2 Maccabees 4

NEW JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 The Simon mentioned above as the informer against the funds and against his country beganslandering Onias, insinuating that the latter had been responsible for the assault on Heliodorus and himself hadcontrived this misfortune.	1 ο δε προειρημενος σιμων ο των χρηματων και της πατριδος ενδεικτης γεγονως εκακολογει τον ονιαν ως αυτος τε ειη τον ηλιοδωρον επισεσεικως και των κακων δημιουργος καθεστηκως
2 Simon now had the effrontery to name this benefactor of the city, this protector of his compatriots, thiszealot for the laws, as an enemy of the public good.	2 και τον ευεργετην της πολεως και τον κηδεμονα των ομοεθνων και ζηλωτην των νομων επιβουλον των πραγματων ετολμα λεγειν
3 This hostility reached such proportions that murders were actual y committed by some of Simon'sagents,	3 της δε εχθρας επι τοσουτον προβαινουσης ωστε και δια τινος των υπο του σιμωνος δεδοκιμασμενων φονους συντελεισθαι
4 and at this point Onias, recognising how mischievous this rivalry was, and aware that Apol onius son ofMenestheus, the general commanding Coele-Syria and Phoenicia, was encouraging Simon in his malice,	4 συνορων ο ονιας το χαλεπον της φιλονεικιας και απολλωνιον μενεσθεως τον κοιλης συριας και φοινικης στρατηγον συναυξοντα την κακιαν του σιμωνος
5 went to see the king, not to play the accuser of his fel ow-citizens, but having the public and privatewelfare of the entire people at heart.	5 προς τον βασιλεα διεκομισθη ου γινομενος των πολιτων κατηγορος το δε συμφορον κοινη και κατ' ιδιαν παντι τω πληθει σκοπων
6 He saw that, without some intervention by the king, an orderly administration would no longer bepossible, nor would Simon put a stop to his fol y.	6 εωρα γαρ ανευ βασιλικης προνοιας αδυνατον ειναι τυχειν ειρηνης ετι τα πραγματα και τον σιμωνα παυλαν ου λημψομενον της ανοιας
7 When Seleucus had departed this life and Antiochus styled Epiphanes had succeeded to the kingdom,Jason, brother of Onias, usurped the high priesthood:	7 μεταλλαξαντος δε τον βιον σελευκου και παραλαβοντος την βασιλειαν αντιοχου του προσαγορευθεντος επιφανους υπενοθευσεν ιασων ο αδελφος ονιου την αρχιερωσυνην
8 he approached the king with a promise of three hundred and sixty talents of silver, with eighty talents tocome from some other source of revenue.	8 επαγγειλαμενος τω βασιλει δι' εντευξεως αργυριου ταλαντα εξηκοντα προς τοις τριακοσιοις και προσοδου τινος αλλης ταλαντα ογδοηκοντα
9 He further committed himself to paying another hundred and fifty, if the king would empower him to setup a gymnasium and youth centre, and to register the Antiochists of Jerusalem.	9 προς δε τουτοις υπισχνειτο και ετερα διαγραφειν πεντηκοντα προς τοις εκατον εαν επιχωρηθη δια της εξουσιας αυτου γυμνασιον και εφηβειον αυτω συστησασθαι και τους εν ιεροσολυμοις αντιοχεις αναγραψαι
10 When the king gave his assent, Jason, as soon as he had seized power, imposed the Greek way oflife on his fel ow-countrymen.	10 επινευσαντος δε του βασιλεως και της αρχης κρατησας ευθεως προς τον ελληνικον χαρακτηρα τους ομοφυλους μετεστησε
11 He suppressed the liberties which the kings had graciously granted to the Jews at the instance ofJohn, father of that Eupolemus who was later to be sent on an embassy to negotiate a treaty of friendship andal iance with the Romans and, overthrowing the lawful institutions, introduced new usages contrary to the Law.	11 και τα κειμενα τοις ιουδαιοις φιλανθρωπα βασιλικα δια ιωαννου του πατρος ευπολεμου του ποιησαμενου την πρεσβειαν υπερ φιλιας και συμμαχιας προς τους ρωμαιους παρωσας και τας μεν νομιμους καταλυων πολιτειας παρανομους εθισμους εκαινιζεν
12 He went so far as to found a gymnasium at the very foot of the Citadel, and to fit out the noblest of hisyoung men in the petasos.	12 ασμενως γαρ υπ' αυτην την ακροπολιν γυμνασιον καθιδρυσεν και τους κρατιστους των εφηβων υποτασσων υπο πετασον ηγαγεν
