1 ποτερον ουχι πειρατηριον εστιν ο βιος ανθρωπου επι της γης και ωσπερ μισθιου αυθημερινου η ζωη αυτου | 1 הלא צבא לאנוש על ארץ וכימי שכיר ימיו |
2 η ωσπερ θεραπων δεδοικως τον κυριον αυτου και τετευχως σκιας η ωσπερ μισθωτος αναμενων τον μισθον αυτου | 2 כעבד ישאף צל וכשכיר יקוה פעלו |
3 ουτως καγω υπεμεινα μηνας κενους νυκτες δε οδυνων δεδομεναι μοι εισιν | 3 כן הנחלתי לי ירחי שוא ולילות עמל מנו לי |
4 εαν κοιμηθω λεγω ποτε ημερα ως δ' αν αναστω παλιν ποτε εσπερα πληρης δε γινομαι οδυνων απο εσπερας εως πρωι | 4 אם שכבתי ואמרתי מתי אקום ומדד ערב ושבעתי נדדים עדי נשף |
5 φυρεται δε μου το σωμα εν σαπρια σκωληκων τηκω δε βωλακας γης απο ιχωρος ξυων | 5 לבש בשרי רמה וגיש עפר עורי רגע וימאס |
6 ο δε βιος μου εστιν ελαφροτερος λαλιας απολωλεν δε εν κενη ελπιδι | 6 ימי קלו מני ארג ויכלו באפס תקוה |
7 μνησθητι ουν οτι πνευμα μου η ζωη και ουκετι επανελευσεται ο οφθαλμος μου ιδειν αγαθον | 7 זכר כי רוח חיי לא תשוב עיני לראות טוב |
8 ου περιβλεψεται με οφθαλμος ορωντος με οι οφθαλμοι σου εν εμοι και ουκετι ειμι | 8 לא תשורני עין ראי עיניך בי ואינני |
9 ωσπερ νεφος αποκαθαρθεν απ' ουρανου εαν γαρ ανθρωπος καταβη εις αδην ουκετι μη αναβη | 9 כלה ענן וילך כן יורד שאול לא יעלה |
10 ουδ' ου μη επιστρεψη ετι εις τον ιδιον οικον ουδε μη επιγνω αυτον ετι ο τοπος αυτου | 10 לא ישוב עוד לביתו ולא יכירנו עוד מקמו |
11 αταρ ουν ουδε εγω φεισομαι τω στοματι μου λαλησω εν αναγκη ων ανοιξω πικριαν ψυχης μου συνεχομενος | 11 גם אני לא אחשך פי אדברה בצר רוחי אשיחה במר נפשי |
12 ποτερον θαλασσα ειμι η δρακων οτι κατεταξας επ' εμε φυλακην | 12 הים אני אם תנין כי תשים עלי משמר |
13 ειπα οτι παρακαλεσει με η κλινη μου ανοισω δε προς εμαυτον ιδια λογον τη κοιτη μου | 13 כי אמרתי תנחמני ערשי ישא בשיחי משכבי |
14 εκφοβεις με ενυπνιοις και εν οραμασιν με καταπλησσεις | 14 וחתתני בחלמות ומחזינות תבעתני |
15 απαλλαξεις απο πνευματος μου την ψυχην μου απο δε θανατου τα οστα μου | 15 ותבחר מחנק נפשי מות מעצמותי |
16 ου γαρ εις τον αιωνα ζησομαι ινα μακροθυμησω αποστα απ' εμου κενος γαρ μου ο βιος | 16 מאסתי לא לעלם אחיה חדל ממני כי הבל ימי |
17 τι γαρ εστιν ανθρωπος οτι εμεγαλυνας αυτον η οτι προσεχεις τον νουν εις αυτον | 17 מה אנוש כי תגדלנו וכי תשית אליו לבך |
18 η επισκοπην αυτου ποιηση εως το πρωι και εις αναπαυσιν αυτον κρινεις | 18 ותפקדנו לבקרים לרגעים תבחננו |
19 εως τινος ουκ εας με ουδε προιη με εως αν καταπιω τον πτυελον μου εν οδυνη | 19 כמה לא תשעה ממני לא תרפני עד בלעי רקי |
20 ει εγω ημαρτον τι δυναμαι σοι πραξαι ο επισταμενος τον νουν των ανθρωπων δια τι εθου με κατεντευκτην σου ειμι δε επι σοι φορτιον | 20 חטאתי מה אפעל לך נצר האדם למה שמתני למפגע לך ואהיה עלי למשא |
21 και δια τι ουκ εποιησω της ανομιας μου ληθην και καθαρισμον της αμαρτιας μου νυνι δε εις γην απελευσομαι ορθριζων δε ουκετι ειμι | 21 ומה לא תשא פשעי ותעביר את עוני כי עתה לעפר אשכב ושחרתני ואינני |