Ecclesiasticus 14
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Beatus vir, qui non est lapsus verbo ex ore suo et non est stimulatus in tristitia delicti. | 1 Feliz el hombre que no se ha deslizado con su boca, ni sufre tormento por la tristeza del pecado. |
2 Felix, quem non condemnat anima sua, et non excidit a spe sua. | 2 Feliz aquel a quien su conciencia no reprocha, y que no queda corrido en su esperanza. |
3 Viro tenaci sine ratione est substantia; et homini livido ad quid aurum? | 3 Para el hombre mezquino no es buena la riqueza, para el envidioso, ¿de qué sirve el dinero? |
4 Qui denegat animo suo iniuste, aliis congregat, et in bonis illius alius luxuriabitur. | 4 Quien amontona a expensas de sí mismo, para otros amontona, con sus bienes se regalarán otros. |
5 Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit? Et non iucundabitur in bonis suis. | 5 El que es malo para sí, ¿para quién será bueno? No logrará contento en medio de sus tesoros. |
6 Qui sibi invidet, nihil est illo nequius; et haec redditio est malitiae illius. | 6 Nadie peor que el que se tortura a sí mismo, esa es la paga de su maldad. |
7 Et, si bene fecerit, ignoranter et non volens facit et in novissimo manifestat malitiam suam. | 7 Aun si llega a hacer el bien, lo hace por descuido, al final dejará ver su maldad. |
8 Nequam est oculus lividi et avertens faciem suam et despiciens animas. | 8 Malo es el de ojo envidioso, que vuelve su rostro y desprecia a los demás. |
9 Insatiabilis oculus cupidi in parte non satiabitur, donec consumat arefaciens animam suam. | 9 El ojo del avaro no se satisface con su suerte, la avaricia seca el alma. |
10 Oculus malus lividus irruit in panem et neglegens est mensae suae. | 10 El ojo malo se alampa por el pan, hambriento está en su propia mesa. |
11 Fili, si habes, benefac tecum et Deo dignas oblationes offer. | 11 Hijo, trátate bien, conforme a lo que tengas, y presenta dignamente tus ofrendas al Señor. |
12 Memor esto quoniam mors non tardat, et decretum inferorum quia non demonstratum est tibi; decretum enim huius mundi: morte morietur. | 12 Recuerda que la muerte no se tardará, y que el pacto del seol no se te ha revelado. |
13 Ante mortem benefac amico tuo et secundum vires tuas exporrigens da ei. | 13 Antes de morir, haz el bien a tu amigo, según tus medios dale con largueza. |
14 Non defrauderis a bono diei, et particula desiderii boni non te praetereat. | 14 No te prives de pasarte un buen día, no se te escape la posesión de un deseo legítimo. |
15 Nonne aliis relinques res dolore partas et labores tuos in divisione sortis? | 15 ¿No dejarás a otro el fruto de tus trabajos y el de tus fatigas, para que a suertes se reparta? |
16 Da et accipe et oblecta animam tuam; | 16 Da y recibe, y recrea tu alma, que en el seol no se puede esperar buena vida. |
17 ante obitum tuum operare iustitiam, quoniam non est apud inferos quaerere voluptates. | 17 Toda carne como un vestido envejece, pues ley eterna es: hay que morir. |
18 Omnis caro sicut vestimentum veterascet et sicut folium fructificans in arbore viridi: alia generantur, et alia deiciuntur; | 18 Lo mismo que las hojas sobre árbol tupido, que unas caen y otras brotan, así la generación de carne y sangre: una muere y otra nace. |
19 sic generatio carnis et sanguinis: alia finitur, et alia nascitur. | 19 Toda obra corruptible desaparece, y su autor se irá con ella. |
20 Omne opus corruptibile in fine deficiet, et, qui illud operatur, ibit cum illo; | 20 Feliz el hombre que se ejercita en la sabiduría, y que en su inteligencia reflexiona, |
21 et omne opus electum iustificabitur, et, qui operatur illud, honorabitur in illo. | 21 que medita sus caminos en su corazón, y sus secretos considera. |
22 Beatus vir, qui in sapientia morabitur et qui in iustitia sua meditabitur et in sensu cogitabit circumspectionem Dei; | 22 Sale en su busca como el que sigue el rastro, y en sus caminos se pone al acecho. |
23 qui excogitat vias illius in corde suo et in absconditis suis intellegens, vadens post illam quasi investigator et in viis illius consistens; | 23 Se asoma a sus ventanas, y a sus puertas escucha. |
24 qui respicit per fenestras illius et in ianuis illius audiens; | 24 Acampa muy cerca de su casa, y clava la clavija en sus muros. |
25 qui requiescit iuxta domum illius et in parietibus illius figens palum, statuet casulam suam ad manus illius et requiescet in deversorio bonorum per aevum. | 25 Monta su tienda junto a ella, y se alberga en su albergue dichoso. |
26 Statuet filios suos sub tegmine illius et sub ramis eius morabitur; | 26 Pone sus hijos a su abrigo, y bajo sus ramas se cobija. |
27 protegetur sub tegmine illius a fervore et in gloria eius requiescet. | 27 Por ella es protegido del calor, y en su gloria se alberga. |