ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 14

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 σοφαι γυναικες ωκοδομησαν οικους η δε αφρων κατεσκαψεν ταις χερσιν αυτης	1 La sagesse construit la maison, la sottise la renverse de ses propres mains.
2 ο πορευομενος ορθως φοβειται τον κυριον ο δε σκολιαζων ταις οδοις αυτου ατιμασθησεται	2 Celui qui craint Yahvé prend le droit chemin, celui qui le méprise s’en éloigne.
3 εκ στοματος αφρονων βακτηρια υβρεως χειλη δε σοφων φυλασσει αυτους	3 Les paroles du sot le font remettre en place, les propos des sages seront leur protection.
4 ου μη εισιν βοες φατναι καθαραι ου δε πολλα γενηματα φανερα βοος ισχυς	4 Pas de bœufs: les greniers resteront vides; les rentrées sont à la mesure de la force des bêtes.
5 μαρτυς πιστος ου ψευδεται εκκαιει δε ψευδη μαρτυς αδικος	5 Un témoin digne de foi dit la vérité, un faux témoin ment comme il respire.
6 ζητησεις σοφιαν παρα κακοις και ουχ ευρησεις αισθησις δε παρα φρονιμοις ευχερης	6 Le moqueur cherche la sagesse, mais en vain; l’homme réfléchi apprend vite.
7 παντα εναντια ανδρι αφρονι οπλα δε αισθησεως χειλη σοφα	7 Écarte-toi du sot; ce n’est pas de sa bouche que tu recevras la sagesse.
8 σοφια πανουργων επιγνωσεται τας οδους αυτων ανοια δε αφρονων εν πλανη	8 La sagesse de l’homme habile, c’est de savoir où il va; la folie des sots les égare.
9 οικιαι παρανομων οφειλησουσιν καθαρισμον οικιαι δε δικαιων δεκται	9 Les sots se moquent du péché, mais Dieu favorise les hommes droits.
10 καρδια ανδρος αισθητικη λυπηρα ψυχη αυτου οταν δε ευφραινηται ουκ επιμειγνυται υβρει	10 Le cœur connaît ses propres chagrins, et sa joie, nul autre ne pourra la partager.
11 οικιαι ασεβων αφανισθησονται σκηναι δε κατορθουντων στησονται	11 La maison des méchants sera détruite, mais la tente des justes ne bougera pas.
12 εστιν οδος η δοκει ορθη ειναι παρα ανθρωποις τα δε τελευταια αυτης ερχεται εις πυθμενα αδου	12 Tu en verras dont la route leur paraît droite, mais au bout du chemin c’est la mort.
13 εν ευφροσυναις ου προσμειγνυται λυπη τελευταια δε χαρα εις πενθος ερχεται	13 Même au milieu du rire le cœur a ses peines, la joie se termine en chagrin.
14 των εαυτου οδων πλησθησεται θρασυκαρδιος απο δε των διανοηματων αυτου ανηρ αγαθος	14 Le dévoyé va se repaître de sa conduite, et de même l’homme de bien.
15 ακακος πιστευει παντι λογω πανουργος δε ερχεται εις μετανοιαν	15 Le naïf croit tout ce qu’on dit, mais le prudent regarde où il met les pieds.
16 σοφος φοβηθεις εξεκλινεν απο κακου ο δε αφρων εαυτω πεποιθως μειγνυται ανομω	16 Le sage craint le mal et s’en détourne, le sot va de l’avant sans s’inquiéter.
17 οξυθυμος πρασσει μετα αβουλιας ανηρ δε φρονιμος πολλα υποφερει	17 Le coléreux fait des bêtises, l’homme réfléchi supporte.
18 μεριουνται αφρονες κακιαν οι δε πανουργοι κρατησουσιν αισθησεως	18 Les naïfs n’acquièrent que la sottise, les habiles pourront être fiers de leur savoir.
19 ολισθησουσιν κακοι εναντι αγαθων και ασεβεις θεραπευσουσιν θυρας δικαιων	19 Les méchants s’inclineront devant les bons, les pécheurs attendront devant la porte du juste.
20 φιλοι μισησουσιν φιλους πτωχους φιλοι δε πλουσιων πολλοι	20 Même à son compagnon le pauvre est insupportable, tandis que le riche a de nombreux amis.
21 ο ατιμαζων πενητας αμαρτανει ελεων δε πτωχους μακαριστος	21 Qui méprise son prochain commet un péché; heureux celui qui a pitié des malheureux.
22 πλανωμενοι τεκταινουσι κακα ελεον δε και αληθειαν τεκταινουσιν αγαθοι ουκ επιστανται ελεον και πιστιν τεκτονες κακων ελεημοσυναι δε και πιστεις παρα τεκτοσιν αγαθοις	22 Ne font-ils pas fausse route ceux qui complotent le mal? La bonté et la fidélité n’accompagnent-elles pas celui qui cherche le bien?
23 εν παντι μεριμνωντι ενεστιν περισσον ο δε ηδυς και αναλγητος εν ενδεια εσται	23 Toute peine a son profit, mais ce qui reste en paroles conduit au dénuement.
24 στεφανος σοφων πανουργος η δε διατριβη αφρονων κακη	24 La richesse vient couronner les sages, mais le sot n’aura d’autre parure que sa bêtise.
25 ρυσεται εκ κακων ψυχην μαρτυς πιστος εκκαιει δε ψευδη δολιος	25 Un témoin véridique sauve des vies, le rusé profère des mensonges.
26 εν φοβω κυριου ελπις ισχυος τοις δε τεκνοις αυτου καταλειπει ερεισμα	26 Qui a la crainte de Yahvé possède un ferme appui, ses enfants pourront compter sur lui.
27 προσταγμα κυριου πηγη ζωης ποιει δε εκκλινειν εκ παγιδος θανατου	27 La crainte de Yahvé est source de vie, elle fait échapper aux pièges de la mort.
28 εν πολλω εθνει δοξα βασιλεως εν δε εκλειψει λαου συντριβη δυναστου	28 Un peuple nombreux fait la gloire de son roi; si les sujets manquent, c’est la ruine du souverain.
29 μακροθυμος ανηρ πολυς εν φρονησει ο δε ολιγοψυχος ισχυρως αφρων	29 Qui est lent à la colère fait preuve de bon sens, celui qui ne se domine pas étale sa folie.
30 πραυθυμος ανηρ καρδιας ιατρος σης δε οστεων καρδια αισθητικη	30 La paix du cœur favorise la santé, mais la jalousie ronge les os.
31 ο συκοφαντων πενητα παροξυνει τον ποιησαντα αυτον ο δε τιμων αυτον ελεα πτωχον	31 Qui écrase le pauvre insulte son Créateur, qui a pitié des indigents lui rend hommage.
32 εν κακια αυτου απωσθησεται ασεβης ο δε πεποιθως τη εαυτου οσιοτητι δικαιος	32 Le méchant est renversé par sa propre malice, mais jusque dans la mort le juste est assuré.
33 εν καρδια αγαθη ανδρος σοφια εν δε καρδια αφρονων ου διαγινωσκεται	33 La sagesse habite au cœur des hommes de bon sens, la sottise se trouve parmi les insensés.
34 δικαιοσυνη υψοι εθνος ελασσονουσι δε φυλας αμαρτιαι	34 Une nation grandit par la justice; le péché fait la honte des peuples.
35 δεκτος βασιλει υπηρετης νοημων τη δε εαυτου ευστροφια αφαιρειται ατιμιαν	35 Le serviteur avisé sera apprécié du roi, l’incapable aura droit à sa colère.