1 וזאת תורת האשם קדש קדשים הוא | 1 Haec quoque est lex sacrificii pro delicto: sanctum sanctorum est, |
2 במקום אשר ישחטו את העלה ישחטו את האשם ואת דמו יזרק על המזבח סביב | 2 idcirco, ubi immolatur holocaustum, mactabitur et victima pro delicto; sanguis eius per gyrum fundetur altaris. |
3 ואת כל חלבו יקריב ממנו את האליה ואת החלב המכסה את הקרב | 3 Omnemque adipem offeret ex ea, caudam scilicet et adipem, qui operit vitalia, |
4 ואת שתי הכלית ואת החלב אשר עליהן אשר על הכסלים ואת היתרת על הכבד על הכלית יסירנה | 4 duos renunculos et pinguedinem, quae super eos iuxta ilia est, reticulumque iecoris, quem iuxta renunculos, auferet; |
5 והקטיר אתם הכהן המזבחה אשה ליהוה אשם הוא | 5 et adolebit ea sacerdos super altare ut incensum Domino: sacrificium pro delicto est. |
6 כל זכר בכהנים יאכלנו במקום קדוש יאכל קדש קדשים הוא | 6 Omnis masculus de sacerdotali genere in loco sancto vescetur his carnibus, quia sanctum sanctorum est. |
7 כחטאת כאשם תורה אחת להם הכהן אשר יכפר בו לו יהיה | 7 Sicut sacrificium pro peccato, ita et sacrificium pro delicto, utriusque hostiae lex una est; ad sacerdotem, qui eam obtulerit, pertinebit.
|
8 והכהן המקריב את עלת איש עור העלה אשר הקריב לכהן לו יהיה | 8 Sacerdos, qui offert holocaustum cuiusdam viri, habebit pellem victimae, |
9 וכל מנחה אשר תאפה בתנור וכל נעשה במרחשת ועל מחבת לכהן המקריב אתה לו תהיה | 9 et omne sacrificium similae, quod coquitur in clibano, et, quidquid in frixorio vel in sartagine praeparatur, eius erit sacerdotis, a quo offertur; |
10 וכל מנחה בלולה בשמן וחרבה לכל בני אהרן תהיה איש כאחיו | 10 et omne sacrificium similae sive oleo conspersum sive aridum fuerit, cunctis filiis Aaron aequa mensura per singulos dividetur.
|
11 וזאת תורת זבח השלמים אשר יקריב ליהוה | 11 Haec est lex hostiae pacificorum quae offertur Domino; |
12 אם על תודה יקריבנו והקריב על זבח התודה חלות מצות בלולת בשמן ורקיקי מצות משחים בשמן וסלת מרבכת חלת בלולת בשמן | 12 si pro gratiarum actione fuerit oblatio, offerent panes absque fermento conspersos oleo et lagana azyma uncta oleo coctamque similam ut collyridas olei admixtione conspersas, |
13 על חלת לחם חמץ יקריב קרבנו על זבח תודת שלמיו | 13 panes quoque fermentatos cum hostia pacificorum pro gratiarum actione, |
14 והקריב ממנו אחד מכל קרבן תרומה ליהוה לכהן הזרק את דם השלמים לו יהיה | 14 ex quibus unus offeretur munus Domino et erit sacerdotis, qui fundet hostiae sanguinem. |
15 ובשר זבח תודת שלמיו ביום קרבנו יאכל לא יניח ממנו עד בקר | 15 Cuius carnes eadem comedentur die, nec remanebit ex eis quidquam usque mane.
|
16 ואם נדר או נדבה זבח קרבנו ביום הקריבו את זבחו יאכל וממחרת והנותר ממנו יאכל | 16 Si voto vel sponte quisquam obtulerit hostiam, eadem similiter edetur die; sed et si quid in crastinum remanserit, vesci licitum est; |
17 והנותר מבשר הזבח ביום השלישי באש ישרף | 17 quidquid autem tertius invenerit dies, ignis absumet.
