Salmi 90
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Orazione di Mosè, uomo di Dio O SIGNORE, tu ci sei stato un abitacolo In ogni età. | 1 Precatio. Moysis viri Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem. |
2 Avanti che i monti fosser nati, E che tu avessi formata la terra ed il mondo; Anzi ab eterno in eterno tu sei Dio. | 2 Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis, a saeculo et usque in saeculum tu es Deus. |
3 Tu fai ritornar l’uomo in polvere, E dici: Ritornate, o figliuoli degli uomini. | 3 Reducis hominem in pulverem; et dixisti: “ Revertimini, filii hominum ”. |
4 Perciocchè mille anni sono appo te Come il giorno d’ieri, quando è passato; O come una vegghia nella notte. | 4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna, quae praeteriit, et custodia in nocte. |
5 Tu porti via gli uomini, come per una piena d’acque; Essi non sono altro che un sogno; Son come l’erba che si rinnovella la mattina. | 5 Auferes eos, somnium erunt: |
6 La mattina ella fiorisce e si rinnovella; E la sera è segata e si secca | 6 mane sicut herba succrescens, mane floret et crescit, vespere decidit et arescit. |
7 Perciocchè noi veniam meno per la tua ira; E siam conturbati per lo tuo cruccio. | 7 Quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus. |
8 Tu metti davanti a te le nostre iniquità, E i nostri peccati occulti alla luce della tua faccia. | 8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo, occulta nostra in illuminatione vultus tui. |
9 Conciossiachè tutti i nostri giorni dichinino per la tua ira; Noi abbiam forniti gli anni nostri così presto come una parola. | 9 Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua, consumpsimus ut suspirium annos nostros. |
10 I giorni de’ nostri anni, in alcuni non sono che settant’anni; E in altri, se ve ne sono di maggiori forze, che ottant’anni; Ed anche il fiore di quelli non è altro che travaglio e vanità; Perciocchè di subito è riciso, e noi ce ne voliam via. | 10 Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni aut in valentibus octoginta anni, et maior pars eorum labor et dolor, quoniam cito transeunt, et avolamus. |
11 Chi conosce la forza della tua ira, E la tua indegnazione, secondo che devi esser temuto? | 11 Quis novit potestatem irae tuae et secundum timorem tuum indignationem tuam? |
12 Insegnaci adunque a contare i nostri dì; Acciocchè acquistiamo un cuor savio. | 12 Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam. |
13 Rivolgiti, Signore; infino a quando? E sii rappacificato inverso i tuoi servitori. | 13 Convertere, Domine, usquequo? Et deprecabilis esto super servos tuos. |
14 Saziaci ogni mattina della tua benignità; Acciocchè giubiliamo, e ci rallegriamo tutti i dì nostri. | 14 Reple nos mane misericordia tua, et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris. |
15 Rallegraci, al par de’ giorni che tu ci hai afflitti; Degli anni che abbiamo sentito il male. | 15 Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti, pro annis, quibus vidimus mala. |
16 Apparisca l’opera tua verso i tuoi servitori, E la tua gloria verso i lor figliuoli. | 16 Appareat servis tuis opus tuum, et decor tuus filiis eorum. |
17 E sia il piacevole sguardo del Signore Iddio nostro sopra noi; E addirizza, o Signore, sopra noi l’opera delle nostre mani | 17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum confirma super nos et opus manuum nostrarum confirma. |