Proverbi 12

NOVA VULGATA	LXX
1 Qui diligit disciplinam, diligit scientiam; qui autem odit increpationes, insipiens est.	1 ο αγαπων παιδειαν αγαπα αισθησιν ο δε μισων ελεγχους αφρων
2 Qui bonus est, hauriet gratiam a Domino, virum autem versutum ipse condemnabit.	2 κρεισσων ο ευρων χαριν παρα κυριω ανηρ δε παρανομος παρασιωπηθησεται
3 Non roborabitur homo ex impietate, et radix iustorum non commovebitur.	3 ου κατορθωσει ανθρωπος εξ ανομου αι δε ριζαι των δικαιων ουκ εξαρθησονται
4 Mulier diligens corona est viro suo, et quasi putredo in ossibus eius, quae est inhonesta.	4 γυνη ανδρεια στεφανος τω ανδρι αυτης ωσπερ δε εν ξυλω σκωληξ ουτως ανδρα απολλυσιν γυνη κακοποιος
5 Cogitationes iustorum iudicia, et consilia impiorum fraudulentia.	5 λογισμοι δικαιων κριματα κυβερνωσιν δε ασεβεις δολους
6 Verba impiorum insidiantur sanguini, os iustorum liberabit eos.	6 λογοι ασεβων δολιοι στομα δε ορθων ρυσεται αυτους
7 Subvertuntur impii et iam non sunt, domus autem iustorum permanebit.	7 ου εαν στραφη ασεβης αφανιζεται οικοι δε δικαιων παραμενουσιν
8 Ad doctrinam suam laudabitur vir; qui autem perversus corde est, patebit contemptui.	8 στομα συνετου εγκωμιαζεται υπο ανδρος νωθροκαρδιος δε μυκτηριζεται
9 Melior est pauper, qui ministrat sibi, quam gloriosus et indigens pane.	9 κρεισσων ανηρ εν ατιμια δουλευων εαυτω η τιμην εαυτω περιτιθεις και προσδεομενος αρτου
10 Curat iustus iumentorum suorum animas, viscera autem impiorum crudelia.	10 δικαιος οικτιρει ψυχας κτηνων αυτου τα δε σπλαγχνα των ασεβων ανελεημονα
11 Qui operatur terram suam, satiabitur panibus; qui autem sectatur vana, vecors est.	11 ο εργαζομενος την εαυτου γην εμπλησθησεται αρτων οι δε διωκοντες ματαια ενδεεις φρενων [11α] ος εστιν ηδυς εν οινων διατριβαις εν τοις εαυτου οχυρωμασιν καταλειψει ατιμιαν
12 Desiderat impius laqueum pessimorum, radix autem iustorum proficiet.	12 επιθυμιαι ασεβων κακαι αι δε ριζαι των ευσεβων εν οχυρωμασιν
13 Propter peccata labiorum irretitur malus, effugiet autem iustus de angustia.	13 δι' αμαρτιαν χειλεων εμπιπτει εις παγιδας αμαρτωλος εκφευγει δε εξ αυτων δικαιος [13α] ο βλεπων λεια ελεηθησεται ο δε συναντων εν πυλαις εκθλιψει ψυχας
14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et iuxta opera manuum suarum retribuetur ei.	14 απο καρπων στοματος ψυχη ανδρος πλησθησεται αγαθων ανταποδομα δε χειλεων αυτου δοθησεται αυτω
15 Via stulti recta in oculis eius; qui autem sapiens est, audit consilia.	15 οδοι αφρονων ορθαι ενωπιον αυτων εισακουει δε συμβουλιας σοφος
16 Fatuus statim indicat iram suam, dissimulat autem iniuriam callidus.	16 αφρων αυθημερον εξαγγελλει οργην αυτου κρυπτει δε την εαυτου ατιμιαν πανουργος
17 Qui spirat veritatem, index iustitiae est, testis autem mendax, fraudulentiae.	17 επιδεικνυμενην πιστιν απαγγελλει δικαιος ο δε μαρτυς των αδικων δολιος
18 Est qui temere loquitur et quasi gladio pungit, lingua autem sapientium sanitas est.	18 εισιν οι λεγοντες τιτρωσκουσιν μαχαιρα γλωσσαι δε σοφων ιωνται
19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum, ad momentum autem lingua mendacii.	19 χειλη αληθινα κατορθοι μαρτυριαν μαρτυς δε ταχυς γλωσσαν εχει αδικον
20 Dolus in corde cogitantium mala; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.	20 δολος εν καρδια τεκταινομενου κακα οι δε βουλομενοι ειρηνην ευφρανθησονται
21 Nulla calamitas obveniet iusto, impii autem replebuntur malo.	21 ουκ αρεσει τω δικαιω ουδεν αδικον οι δε ασεβεις πλησθησονται κακων
22 Abominatio est Domino labia mendacia, qui autem fideliter agunt, placent ei.	22 βδελυγμα κυριω χειλη ψευδη ο δε ποιων πιστεις δεκτος παρ' αυτω
23 Homo versutus celat scientiam, et cor insipientium provocat stultitiam.	23 ανηρ συνετος θρονος αισθησεως καρδια δε αφρονων συναντησεται αραις
24 Manus fortium dominabitur, quae autem remissa est, tributis serviet.	24 χειρ εκλεκτων κρατησει ευχερως δολιοι δε εσονται εις προνομην
25 Maeror in corde viri humiliabit illum, et sermo bonus laetificabit eum.	25 φοβερος λογος καρδιαν ταρασσει ανδρος δικαιου αγγελια δε αγαθη ευφραινει αυτον
26 In rectum ducit amicum iustus, iter autem impiorum decipiet eos.	26 επιγνωμων δικαιος εαυτου φιλος εσται αι δε γνωμαι των ασεβων ανεπιεικεις αμαρτανοντας καταδιωξεται κακα η δε οδος των ασεβων πλανησει αυτους
27 Non assabit ignavia praedam suam, sed substantia pretiosa erit viro industrio.	27 ουκ επιτευξεται δολιος θηρας κτημα δε τιμιον ανηρ καθαρος
28 In semita iustitiae vita, est autem etiam iter apertum ad mortem.	28 εν οδοις δικαιοσυνης ζωη οδοι δε μνησικακων εις θανατον