι τα ορη ισραηλ και προφητευσον επ' αυτα
3 et dices: Montes Israel, auditeverbum Domini Dei. Haec dicit Dominus Deus montibus et collibus, voraginibus etvallibus: Ecce ego inducam super vos gladium et destruam excelsa vestra;	3 και ερεις τα ορη ισραηλ ακουσατε λογον κυριου ταδε λεγει κυριος τοις ορεσιν και τοις βουνοις και ταις φαραγξιν και ταις ναπαις ιδου εγω επαγω εφ' υμας ρομφαιαν και εξολεθρευθησεται τα υψηλα υμων
4 etdemoliar aras vestras, et confringentur delubra vestra, et deiciam interfectosvestros ante idola vestra.	4 και συντριβησονται τα θυσιαστηρια υμων και τα τεμενη υμων και καταβαλω τραυματιας υμων ενωπιον των ειδωλων υμων
5 Et dabo cadavera filiorum Israel ante faciemsimulacrorum vestrorum et dispergam ossa vestra circum aras vestras;	5 και διασκορπιω τα οστα υμων κυκλω των θυσιαστηριων υμων
6 inomnibus habitationibus vestris urbes desertae erunt, et excelsa demolientur, utdissipentur et intereant arae vestrae, et confringantur et cessent idola vestra,et conterantur delubra vestra, et deleantur opera vestra.	6 εν παση τη κατοικια υμων αι πολεις εξερημωθησονται και τα υψηλα αφανισθησεται οπως εξολεθρευθη τα θυσιαστηρια υμων και συντριβησονται τα ειδωλα υμων και εξαρθησεται τα τεμενη υμων
7 Et cadet interfectusin medio vestri, et scietis quia ego Dominus.	7 και πεσουνται τραυματιαι εν μεσω υμων και επιγνωσεσθε οτι εγω κυριος
8 Et relinquam in vobis eos, qui fugerint gladium in gentibus, cum disperserovos in terris;	8 εν τω γενεσθαι εξ υμων ανασωζομενους εκ ρομφαιας εν τοις εθνεσιν και εν τω διασκορπισμω υμων εν ταις χωραις
9 et recordabuntur mei liberati vestri in gentibus, ad quascaptivi ducti sunt, quia contrivi cor eorum fornicans et recedens a me, etoculos eorum fornicantes post idola sua; et displicebunt sibimet super malis,quae fecerunt in universis abominationibus suis,	9 και μνησθησονται μου οι ανασωζομενοι εξ υμων εν τοις εθνεσιν ου ηχμαλωτευθησαν εκει ομωμοκα τη καρδια αυτων τη εκπορνευουση απ' εμου και τοις οφθαλμοις αυτων τοις πορνευουσιν οπισω των επιτηδευματων αυτων και κοψονται προσωπα αυτων εν πασι τοις βδελυγμασιν αυτων
10 et scient quia ego Dominusnon frustra locutus sum, ut facerem eis malum hoc.	10 και επιγνωσονται διοτι εγω κυριος λελαληκα
11 Haec dicit Dominus Deus: Plaude manu tua et percute pede tuo et dic: Heu adomnes abominationes malas domus Israel, quia gladio, fame et peste ruituri sunt!	11 ταδε λεγει κυριος κροτησον τη χειρι και ψοφησον τω ποδι και ειπον ευγε ευγε επι πασιν τοις βδελυγμασιν οικου ισραηλ εν ρομφαια και εν θανατω και εν λιμω πεσουνται
12 Qui longe est, peste morietur; qui autem prope, gladio corruet; et, quirelictus fuerit et obsessus, fame morietur, et complebo indignationem meam ineis.	12 ο εγγυς εν ρομφαια πεσειται ο δε μακραν εν θανατω τελευτησει και ο περιεχομενος εν λιμω συντελεσθησεται και συντελεσω την οργην μου επ' αυτους
13 Et scietis quia ego Dominus, cum fuerint interfecti eorum in medioidolorum suorum, in circuitu ararum suarum, in omni colle excelso, in cunctissummitatibus montium et subtus omne lignum nemorosum et subtus universam quercumfrondosam, locum ubi obtulerunt tura redolentia universis idolis suis.	13 και γνωσεσθε διοτι εγω κυριος εν τω ειναι τους τραυματιας υμων εν μεσω των ειδωλων υμων κυκλω των θυσιαστηριων υμων επι παντα βουνον υψηλον και υποκατω δενδρου συσκιου ου εδωκαν εκει οσμην ευωδιας πασι τοις ειδωλοις αυτων
14 Etextendam manum meam super eos et faciam terram desolatam et destitutam a desertousque Rebla in omnibus habitationibus eorum, et scient quia ego Dominus ”.	14 και εκτενω την χειρα μου επ' αυτους και θησομαι την γην εις αφανισμον και εις ολεθρον απο της ερημου δεβλαθα εκ πασης της κατοικιας και επιγνωσεσθε οτι εγω κυριος