|
18 ואם האכל יאכל מבשר זבח שלמיו ביום השלישי לא ירצה המקריב אתו לא יחשב לו פגול יהיה והנפש האכלת ממנו עונה תשא | 18 Si quis de carnibus victimae pacificorum die tertio comederit, irrita fiet oblatio nec proderit offerenti; quin potius, quaecumque anima tali se edulio contaminarit, praevaricationis rea erit. |
19 והבשר אשר יגע בכל טמא לא יאכל באש ישרף והבשר כל טהור יאכל בשר | 19 Caro, quae aliquid tetigerit immundum, non comedetur, sed comburetur igni; ceterum carne, qui fuerit mundus, vescetur. |
20 והנפש אשר תאכל בשר מזבח השלמים אשר ליהוה וטמאתו עליו ונכרתה הנפש ההוא מעמיה | 20 Anima polluta, quae ederit de carnibus hostiae pacificorum, quae oblata est Domino, peribit de populis suis; |
21 ונפש כי תגע בכל טמא בטמאת אדם או בבהמה טמאה או בכל שקץ טמא ואכל מבשר זבח השלמים אשר ליהוה ונכרתה הנפש ההוא מעמיה | 21 et, quae tetigerit immunditiam hominis vel iumenti, sive omnis rei abominabilis, quae polluere potest, et comederit de huiuscemodi carnibus, interibit de populis suis ”.
|
22 וידבר יהוה אל משה לאמר | 22 Locutusque est Dominus ad Moysen dicens: |
23 דבר אל בני ישראל לאמר כל חלב שור וכשב ועז לא תאכלו | 23 “ Loquere filiis Israel: Adipem bovis et ovis et caprae non comedetis. |
24 וחלב נבלה וחלב טרפה יעשה לכל מלאכה ואכל לא תאכלהו | 24 Adipem cadaveris morticini et eius animalis, quod a bestia laceratum est, habebitis in usus varios, sed non comedetis. |
25 כי כל אכל חלב מן הבהמה אשר יקריב ממנה אשה ליהוה ונכרתה הנפש האכלת מעמיה | 25 Si quis adipem, qui offertur in incensum Domini, comederit, peribit de populo suo. |
26 וכל דם לא תאכלו בכל מושבתיכם לעוף ולבהמה | 26 Sanguinem quoque omnis animalis non sumetis in cibo, tam de avibus quam de pecoribus; |
27 כל נפש אשר תאכל כל דם ונכרתה הנפש ההוא מעמיה | 27 omnis anima, quae ederit sanguinem, peribit de populis suis ”.
|
28 וידבר יהוה אל משה לאמר | 28 Locutus est Dominus ad Moysen dicens: |
29 דבר אל בני ישראל לאמר המקריב את זבח שלמיו ליהוה יביא את קרבנו ליהוה מזבח שלמיו | 29 “ Loquere filiis Israel: Qui offert victimam pacificorum Domino, afferat oblationem suam Domino de victima pacificorum. |
30 ידיו תביאינה את אשי יהוה את החלב על החזה יביאנו את החזה להניף אתו תנופה לפני יהוה | 30 Tenebit manibus incensa Domini, adipem scilicet et pectusculum afferet; pectusculum, ut elevetur coram Domino. |
31 והקטיר הכהן את החלב המזבחה והיה החזה לאהרן ולבניו | 31 Et sacerdos adolebit adipem super altare; pectusculum autem erit Aaron et filiorum eius. |
32 ואת שוק הימין תתנו תרומה לכהן מזבחי שלמיכם | 32 Armus quoque dexter de pacificorum hostiis cedet in munus sacerdotis. |
33 המקריב את דם השלמים ואת החלב מבני אהרן לו תהיה שוק הימין למנה | 33 Qui de filiis Aaron obtulerit sanguinem et adipem victimae pacificorum, ipse habebit armum dextrum in portione sua; |
34 כי את חזה התנופה ואת שוק התרומה לקחתי מאת בני ישראל מזבחי שלמיהם ואתן אתם לאהרן הכהן ולבניו לחק עולם מאת בני ישראל | 34 pectusculum enim elationis et armum donationis tuli a filiis Israel de hostiis eorum pacificis et dedi Aaron sacerdoti ac filiis eius, lege perpetua, ab omni populo Israel ”.
|
35 זאת משחת אהרן ומשחת בניו מאשי יהוה ביום הקריב אתם לכהן ליהוה | 35 Haec est portio Aaron et filiorum eius de incensis Domini die, qua applicavit eos, ut sacerdotio fungerentur; |
36 אשר צוה יהוה לתת להם ביום משחו אתם מאת בני ישראל חקת עולם לדרתם | 36 et quae praecepit dari eis Dominus a filiis Israel die, qua unxit eos, religione perpetua in generationibus eorum.
|
37 זאת התורה לעלה למנחה ולחטאת ולאשם ולמלואים ולזבח השלמים | 37 Ista est lex holocausti et oblationis similae et sacrificii pro peccato atque delicto et pro consecratione et pacificorum victimis, |
38 אשר צוה יהוה את משה בהר סיני ביום צותו את בני ישראל להקריב את קרבניהם ליהוה במדבר סיני | 38 quam constituit Dominus Moysi in monte Sinai, quando mandavit filiis Israel, ut offerrent oblationes suas Domino in deserto Sinai.
|