13 Godless wretch that he was and no true high priest, Jason set no bounds to his impiety; indeed thehellenising process reached such a pitch	13 ην δ' ουτως ακμη τις ελληνισμου και προσβασις αλλοφυλισμου δια την του ασεβους και ουκ αρχιερεως ιασωνος υπερβαλλουσαν αναγνειαν
14 that the priests ceased to show any interest in serving the altar; but, scorning the Temple andneglecting the sacrifices, they would hurry, on the stroke of the gong, to take part in the distribution, forbidden bythe Law, of the oil on the exercise ground;	14 ωστε μηκετι περι τας του θυσιαστηριου λειτουργιας προθυμους ειναι τους ιερεις αλλα του μεν νεω καταφρονουντες και των θυσιων αμελουντες εσπευδον μετεχειν της εν παλαιστρη παρανομου χορηγιας μετα την του δισκου προσκλησιν
15 setting no store by the honours of their fatherland, they esteemed hel enic glories best of al .	15 και τας μεν πατρωους τιμας εν ουδενι τιθεμενοι τας δε ελληνικας δοξας καλλιστας ηγουμενοι
16 But al this brought its own retribution; the very people whose way of life they envied, whom theysought to resemble in everything, proved to be their enemies and executioners.	16 ων και χαριν περιεσχεν αυτους χαλεπη περιστασις και ων εζηλουν τας αγωγας και καθ' απαν ηθελον εξομοιουσθαι τουτους πολεμιους και τιμωρητας εσχον
17 It is no smal thing to violate the divine laws, as the period that fol owed wil demonstrate.	17 ασεβειν γαρ εις τους θειους νομους ου ραδιον αλλα ταυτα ο ακολουθος καιρος δηλωσει
18 On the occasion of the quadrennial games at Tyre in the presence of the king,	18 αγομενου δε πενταετηρικου αγωνος εν τυρω και του βασιλεως παροντος
19 the vile Jason sent an embassy of Antiochists from Jerusalem, taking with them three hundred silverdrachmas for the sacrifice to Hercules. But even those who brought the money did not think it would be right tospend it on the sacrifice and decided to reserve it for some other item of expenditure;	19 απεστειλεν ιασων ο μιαρος θεωρους ως απο ιεροσολυμων αντιοχεις οντας παρακομιζοντας αργυριου δραχμας τριακοσιας εις την του ηρακλεους θυσιαν ας και ηξιωσαν οι παρακομισαντες μη χρησθαι εις θυσιαν δια το μη καθηκειν εις ετεραν δε καταθεσθαι δαπανην
20 and so what the sender had intended for the sacrifice to Hercules was in fact applied, at thesuggestion of those who brought it, to the construction of triremes.	20 επεσε μεν ουν ταυτα δια μεν τον αποστειλαντα εις την του ηρακλεους θυσιαν ενεκεν δε των παρακομιζοντων εις τας των τριηρεων κατασκευας
21 Apollonius son of Menestheus had been sent to Egypt to attend the wedding of King Philometor.Antiochus, having learnt that the latter had become hostile to his affairs, began thinking about his own safety:that was why he had come to Joppa. He then moved to Jerusalem,	21 αποσταλεντος δε εις αιγυπτον απολλωνιου του μενεσθεως δια τα πρωτοκλισια του φιλομητορος βασιλεως μεταλαβων αντιοχος αλλοτριον αυτον των αυτου γεγονεναι πραγματων της καθ' αυτον ασφαλειας εφροντιζεν οθεν εις ιοππην παραγενομενος κατηντησεν εις ιεροσολυμα
22 where he was given a magnificent welcome by Jason and the city, and escorted in by torchlight withacclamation. After which, he marched his army into Phoenicia.	22 μεγαλομερως δε υπο του ιασωνος και της πολεως αποδεχθεις μετα δαδουχιας και βοων εισεδεχθη ειθ' ουτως εις την φοινικην κατεστρατοπεδευσεν
23 When three years had passed, Jason sent Menelaus, brother of the Simon mentioned above, toconvey the money to the king and to complete negotiations on various essential matters.	23 μετα δε τριετη χρονον απεστειλεν ιασων μενελαον τον του προσημαινομενου σιμωνος αδελφον παρακομιζοντα τα χρηματα τω βασιλει και περι πραγματων αναγκαιων υπομνηματισμους τελεσοντα
24 But Menelaus, on being presented to the king, flattered him by his own appearance of authority, andso secured the high priesthood for himself, outbidding Jason by three hundred talents of silver.	24 ο δε συσταθεις τω βασιλει και δοξασας αυτον τω προσωπω της εξουσιας εις εαυτον κατηντησεν την αρχιερωσυνην υπερβαλων τον ιασωνα ταλαντα αργυριου τριακοσια
