1 ויען צפר הנעמתי ויאמר | 1 فاجاب صوفر النعماتي وقال |
2 לכן שעפי ישיבוני ובעבור חושי בי | 2 من اجل ذلك هواجسي تجيبني ولهذا هيجاني فيّ. |
3 מוסר כלמתי אשמע ורוח מבינתי יענני | 3 تعيير توبيخي اسمع. وروح من فهمي يجيبني |
4 הזאת ידעת מני עד מני שים אדם עלי ארץ | 4 أما علمت هذا من القديم منذ وضع الانسان على الارض |
5 כי רננת רשעים מקרוב ושמחת חנף עדי רגע | 5 ان هتاف الاشرار من قريب وفرح الفاجر الى لحظة. |
6 אם יעלה לשמים שיאו וראשו לעב יגיע | 6 ولو بلغ السموات طوله ومسّ راسه السحاب. |
7 כגללו לנצח יאבד ראיו יאמרו איו | 7 كجلّته الى الابد يبيد. الذين رأوه يقولون اين هو. |
8 כחלום יעוף ולא ימצאוהו וידד כחזיון לילה | 8 كالحلم يطير فلا يوجد ويطرد كطيف الليل. |
9 עין שזפתו ולא תוסיף ולא עוד תשורנו מקומו | 9 عين ابصرته لا تعود تراه ومكانه لن يراه بعد. |
10 בניו ירצו דלים וידיו תשבנה אונו | 10 بنوه يترضون الفقراء ويداه تردان ثروته. |
11 עצמותיו מלאו עלומו ועמו על עפר תשכב | 11 عظامه ملآنة شبيبة ومعه في التراب تضطجع. |
12 אם תמתיק בפיו רעה יכחידנה תחת לשונו | 12 ان حلا في فمه الشر واخفاه تحت لسانه |
13 יחמל עליה ולא יעזבנה וימנענה בתוך חכו | 13 اشفق عليه ولم يتركه بل حبسه وسط حنكه |
14 לחמו במעיו נהפך מרורת פתנים בקרבו | 14 فخبزه في امعائه يتحول. مرارة اصلال في بطنه. |
15 חיל בלע ויקאנו מבטנו יורשנו אל | 15 قد بلع ثروة فيتقيأها. الله يطردها من بطنه. |
16 ראש פתנים יינק תהרגהו לשון אפעה | 16 سمّ الاصلال يرضع. يقتله لسان الافعى. |
17 אל ירא בפלגות נהרי נחלי דבש וחמאה | 17 لا يرى الجداول انهار سواقي عسل ولبن. |
18 משיב יגע ולא יבלע כחיל תמורתו ולא יעלס | 18 يرد تعبه ولا يبلعه. كمال تحت رجع. ولا يفرح. |
19 כי רצץ עזב דלים בית גזל ולא יבנהו | 19 لانه رضض المساكين وتركهم واغتصب بيتا ولم يبنه |
20 כי לא ידע שלו בבטנו בחמודו לא ימלט | 20 لانه لم يعرف في بطنه قناعة لا ينجو بمشتهاه. |
21 אין שריד לאכלו על כן לא יחיל טובו | 21 ليست من اكله بقية لاجل ذلك لا يدوم خيره. |
22 במלאות שפקו יצר לו כל יד עמל תבואנו | 22 مع ملء رغده يتضايق. تأتي عليه يد كل شقي. |
23 יהי למלא בטנו ישלח בו חרון אפו וימטר עלימו בלחומו | 23 يكون عندما يملأ بطنه ان الله يرسل عليه حمو غضبه ويمطره عليه عند طعامه. |
24 יברח מנשק ברזל תחלפהו קשת נחושה | 24 يفر من سلاح حديد. تخرقه قوس نحاس. |
25 שלף ויצא מגוה וברק ממררתו יהלך עליו אמים | 25 جذبه فخرج من بطنه والبارق من مرارته مرق. عليه رعوب. |
26 כל חשך טמון לצפוניו תאכלהו אש לא נפח ירע שריד באהלו | 26 كل ظلمة مختبأة لذخائره. تأكله نار لم تنفخ. ترعى البقية في خيمته. |
27 יגלו שמים עונו וארץ מתקוממה לו | 27 السموات تعلن اثمه والارض تنهض عليه. |
28 יגל יבול ביתו נגרות ביום אפו | 28 تزول غلة بيته. تهراق في يوم غضبه. |
29 זה חלק אדם רשע מאלהים ונחלת אמרו מאל | 29 هذا نصيب الانسان الشرير من عند الله وميراث أمره من القدير |