Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Salmi 18


font
DIODATINOVA VULGATA
1 Salmo di Davide, servitor del Signore, il qual pronunzio’ le parole di questo cantico al Signore, nel giorno che il Signore l’ebbe riscosso dalla mano di tutti I suoi nemici, e dalla mano di Saulle; dato al capo de’ Musici. Egli adunque disse: O SIGNORE, mia forza, io ti amerò affettuosamente.1 Magistro chori. David, servi Domini,
qui locutus est ad Dominum verba huius cantici,
quando Dominus eum liberaverat
e potestate omnium inimicorum suorum
2 Il Signore è la mia rocca, e la mia fortezza, e il mio liberatore, Il mio Dio, la mia rupe; io spererò in lui; Il mio scudo, e il corno della mia salute, il mio alto ricetto.2 et e manu Saul. Dixit igitur:
Diligam te, Domine, fortitudo mea.
3 Io invocai il Signore, a cui si deve ogni lode; E fui salvato da’ miei nemici.3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus;
Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum;
protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus.
4 Doglie di morte mi avevano circondato, E torrenti di scellerati mi avevano spaventato.4 Laudabilem invocabo Dominum,
et ab inimicis meis salvus ero.
5 Legami di sepolcro mi avevano intorniato, Lacci di morte mi avevano incontrato.5 Circumdederunt me fluctus mortis,
et torrentes Belial conturbaverunt me;
6 Nella mia distretta io invocai il Signore, E gridai all’Iddio mio; Ed egli udì la mia voce dal suo Tempio, E il mio grido pervenne davanti a lui a’ suoi orecchi.6 funes inferni circumdederunt me,
praeoccupaverunt me laquei mortis.
7 Allora la terra fu scossa, e tremò; E i fondamenti de’ monti furono smossi E scrollati; perciocchè egli era acceso nell’ira.7 In tribulatione mea invocavi Dominum
et ad Deum meum clamavi;
exaudivit de templo suo vocem meam,
et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius.
8 Un fumo gli saliva per le nari, Ed un fuoco consumante per la bocca; Da lui procedevano brace accese.8 Commota est et contremuit terra;
fundamenta montium concussa sunt
et commota sunt, quoniam iratus est.
9 Ed egli abbassò i cieli, e discese; E vi era una caligine sotto a’ suoi piedi.9 Ascendit fumus de naribus eius,
et ignis de ore eius devorans;
carbones succensi processerunt ab eo.
10 E cavalcava sopra Cherubini, e volava; Ed era portato a volo sopra l’ale del vento.10 Inclinavit caelos et descendit,
et caligo sub pedibus eius.
11 Egli aveva poste delle tenebre per suo nascondimento; Egli avea d’intorno a sè il suo padiglione, Oscurità d’acque, nubi dell’aria.11 Et ascendit super cherub et volavit,
ferebatur super pennas ventorum.
12 Le sue nubi si dileguarono per lo splendore che scoppiava davanti a lui, Con gragnuola e brace accese.12 Et posuit tenebras latibulum suum,
in circuitu eius tabernaculum eius,
tenebrosa aqua, nubes aeris.
13 E il Signore tuonò nel cielo, E l’Altissimo diede fuori la sua voce, Con gragnuola e brace accese.13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt,
grando et carbones ignis.
14 Ed avventò le sue saette, e disperse coloro; Egli lanciò folgori, e li mise in rotta.14 Et intonuit de caelo Dominus,
et Altissimus dedit vocem suam:
grando et carbones ignis.
15 E per lo tuo sgridare, o Signore, E per lo soffiar del vento delle tue nari, I canali delle acque apparvero, E i fondamenti del mondo furono scoperti.15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos,
fulgura iecit et conturbavit eos.
16 Egli da alto distese la mano e mi prese, E mi trasse, fuori di grandi acque.16 Et apparuerunt fontes aquarum,
et revelata sunt fundamenta orbis terrarum
ab increpatione tua, Domine,
ab inspiratione spiritus irae tuae.
17 Egli mi riscosse dal mio potente nemico, E da quelli che mi odiavano; perciocchè erano più forti di me.17 Misit de summo et accepit me
et assumpsit me de aquis multis;
18 Essi erano venuti incontro a me nel giorno della mia calamità; Ma il Signore fu il mio sostegno;18 eripuit me de inimicis meis fortissimis
et ab his, qui oderunt me,
quoniam confortati sunt super me.
19 E mi trasse fuori al largo; Egli mi liberò, perciocchè egli mi gradisce19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae,
et factus est Dominus fulcimentum meum;
20 Il Signore mi ha fatta retribuzione secondo la mia giustizia; Egli mi ha renduto secondo la purità delle mie mani;20 et eduxit me in latitudinem,
salvum me fecit, quoniam voluit me.
21 Perciocchè io ho osservate le vie del Signore, E non mi sono empiamente rivolto dall’Iddio mio;21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam
et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi,
22 Perciocchè io ho tenute davanti a me tutte le sue leggi, E non ho rimossi d’innanzi a me i suoi statuti.22 quia custodivi vias Domini
nec impie recessi a Deo meo.