25 He returned with the royal mandate, bringing nothing worthy of the high priesthood and supportedonly by the fury of a cruel tyrant and the rage of a savage beast.	25 λαβων δε τας βασιλικας εντολας παρεγενετο της μεν αρχιερωσυνης ουδεν αξιον φερων θυμους δε ωμου τυραννου και θηρος βαρβαρου οργας εχων
26 Thus Jason, who had supplanted his own brother, was in turn supplanted by a third, and obliged totake refuge in Ammanitis.	26 και ο μεν ιασων ο τον ιδιον αδελφον υπονοθευσας υπονοθευθεις υφ' ετερου φυγας εις την αμμανιτιν χωραν συνηλαστο
27 As for Menelaus, he secured the office, but defaulted altogether on the sums promised to the king,	27 ο δε μενελαος της μεν αρχης εκρατει των δε επηγγελμενων τω βασιλει χρηματων ουδεν ευτακτει
28 although Sostratus, the commandant of the Citadel, whose business it was to collect the revenue,kept demanding payment. The pair of them in consequence were summoned before the king,	28 ποιουμενου δε την απαιτησιν σωστρατου του της ακροπολεως επαρχου προς τουτον γαρ ην η των διαφορων πραξις δι' ην αιτιαν οι δυο υπο του βασιλεως προσεκληθησαν
29 Menelaus leaving his brother Lysimachus as deputy high priest, while Sostratus left Crates, thecommander of the Cypriots, to act for him.	29 και ο μεν μενελαος απελιπεν της αρχιερωσυνης διαδοχον λυσιμαχον τον εαυτου αδελφον σωστρατος δε κρατητα τον επι των κυπριων
30 While al this was going on, it happened that the people of Tarsus and Mal us revolted, because theirtowns had been given as a present to Antiochis, the king's concubine.	30 τοιουτων δε συνεστηκοτων συνεβη ταρσεις και μαλλωτας στασιαζειν δια το αντιοχιδι τη παλλακη του βασιλεως εν δωρεα δεδοσθαι
31 The king therefore hurried off to settle the affair, leaving Andronicus, one of his dignitaries, to act ashis deputy.	31 θαττον ουν ο βασιλευς ηκεν καταστειλαι τα πραγματα καταλιπων τον διαδεχομενον ανδρονικον των εν αξιωματι κειμενων
32 Thinking he had found a favourable opportunity, Menelaus abstracted a number of golden vesselsfrom the Temple and presented them to Andronicus, and managed to sel others to Tyre and the surroundingcities.	32 νομισας δε ο μενελαος ειληφεναι καιρον ευφυη χρυσωματα τινα των του ιερου νοσφισαμενος εχαρισατο τω ανδρονικω και ετερα ετυγχανεν πεπρακως εις τε τυρον και τας κυκλω πολεις
33 On receiving clear evidence to this effect, Onias retired to a place of sanctuary at Daphne nearAntioch and then taxed him with it.	33 α και σαφως επεγνωκως ο ονιας απηλεγχεν αποκεχωρηκως εις ασυλον τοπον επι δαφνης της προς αντιοχειαν κειμενης
34 Menelaus then had a quiet word with Andronicus, urging him to get rid of Onias. Andronicus soughtout Onias and, resorting to the trick of offering him his right hand on oath, succeeded in persuading him, despitethe latter's lingering suspicions, to leave sanctuary; whereupon, in defiance of al justice, he immediately put himto death.	34 οθεν ο μενελαος λαβων ιδια τον ανδρονικον παρεκαλει χειρωσασθαι τον ονιαν ο δε παραγενομενος επι τον ονιαν και πεισθεις επι δολω και δεξιασθεις μεθ' ορκων δους δεξιαν καιπερ εν υποψια κειμενος επεισεν εκ του ασυλου προελθειν ον και παραχρημα παρεκλεισεν ουκ αιδεσθεις το δικαιον
35 The result was that not only Jews but many people of other nationalities were appalled and outragedby the unjust murder of this man.	35 δι' ην αιτιαν ου μονον ιουδαιοι πολλοι δε και των αλλων εθνων εδειναζον και εδυσφορουν επι τω του ανδρος αδικω φονω
36 On the king's return from the region of Cilicia, the Jews of the capital, and those Greeks who sharedtheir hatred of the crime, appealed to him about the unjustified murder of Onias.	36 του δε βασιλεως επανελθοντος απο των κατα κιλικιαν τοπων ενετυγχανον οι κατα πολιν ιουδαιοι συμμισοπονηρουντων και των ελληνων υπερ του παρα λογον τον ονιαν απεκτονησθαι
37 Antiochus was profoundly grieved and fil ed with pity, and he wept for the prudence and moderation ofthe dead man.	37 ψυχικως ουν ο αντιοχος επιλυπηθεις και τραπεις επι ελεος και δακρυσας δια την του μετηλλαχοτος σωφροσυνην και πολλην ευταξιαν
