ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 4

GREEK BIBLE	VULGATA
1 τεκνον την ζωην του πτωχου μη αποστερησης και μη παρελκυσης οφθαλμους επιδεεις	1 Fili, eleemosynam pauperis ne defraudes, et oculos tuos ne transvertas a paupere.
2 ψυχην πεινωσαν μη λυπησης και μη παροργισης ανδρα εν απορια αυτου	2 Animam esurientem ne despexeris, et non exasperes pauperem in inopia sua.
3 καρδιαν παρωργισμενην μη προσταραξης και μη παρελκυσης δοσιν προσδεομενου	3 Cor inopis ne afflixeris, et non protrahas datum angustianti.
4 ικετην θλιβομενον μη απαναινου και μη αποστρεψης το προσωπον σου απο πτωχου	4 Rogationem contribulati ne abjicias, et non avertas faciem tuam ab egeno.
5 απο δεομενου μη αποστρεψης οφθαλμον και μη δως τοπον ανθρωπω καταρασασθαι σε	5 Ab inope ne avertas oculos tuos propter iram : et non relinquas quærentibus tibi retro maledicere.
6 καταρωμενου γαρ σε εν πικρια ψυχης αυτου της δεησεως αυτου επακουσεται ο ποιησας αυτον	6 Maledicentis enim tibi in amaritudine animæ, exaudietur deprecatio illius : exaudiet autem eum qui fecit illum.
7 προσφιλη συναγωγη σεαυτον ποιει και μεγιστανι ταπεινου την κεφαλην σου	7 Congregationi pauperum affabilem te facito : et presbytero humilia animam tuam, et magnato humilia caput tuum.
8 κλινον πτωχω το ους σου και αποκριθητι αυτω ειρηνικα εν πραυτητι	8 Declina pauperi sine tristitia aurem tuam, et redde debitum tuum, et responde illi pacifica in mansuetudine.
9 εξελου αδικουμενον εκ χειρος αδικουντος και μη ολιγοψυχησης εν τω κρινειν σε	9 Libera eum qui injuriam patitur de manu superbi, et non acide feras in anima tua.
10 γινου ορφανοις ως πατηρ και αντι ανδρος τη μητρι αυτων και εση ως υιος υψιστου και αγαπησει σε μαλλον η μητηρ σου	10 In judicando esto pupillis misericors ut pater, et pro viro matri illorum :
11 η σοφια υιους αυτης ανυψωσεν και επιλαμβανεται των ζητουντων αυτην	11 et eris tu velut filius Altissimi obediens, et miserebitur tui magis quam mater.
12 ο αγαπων αυτην αγαπα ζωην και οι ορθριζοντες προς αυτην εμπλησθησονται ευφροσυνης	12 Sapientia filiis suis vitam inspirat : et suscipit inquirentes se, et præibit in via justitiæ.
13 ο κρατων αυτης κληρονομησει δοξαν και ου εισπορευεται ευλογει κυριος	13 Et qui illam diligit, diligit vitam, et qui vigilaverint ad illam complectentur placorem ejus.
14 οι λατρευοντες αυτη λειτουργησουσιν αγιω και τους αγαπωντας αυτην αγαπα ο κυριος	14 Qui tenuerint illam, vitam hæreditabunt : et quo introibit benedicet Deus.
15 ο υπακουων αυτης κρινει εθνη και ο προσεχων αυτη κατασκηνωσει πεποιθως	15 Qui serviunt ei obsequentes erunt sancto : et eos qui diligunt illam, diligit Deus.
16 εαν εμπιστευση κατακληρονομησει αυτην και εν κατασχεσει εσονται αι γενεαι αυτου	16 Qui audit illam judicabit gentes : et qui intuetur illam permanebit confidens.
17 οτι διεστραμμενως πορευσεται μετ' αυτου εν πρωτοις φοβον και δειλιαν επαξει επ' αυτον και βασανισει αυτον εν παιδεια αυτης εως ου εμπιστευση τη ψυχη αυτου και πειρασει αυτον εν τοις δικαιωμασιν αυτης	17 Si crediderit ei, hæreditabit illam, et erunt in confirmatione creaturæ illius :
18 και παλιν επανηξει κατ' ευθειαν προς αυτον και ευφρανει αυτον και αποκαλυψει αυτω τα κρυπτα αυτης	18 quoniam in tentatione ambulat cum eo, et in primis eligit eum.
19 εαν αποπλανηθη εγκαταλειψει αυτον και παραδωσει αυτον εις χειρας πτωσεως αυτου	19 Timorem, et metum, et probationem inducet super illum : et cruciabit illum in tribulatione doctrinæ suæ, donec tentet eum in cogitationibus suis, et credat animæ illius.
20 συντηρησον καιρον και φυλαξαι απο πονηρου και περι της ψυχης σου μη αισχυνθης	20 Et firmabit illum, et iter adducet directum ad illum, et lætificabit illum :
21 εστιν γαρ αισχυνη επαγουσα αμαρτιαν και εστιν αισχυνη δοξα και χαρις	21 et denudabit absconsa sua illi, et thesaurizabit super illum scientiam et intellectum justitiæ.
22 μη λαβης προσωπον κατα της ψυχης σου και μη εντραπης εις πτωσιν σου	22 Si autem oberraverit, derelinquet eum, et tradet eum in manus inimici sui.
23 μη κωλυσης λογον εν καιρω χρειας	23 Fili, conserva tempus, et devita a malo.
24 εν γαρ λογω γνωσθησεται σοφια και παιδεια εν ρηματι γλωσσης	24 Pro anima tua ne confundaris dicere verum :
25 μη αντιλεγε τη αληθεια και περι της απαιδευσιας σου εντραπηθι	25 est enim confusio adducens peccatum, et est confusio adducens gloriam et gratiam.
26 μη αισχυνθης ομολογησαι εφ' αμαρτιαις σου και μη βιαζου ρουν ποταμου	26 Ne accipias faciem adversus faciem tuam, nec adversus animam tuam mendacium.
27 και μη υποστρωσης ανθρωπω μωρω σεαυτον και μη λαβης προσωπον δυναστου	27 Ne reverearis proximum tuum in casu suo,
28 εως θανατου αγωνισαι περι της αληθειας και κυριος ο θεος πολεμησει υπερ σου	28 nec retineas verbum in tempore salutis. Non abscondas sapientiam tuam in decore suo :
29 μη γινου θρασυς εν γλωσση σου και νωθρος και παρειμενος εν τοις εργοις σου	29 in lingua enim sapientia dignoscitur : et sensus, et scientia, et doctrina in verbo sensati, et firmamentum in operibus justitiæ.
30 μη ισθι ως λεων εν τω οικω σου και φαντασιοκοπων εν τοις οικεταις σου	30 Non contradicas verbo veritatis ullo modo, et de mendacio ineruditionis tuæ confundere.
31 μη εστω η χειρ σου εκτεταμενη εις το λαβειν και εν τω αποδιδοναι συνεσταλμενη	31 Non confundaris confiteri peccata tua, et ne subjicias te omni homini pro peccato.
	32 Noli resistere contra faciem potentis, nec coneris contra ictum fluvii.
	33 Pro justitia agonizare pro anima tua, et usque ad mortem certa pro justitia : et Deus expugnabit pro te inimicos tuos.
	34 Noli citatus esse in lingua tua, et inutilis, et remissus in operibus tuis.
	35 Noli esse sicut leo in domo tua, evertens domesticos tuos, et opprimens subjectos tibi.
	36 Non sit porrecta manus tua ad accipiendum, et ad dandum collecta.