Deuteronomy 12

NEW JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 When Pentecost day came round, they had al met together,	1 Και οτε ηλθεν η ημερα της Πεντηκοστης, ησαν απαντες ομοθυμαδον εν τω αυτω τοπω.
2 when suddenly there came from heaven a sound as of a violent wind which fil ed the entire house inwhich they were sitting;	2 Και εξαιφνης εγεινεν ηχος εκ του ουρανου ως ανεμου βιαιως φερομενου, και εγεμισεν ολον τον οικον οπου ησαν καθημενοι?
3 and there appeared to them tongues as of fire; these separated and came to rest on the head of each ofthem.	3 και εφανησαν εις αυτους διαμεριζομεναι γλωσσαι ως πυρος, και εκαθησεν επι ενα εκαστον αυτων,
4 They were al fil ed with the Holy Spirit and began to speak different languages as the Spirit gave thempower to express themselves.	4 και επλησθησαν απαντες Πνευματος Αγιου, και ηρχισαν να λαλωσι ξενας γλωσσας, καθως το Πνευμα εδιδεν εις αυτους να λαλωσιν.
5 Now there were devout men living in Jerusalem from every nation under heaven,	5 Ησαν δε κατοικουντες εν Ιερουσαλημ Ιουδαιοι, ανδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανον?
6 and at this sound they al assembled, and each one was bewildered to hear these men speaking hisown language.	6 και καθως εγεινεν η φωνη αυτη, συνηλθε το πληθος και συνεταραχθη, διοτι ηκουον αυτους εις εκαστος λαλουντας με την ιδιαν αυτου διαλεκτον.
7 They were amazed and astonished. 'Surely,' they said, 'al these men speaking are Galileans?	7 Εξεπληττοντο δε παντες και εθαυμαζον, λεγοντες προς αλληλους? Ιδου, παντες ουτοι οι λαλουντες δεν ειναι Γαλιλαιοι;
8 How does it happen that each of us hears them in his own native language?	8 Και πως ημεις ακουομεν εκαστος εν τη ιδια ημων διαλεκτω, εν η εγεννηθημεν;
9 Parthians, Medes and Elamites; people from Mesopotamia, Judaea and Cappadocia, Pontus and Asia,	9 Παρθοι και Μηδοι και Ελαμιται και οι κατοικουντες την Μεσοποταμιαν, την Ιουδαιαν τε και Καππαδοκιαν, τον Ποντον και την Ασιαν,
10 Phrygia and Pamphylia, Egypt and the parts of Libya round Cyrene; residents of Rome-	10 την Φρυγιαν τε και την Παμφυλιαν, την Αιγυπτον και τα μερη της Λιβυης της κατα την Κυρηνην και οι παρεπιδημουντες Ρωμαιοι, Ιουδαιοι τε και προσηλυτοι,
11 Jews and proselytes alike -- Cretans and Arabs, we hear them preaching in our own language aboutthe marvels of God.'	11 Κρητες και Αραβες, ακουομεν αυτους λαλουντας εν ταις γλωσσαις ημων τα μεγαλεια του Θεου.
12 Everyone was amazed and perplexed; they asked one another what it all meant.	12 Εθαυμαζον δε παντες και ηπορουν, αλλος προς αλλον λεγοντες? Τι σημαινει τουτο;
13 Some, however, laughed it off. 'They have been drinking too much new wine,' they said.	13 Αλλοι δε χλευαζοντες ελεγον οτι ειναι μεστοι απο γλυκυν οινον.
14 Then Peter stood up with the Eleven and addressed them in a loud voice: 'Men of Judaea, and al youwho live in Jerusalem, make no mistake about this, but listen careful y to what I say.	14 Σταθεις δε ο Πετρος μετα των ενδεκα, υψωσε την φωνην αυτου και ελαλησε προς αυτους? Ανδρες Ιουδαιοι και παντες οι κατοικουντες την Ιερουσαλημ, τουτο ας ηναι γνωστον εις εσας και ακουσατε τους λογους μου.
15 These men are not drunk, as you imagine; why, it is only the third hour of the day.	15 Διοτι ουτοι δεν ειναι μεθυσμενοι, καθως σεις νομιζετε? διοτι ειναι τριτη ωρα της ημερας?
16 On the contrary, this is what the prophet was saying:	16 αλλα τουτο ειναι το ρηθεν δια του προφητου Ιωηλ?
17 In the last days -- the Lord declares -- I shal pour out my Spirit on al humanity. Your sons anddaughters shal prophesy, your young people shal see visions, your old people dream dreams.	17 Και εν ταις εσχαταις ημεραις, λεγει ο Θεος, Θελω εκχεει απο του Πνευματος μου επι πασαν σαρκα, και θελουσι προφητευσει οι υιοι σας και αι θυγατερες σας, και οι νεανισκοι σας θελουσιν ιδει ορασεις, και οι πρεσβυτεροι σας θελουσιν ενυπνιασθη ενυπνια?