38 Burning with indignation, he immediately stripped Andronicus of the purple, tore his garments off himand, parading him through the length of the city, rid the world of the assassin on the very spot where he had laidimpious hands on Onias, the Lord dealing out to him the punishment he deserved.	38 και πυρωθεις τοις θυμοις παραχρημα την του ανδρονικου πορφυραν περιελομενος και τους χιτωνας περιρρηξας περιαγαγων καθ' ολην την πολιν επ' αυτον τον τοπον ουπερ τον ονιαν ησεβησεν εκει τον μιαιφονον απεκοσμησεν του κυριου την αξιαν αυτω κολασιν αποδοντος
39 Now Lysimachus with the connivance of Menelaus had committed many sacrilegious thefts in the city,and when the facts became widely known, the populace rose against Lysimachus, who had already disposed ofmany pieces of gold plate.	39 γενομενων δε πολλων ιεροσυληματων κατα την πολιν υπο του λυσιμαχου μετα της του μενελαου γνωμης και διαδοθεισης εξω της φημης επισυνηχθη το πληθος επι τον λυσιμαχον χρυσωματων ηδη πολλων διενηνεγμενων
40 The infuriated mob was becoming menacing, and Lysimachus armed nearly three thousand men andtook aggressive action; the troops were led by a certain Auranus, a man advanced in years and no less in folly.	40 επεγειρομενων δε των οχλων και ταις οργαις διεμπιπλαμενων καθοπλισας ο λυσιμαχος προς τρισχιλιους κατηρξατο χειρων αδικων προηγησαμενου τινος αυρανου προβεβηκοτος την ηλικιαν ουδεν δε ηττον και την ανοιαν
41 Recognising this act of aggression as the work of Lysimachus, some snatched up stones, otherscudgels, while others scooped up handfuls of ashes lying at hand, and al hurled everything indiscriminately atLysimachus' men,	41 συνιδοντες δε και την επιθεσιν του λυσιμαχου συναρπασαντες οι μεν πετρους οι δε ξυλων παχη τινες δε εκ της παρακειμενης σποδου δρασσομενοι φυρδην ενετινασσον εις τους περι τον λυσιμαχον
42 to such effect that they wounded many of them, even kil ing a few, and routed them all; thesacrilegious thief himself they kil ed near the Treasury.	42 δι' ην αιτιαν πολλους μεν αυτων τραυματιας εποιησαν τινας δε και κατεβαλον παντας δε εις φυγην συνηλασαν αυτον δε τον ιεροσυλον παρα το γαζοφυλακιον εχειρωσαντο
43 As a result of this, legal proceedings were taken against Menelaus.	43 περι δε τουτων ενεστη κρισις προς τον μενελαον
44 When the king came down to Tyre, three men deputed by the Senate pleaded their case before him.	44 καταντησαντος δε του βασιλεως εις τυρον επ' αυτου την δικαιολογιαν εποιησαντο οι πεμφθεντες τρεις ανδρες υπο της γερουσιας
45 Menelaus, seeing the case had gone against him, promised a substantial sum to Ptolemy son ofDorymenes if he would influence the king in his favour.	45 ηδη δε λελειμμενος ο μενελαος επηγγειλατο χρηματα ικανα τω πτολεμαιω δορυμενους προς το πεισαι τον βασιλεα
46 Ptolemy then took the king aside into a colonnade, as though for a breath of fresh air, and persuadedhim to change his mind;	46 οθεν απολαβων ο πτολεμαιος εις τι περιστυλον ως αναψυξοντα τον βασιλεα μετεθηκεν
47 the king then dismissed the charges against Menelaus, the cause of al this evil, while he condemnedto death the other poor wretches who, had they pleaded even before Scythians, would have been let off scot-free.	47 και τον μεν της ολης κακιας αιτιον μενελαον απελυσεν των κατηγορημενων τοις δε ταλαιπωροις οιτινες ει και επι σκυθων ελεγον απελυθησαν ακαταγνωστοι τουτοις θανατον επεκρινεν
48 No time was lost in carrying out this unjust punishment on those who had championed the cause ofthe city, the townships and the sacred vessels.	48 ταχεως ουν την αδικον ζημιαν υπεσχον οι περι πολεως και δημων και των ιερων σκευων προηγορησαντες
49 Some Tyrians even were so outraged by the crime that they provided sumptuously for their funeral,	49 δι' ην αιτιαν και τυριοι μισοπονηρησαντες τα προς την κηδειαν αυτων μεγαλοπρεπως εχορηγησαν
50 while, as a result of the greed of the powerful, Menelaus remained in power, growing more wickedthan ever and establishing himself as the chief enemy of his fellow-citizens.	50 ο δε μενελαος δια τας των κρατουντων πλεονεξιας εμενεν επι τη αρχη επιφυομενος τη κακια μεγας των πολιτων επιβουλος καθεστως