23 E sono stato intiero inverso lui, E mi son guardato dalla mia iniquità.23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo,
et iustitias eius non reppuli a me;
24 E il Signore mi ha renduto secondo la mia giustizia, Secondo la purità delle mie mani nel suo cospetto.24 et fui immaculatus cum eo
et observavi me ab iniquitate.
25 Tu ti mostri pietoso inverso l’uomo pio, Intiero inverso l’uomo intiero.25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam
et secundum puritatem manuum mearum
in conspectu oculorum eius.
26 Tu ti mostri puro col puro, E procedi ritrosamente col perverso;26 Cum sancto sanctus eris
et cum viro innocente innocens eris
27 Perciocchè tu sei quel che salvi la gente afflitta, Ed abbassi gli occhi altieri;27 et cum electo electus eris
et cum perverso callidus eris.
28 Perciocchè tu sei quel che fai risplendere la mia lampana; Il Signore Iddio mio allumina le mie tenebre;28 Quoniam tu populum humilem salvum facies
et oculos superborum humiliabis.
29 Perciocchè per la tua virtù io rompo tutta una schiera; E per la virtù dell’Iddio mio salgo sopra il muro.29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine;
Deus meus illuminat tenebras meas.
30 La via di Dio è intiera; La parola del Signore è purgata col fuoco; Egli è lo scudo di tutti coloro che sperano in lui.30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas
et in Deo meo transiliam murum.
31 Perciocchè chi è Dio, fuor che il Signore? E chi è Rocca, fuor che l’Iddio nostro?31 Deus, impolluta via eius,
eloquia Domini igne examinata;
protector est omnium sperantium in se.
32 Iddio è quel che mi cinge di prodezza, E che ha appianata la mia via.32 Quoniam quis Deus praeter Dominum?
Aut quae munitio praeter Deum nostrum?
33 Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve, E mi fa star ritto in su i miei alti luoghi.33 Deus, qui praecinxit me virtute
et posuit immaculatam viam meam;
34 Egli ammaestra le mie mani alla battaglia; E colle mie braccia un arco di rame è rotto.34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum
et super excelsa statuit me;
35 Tu mi hai ancora dato lo scudo della tua salvezza; E la tua destra mi ha sostenuto, E la tua benignità mi ha accresciuto.35 qui docet manus meas ad proelium,
et tendunt arcum aereum brachia mea.
36 Tu hai allargati i miei passi sotto di me; E le mie calcagna non son vacillate.36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae,
et dextera tua suscepit me,
et exauditio tua magnificavit me.
37 Io ho perseguitati i miei nemici, e li ho aggiunti; E non me ne son tornato indietro, finchè non li abbia distrutti.37 Dilatasti gressus meos subtus me,
et non sunt infirmata vestigia mea.
38 Io li ho rotti, e non son potuti risorgere; Mi son caduti sotto i piedi.38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos
et non convertebar, donec deficerent.
39 E tu mi hai cinto di prodezza per la guerra; Ed hai abbattuti sotto di me quelli che si levavano contro a me.39 Confringebam illos, nec poterant stare,
cadebant subtus pedes meos.
40 Ed hai fatto voltar le spalle a’ miei nemici davanti a me; Ed io ho distrutti quelli che mi odiavano.40 Et praecinxisti me virtute ad bellum
et supplantasti insurgentes in me subtus me.
41 Essi gridarono, ma non vi fu chi li salvasse; Gridarono al Signore, ma egli non rispose loro.41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum
et odientes me disperdidisti.
42 Ed io li ho tritati, come polvere esposta al vento; Io li ho spazzati via, come il fango delle strade.42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret,
ad Dominum, nec exaudivit eos.
43 Tu mi hai scampato dalle brighe del popolo; Tu mi hai costituito capo di nazioni; Il popolo che io non conosceva mi è stato sottoposto.43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti,
ut lutum platearum contrivi eos.
44 Al solo udir degli orecchi si son ridotti sotto la mia ubbidienza; Gli stranieri si sono infinti inverso me.44 Eripuisti me de contradictionibus populi,
constituisti me in caput gentium.
Populus, quem non cognovi, servivit mihi,
45 Gli stranieri son divenuti fiacchi, Ed hanno tremato di paura, fin dentro a’ lor ripari.45 in auditu auris oboedivit mihi.
Filii alieni blanditi sunt mihi,
46 Viva il Signore, e benedetta sia la mia Rocca; E sia esaltato l’Iddio della mia salute;46 filii alieni inveterati sunt,
contremuerunt in abditis suis.
47 Iddio che mi dà il modo di far le mie vendette, E che mi sottomette i popoli.47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus,
et exaltetur Deus salutis meae.
48 Che mi scampa da’ miei nemici, Ed anche mi solleva d’infra quelli che mi assaltano, E mi riscuote dall’uomo violento.48 Deus, qui das vindictas mihi
et subdis populos sub me,
liberator meus de inimicis meis iracundis;
49 Perciò, o Signore, io ti celebrerò fra le genti, E salmeggerò al tuo Nome;49 et ab insurgentibus in me exaltas me,
a viro iniquo eripis me.
50 Il quale rende magnifiche le vittorie del suo re, Ed usa benignità inverso Davide suo unto, E inverso la sua progenie in perpetuo50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine,
et nomini tuo psalmum dicam,
51 magnificans salutes regis sui
et faciens misericordiam christo suo
David et semini eius usque in saeculum.