18 Even on the slaves, men and women, shall I pour out my Spirit.	18 και ετι επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραις εκειναις θελω εκχεει απο του Πνευματος μου, και θελουσι προφητευσει?
19 I will show portents in the sky above and signs on the earth below.	19 και θελω δειξει τερατα εν τω ουρανω ανω και σημεια επι της γης κατω, αιμα και πυρ και ατμιδα καπνου?
20 The sun wil be turned into darkness and the moon into blood before the day of the Lord comes, thatgreat and terrible Day.	20 ο ηλιος θελει μεταστραφη εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα, πριν ελθη η ημερα του Κυριου η μεγαλη και επιφανης.
21 And al who cal on the name of the Lord will be saved.	21 Και πας οστις αν επικαλεσθη το ονομα του Κυριου, θελει σωθη.
22 'Men of Israel, listen to what I am going to say: Jesus the Nazarene was a man commended to you byGod by the miracles and portents and signs that God worked through him when he was among you, as youknow.	22 Ανδρες Ισραηλιται, ακουσατε τους λογους τουτους? τον Ιησουν τον Ναζωραιον, ανδρα αποδεδειγμενον προς εσας απο του Θεου δια θαυματων και τεραστιων και σημειων, τα οποια ο Θεος εκαμε δι' αυτου εν μεσω υμων, καθως και σεις εξευρετε,
23 This man, who was put into your power by the deliberate intention and foreknowledge of God, you tookand had crucified and kil ed by men outside the Law.	23 τουτον λαβοντες παραδεδομενον κατα την ωρισμενην βουλην και προγνωσιν του Θεου, δια χειρων ανομων σταυρωσαντες εθανατωσατε?
24 But God raised him to life, freeing him from the pangs of Hades; for it was impossible for him to be heldin its power since,	24 τον οποιον ο Θεος ανεστησε, λυσας τας ωδινας του θανατου, διοτι δεν ητο δυνατον να κρατηται υπ' αυτου.
25 as David says of him: I kept the Lord before my sight always, for with him at my right hand nothing canshake me.	25 Επειδη ο Δαβιδ λεγει περι αυτου? Εβλεπον τον Κυριον ενωπιον μου διαπαντος, διοτι ειναι εκ δεξιων μου δια να μη σαλευθω.
26 So my heart rejoiced my tongue delighted; my body, too, wil rest secure,	26 Δια τουτο ευφρανθη η καρδια μου και ηγαλλιασεν η γλωσσα μου? ετι δε και η σαρξ μου θελει αναπαυθη επ' ελπιδι.
27 for you will not abandon me to Hades or al ow your holy one to see corruption.	27 Διοτι δεν θελεις εγκαταλειψει την ψυχην μου εν τω αδη ουδε θελεις αφησει τον οσιον σου να ιδη διαφθοραν.
28 You have taught me the way of life, you wil fil me with joy in your presence.	28 Εφανερωσας εις εμε οδους ζωης, θελεις με χορτασει απο ευφροσυνης δια του προσωπου σου.
29 'Brothers, no one can deny that the patriarch David himself is dead and buried: his tomb is stil with us.	29 Ανδρες αδελφοι, δυναμαι να σας ειπω μετα παρρησιας περι του πατριαρχου Δαβιδ οτι και ετελευτησε και εταφη, και το μνημα αυτου ειναι παρ' ημιν μεχρι της ημερας ταυτης.
30 But since he was a prophet, and knew that God had sworn him an oath to make one of hisdescendants succeed him on the throne,	30 Επειδη λοιπον ητο προφητης και ηξευρεν οτι μεθ' ορκου ωμοσε προς αυτον ο Θεος, οτι εκ του καρπου της οσφυος αυτου θελει αναστησει κατα σαρκα τον Χριστον δια να καθιση αυτον επι του θρονου αυτου,
31 he spoke with foreknowledge about the resurrection of the Christ: he is the one who was notabandoned to Hades, and whose body did not see corruption.	31 προιδων ελαλησε περι της αναστασεως του Χριστου οτι δεν εγκατελειφθη η ψυχη αυτου εν τω αδη ουδε η σαρξ αυτου ειδε διαφθοραν.
