Psalms 144

KING JAMES BIBLE	LXX
1 Blessed be the LORD my strength, which teacheth my hands to war, and my fingers to fight:	1 αινεσις τω δαυιδ υψωσω σε ο θεος μου ο βασιλευς μου και ευλογησω το ονομα σου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος
2 My goodness, and my fortress; my high tower, and my deliverer; my shield, and he in whom I trust; who subdueth my people under me.	2 καθ' εκαστην ημεραν ευλογησω σε και αινεσω το ονομα σου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος
3 LORD, what is man, that thou takest knowledge of him! or the son of man, that thou makest account of him!	3 μεγας κυριος και αινετος σφοδρα και της μεγαλωσυνης αυτου ουκ εστιν περας
4 Man is like to vanity: his days are as a shadow that passeth away.	4 γενεα και γενεα επαινεσει τα εργα σου και την δυναμιν σου απαγγελουσιν
5 Bow thy heavens, O LORD, and come down: touch the mountains, and they shall smoke.	5 την μεγαλοπρεπειαν της δοξης της αγιωσυνης σου λαλησουσιν και τα θαυμασια σου διηγησονται
6 Cast forth lightning, and scatter them: shoot out thine arrows, and destroy them.	6 και την δυναμιν των φοβερων σου ερουσιν και την μεγαλωσυνην σου διηγησονται
7 Send thine hand from above; rid me, and deliver me out of great waters, from the hand of strange children;	7 μνημην του πληθους της χρηστοτητος σου εξερευξονται και τη δικαιοσυνη σου αγαλλιασονται
8 Whose mouth speaketh vanity, and their right hand is a right hand of falsehood.	8 οικτιρμων και ελεημων ο κυριος μακροθυμος και πολυελεος
9 I will sing a new song unto thee, O God: upon a psaltery and an instrument of ten strings will I sing praises unto thee.	9 χρηστος κυριος τοις συμπασιν και οι οικτιρμοι αυτου επι παντα τα εργα αυτου
10 It is he that giveth salvation unto kings: who delivereth David his servant from the hurtful sword.	10 εξομολογησασθωσαν σοι κυριε παντα τα εργα σου και οι οσιοι σου ευλογησατωσαν σε
11 Rid me, and deliver me from the hand of strange children, whose mouth speaketh vanity, and their right hand is a right hand of falsehood:	11 δοξαν της βασιλειας σου ερουσιν και την δυναστειαν σου λαλησουσιν
12 That our sons may be as plants grown up in their youth; that our daughters may be as corner stones, polished after the similitude of a palace:	12 του γνωρισαι τοις υιοις των ανθρωπων την δυναστειαν σου και την δοξαν της μεγαλοπρεπειας της βασιλειας σου
13 That our garners may be full, affording all manner of store: that our sheep may bring forth thousands and ten thousands in our streets:	13 η βασιλεια σου βασιλεια παντων των αιωνων και η δεσποτεια σου εν παση γενεα και γενεα [13α] πιστος κυριος εν τοις λογοις αυτου και οσιος εν πασι τοις εργοις αυτου
14 That our oxen may be strong to labour; that there be no breaking in, nor going out; that there be no complaining in our streets.	14 υποστηριζει κυριος παντας τους καταπιπτοντας και ανορθοι παντας τους κατερραγμενους
15 Happy is that people, that is in such a case: yea, happy is that people, whose God is the LORD.	15 οι οφθαλμοι παντων εις σε ελπιζουσιν και συ διδως την τροφην αυτων εν ευκαιρια
	16 ανοιγεις συ την χειρα σου και εμπιπλας παν ζωον ευδοκιας
	17 δικαιος κυριος εν πασαις ταις οδοις αυτου και οσιος εν πασιν τοις εργοις αυτου
	18 εγγυς κυριος πασιν τοις επικαλουμενοις αυτον πασι τοις επικαλουμενοις αυτον εν αληθεια
	19 θελημα των φοβουμενων αυτον ποιησει και της δεησεως αυτων επακουσεται και σωσει αυτους
	20 φυλασσει κυριος παντας τους αγαπωντας αυτον και παντας τους αμαρτωλους εξολεθρευσει
	21 αινεσιν κυριου λαλησει το στομα μου και ευλογειτω πασα σαρξ το ονομα το αγιον αυτου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος