Zephaniah 2

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 Gather, gather yourselves together, O nation without shame!	1 Συναχθητε και συναθροισθητε, το εθνος το μη επιθυμητον,
2 Before you are driven away, like chaff that passes on; Before there comes upon you the blazing anger of the LORD: Before there comes upon you the day of the LORD'S anger.	2 πριν το ψηφισμα γεννηση το αποτελεσμα αυτου και η ημερα παρελθη ως χνους, πριν επελθη εφ' υμας η εξαψις του Κυριου, πριν επελθη εφ' υμας η ημερα του θυμου του Κυριου.
3 Seek the LORD, all you humble of the earth, who have observed his law; Seek justice, seek humility; perhaps you may be sheltered on the day of the LORD'S anger.	3 Ζητειτε τον Κυριον, παντες οι πραεις της γης, οι εκτελεσαντες τας κρισεις αυτου? ζητειτε δικαιοσυνην, ζητειτε πραοτητα, ισως σκεπασθητε εν τη ημερα της οργης του Κυριου.
4 For Gaza shall be forsaken, and Ashkelon shall be a waste, Ashdod they shall drive out at midday, and Ekron shall be uprooted.	4 Διοτι η Γαζα θελει εγκαταλειφθη και η Ασκαλων θελει ερημωθη? θελουσιν εκδιωξει την Αζωτον εν καιρω μεσημβριας και η Ακκαρων θελει εκριζωθη.
5 Woe to you who dwell by the seacoast, to the Cretan folk! The word of the LORD is against you, I will humble you, land of the Philistines, and leave you to perish without an inhabitant!	5 Ουαι εις τους κατοικους των παραλιων της θαλασσης, εις το εθνος των Χερεθαιων? ο λογος του Κυριου ειναι εναντιον σας, Χανααν, γη των Φιλισταιων, και θελω σε αφανισει, ωστε να μη υπαρχη ο κατοικων.
6 The coastland of the Cretans shall become fields for shepherds, and folds for flocks.	6 Και το παραλιον της θαλασσης θελει εισθαι κατοικιαι και σπηλαια ποιμενων και μανδραι ποιμνιων.
7 The coast shall belong to the remnant of the house of Judah; by the sea they shall pasture. In the houses of Ashkelon at evening they shall couch their flocks, For the LORD their God shall visit them, and bring about their restoration.	7 Και το παραλιον τουτο θελει εισθαι δια το υπολοιπον του οικου Ιουδα? εκει θελουσι βοσκει? εν τοις οικοις της Ασκαλωνος θελουσι καταλυει το εσπερας? διοτι Κυριος ο Θεος αυτων θελει επισκεφθη αυτους και αποστρεψει την αιχμαλωσιαν αυτων.
8 I have heard the revilings uttered by Moab, and the insults of the Ammonites, When they reviled my people and made boasts against their territory.	8 Ηκουσα τους ονειδισμους του Μωαβ και τας υβρεις των υιων Αμμων, δια των οποιων ωνειδιζον τον λαον μου και εμεγαλυνοντο κατα των οριων αυτου.
9 Therefore, as I live, says the LORD of hosts, the God of Israel, Moab shall become like Sodom, the land of Ammon like Gomorrah: A field of nettles and a salt pit and a waste forever. The remnant of my people shall plunder them, the survivors of my nation dispossess them.	9 Δια τουτο, Ζω εγω, λεγει ο Κυριος των δυναμεων, ο Θεος του Ισραηλ, εξαπαντος ο Μωαβ θελει εισθαι ως τα Σοδομα και οι υιοι Αμμων ως τα Γομορρα, τοπος κνιδων και αλυκαι και παντοτεινη ερημωσις? το υπολοιπον του λαου μου θελει λαφυραγωγησει αυτους και το υπολοιπον του εθνους μου θαλει κατακληρονομησει αυτους.
10 Such shall be the requital of their pride, because they reviled and boasted against the people of the LORD of hosts.	10 Τουτο θελει γεινει εις αυτους δια την υπερηφανιαν αυτων, διοτι ωνειδισαν και εμεγαλυνθησαν κατα του λαου του Κυριου των δυναμεων.
11 The LORD shall inspire them with fear when he makes all the gods of earth to waste away; Then, each from its own place, all the coastlands of the nations shall adore him.	11 Ο Κυριος θελει εισθαι τρομερος εναντιον αυτων, διοτι θελει εξολοθρευσει παντας τους θεους της γης? και θελουσι προσκυνησει αυτον, εκαστος εκ του τοπου αυτου, πασαι αι νησοι των εθνων.
12 You too, O Cushites, shall be slain by the sword of the LORD.	12 Και σεις, Αιθιοπες, θελετε διαπερασθη δια της ρομφαιας μου.
13 He will stretch out his hand against the north, to destroy Assyria; He will make Nineveh a waste, dry as the desert.	13 Και θελει εκτεινει την χειρα αυτου κατα του βορρα και αφανισει την Ασσυριαν, και θελει καταστησει την Νινευη εις αφανισμον, τοπον ανυδρον ως η ερημος.
14 In her midst shall settle in droves all the wild life of the hollows; The screech owl and the desert owl shall roost in her columns; Their call shall resound from the window, the raven's croak from the doorway.	14 Και ποιμνια θελουσι βοσκεσθαι εν μεσω αυτης, παντα τα ζωα των εθνων? και ο πελεκαν και ο ακανθοχοιρος θελουσι κατοικει εν τοις ανωφλιοις αυτης? η φωνη αυτων θελει ηχησει εις τα παραθυρα? ερημωσις θελει εισθαι εν ταις πυλαις, διοτι θελει γυμνωθη απο των κεδρινων εργων.
15 Is this the exultant city that dwelt secure; That told herself, "There is no other than I!" How has she become a waste, a lair for wild beasts? Whoever passes by her hisses, and shakes his fist!	15 Αυτη ειναι η ευφραινομενη πολις, η κατοικουσα αμεριμνως, η λεγουσα εν τη καρδια αυτης, Εγω ειμαι και δεν ειναι αλλη εκτος εμου. Πως κατεσταθη ερημος, καταλυμα θηριων? πας ο διαβαινων δι' αυτης θελει συριξει και κινησει την χειρα αυτου.