32 God raised this man Jesus to life, and of that we are al witnesses.	32 Τουτον τον Ιησουν ανεστησεν ο Θεος, του οποιου παντες ημεις ειμεθα μαρτυρες.
33 Now raised to the heights by God's right hand, he has received from the Father the Holy Spirit, whowas promised, and what you see and hear is the outpouring of that Spirit.	33 Αφου λοιπον υψωθη δια της δεξιας του Θεου και ελαβε παρα του Πατρος την επαγγελιαν του Αγιου Πνευματος, εξεχεε τουτο, το οποιον τωρα σεις βλεπετε και ακουετε.
34 For David himself never went up to heaven, but yet he said: The Lord declared to my Lord, take yourseat at my right hand,	34 Διοτι ο Δαβιδ δεν ανεβη εις τους ουρανους, λεγει ομως αυτος, Ειπεν ο Κυριος προς τον Κυριον μου, καθου εκ δεξιων μου,
35 till I have made your enemies your footstool.	35 εωσου θεσω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου.
36 'For this reason the whole House of Israel can be certain that the Lord and Christ whom God has madeis this Jesus whom you crucified.'	36 Βεβαιως λοιπον ας εξευρη πας ο οικος του Ισραηλ οτι ο Θεος Κυριον και Χριστον εκαμεν αυτον τουτον τον Ιησουν, τον οποιον σεις εσταυρωσατε.
37 Hearing this, they were cut to the heart and said to Peter and the other apostles, 'What are we to do,brothers?'	37 Αφου δε ηκουσαν ταυτα, ηλθεν εις κατανυξιν η καρδια αυτων, και ειπον προς τον Πετρον και τους λοιπους αποστολους? Τι πρεπει να καμωμεν, ανδρες αδελφοι;
38 'You must repent,' Peter answered, 'and every one of you must be baptised in the name of Jesus Christfor the forgiveness of your sins, and you wil receive the gift of the Holy Spirit.	38 Και ο Πετρος ειπε προς αυτους? Μετανοησατε, και ας βαπτισθη εκαστος υμων εις το ονομα του Ιησου Χριστου εις αφεσιν αμαρτιων, και θελετε λαβει την δωρεαν του Αγιου Πνευματος.
39 The promise that was made is for you and your children, and for al those who are far away, for althose whom the Lord our God is cal ing to himself.'	39 Διοτι προς εσας ειναι η επαγγελια και προς τα τεκνα σας και προς παντας τους εις μακραν, οσους αν προσκαλεση Κυριος ο Θεος ημων.
40 He spoke to them for a long time using many other arguments, and he urged them, 'Save yourselvesfrom this perverse generation.'	40 Και με αλλους πολλους λογους διεμαρτυρετο και προετρεπε, λεγων, Σωθητε απο της διεστραμμενης ταυτης γενεας.
41 They accepted what he said and were baptised. That very day about three thousand were added totheir number.	41 Εκεινοι λοιπον μετα χαρας δεχθεντες τον λογον αυτου εβαπτισθησαν, και προσετεθησαν εν εκεινη τη ημερα εως τρεις χιλιαδες ψυχαι.
42 These remained faithful to the teaching of the apostles, to the brotherhood, to the breaking of breadand to the prayers.	42 Και ενεμενον εν τη διδαχη των αποστολων και εν τη κοινωνια και εν τη κλασει του αρτου και εν ταις προσευχαις.
43 And everyone was fil ed with awe; the apostles worked many signs and miracles.	43 Κατελαβε δε πασαν ψυχην φοβος, και πολλα τεραστια και σημεια εγινοντο δια των αποστολων.
44 And al who shared the faith owned everything in common;	44 Και παντες οι πιστευοντες ησαν ομου και ειχον τα παντα κοινα,
45 they sold their goods and possessions and distributed the proceeds among themselves according towhat each one needed.	45 και τα κτηματα και τα υπαρχοντα αυτων επωλουν και διεμοιραζον αυτα εις παντας, καθ' ην εκαστος ειχε χρειαν.
46 Each day, with one heart, they regularly went to the Temple but met in their houses for the breaking ofbread; they shared their food gladly and generously;	46 Και καθ' ημεραν εμμενοντες ομοθυμαδον εν τω ιερω και κοπτοντες τον αρτον κατ' οικους, μετελαμβανον την τροφην εν αγαλλιασει και απλοτητι καρδιας,
47 they praised God and were looked up to by everyone. Day by day the Lord added to their communitythose destined to be saved.	47 δοξολογουντες τον Θεον και ευρισκοντες χαριν ενωπιον ολου του λαου. Ο δε Κυριος προσεθετε καθ' ημεραν εις την εκκλησιαν τους σωζομενους.