Mądrość Syracha 27

¹ Bardzo wiele zgrzeszyło dla zysku, a ten, kto stara się wzbogacić, odwraca oko.

² Jak kołek wbija się między kamienie ze sobą spojone, tak grzech się wdziera między sprzedaż a kupno.

³ Jeśli kto bojaźni Pańskiej pilnie trzymać się nie będzie, wnet jego dom się obali.

⁴ Gdy sitem się przesiewa, zostają odpadki, podobnie okazują się błędy człowieka w jego rozumowaniu.

⁵ Piec wystawia na próbę naczynia garncarza, a sprawdzianem człowieka jest jego wypowiedź.

⁶ Hodowlę drzewa poznaje się po jego owocach, podobnie serce człowieka - po rozumnym słowie.

⁷ Nie chwal człowieka, zanim poznasz, jak przemawia, to bowiem jest próbą dla ludzi.

⁸ Jeśli starać się będziesz o to, co jest sprawiedliwe, osiągniesz je i wdziejesz jak wspaniałą szatę.

⁹ Ptaki trzymają się razem z podobnymi sobie, a prawda powróci do tych, którzy ją w czyn wprowadzają.

¹⁰ Jak lew zasadza się na zdobycz, tak grzech na tych, którzy czynią niegodziwości.

¹¹ Mowa bogobojnego jest zawsze mądrością, głupi zaś zmienia się jak księżyc.

¹² Skracaj czas przebywania między nierozumnymi, a wśród mądrych przedłużaj!

¹³ Opowiadanie głupich budzi odrazę, a śmiech ich płynie z grzesznej przyjemności.

¹⁴ Gadanie człowieka, co często przysięga, stawia włosy dębem, a kłótnia takich ludzi każe zatykać uszy.

¹⁵ Wylanie krwi - kłótnia pyszałków, i przykro słuchać ich wyzwisk.

¹⁶ Kto zdradza tajemnicę, traci zaufanie i nie znajdzie sobie przyjaciela.

¹⁷ Kochaj przyjaciela i bądź mu wierny, a jeślibyś zdradził tajemnice jego, nie usiłuj nawet biec za nim!

¹⁸ Jak bowiem człowiek stracił tego, kto mu umarł, tak straciłeś przyjaźń bliźniego,

¹⁹ i jakbyś wypuścił ptaka trzymanego w ręce, tak oddaliłeś bliźniego i już go nie odzyskasz.

²⁰ Nawet nie biegnij za nim, bo jest daleko i uciekł jak sarna z sideł.

²¹ Rana może być opatrzona, obelga darowana, ale ten, kto wyjawił tajemnicę, nie ma już nadziei.

²² Kto mruga okiem - knuje zło i nikt go od tego nie odwiedzie.

²³ Wobec ciebie usta jego są słodkie i podziwiać będzie twoje słowa; ale później zmieni swoje usta i ze słów twoich ukuje zarzut przeciw tobie:

²⁴ wiele znienawidziłem, ale nic tak bardzo, jak takiego, a i Pan go nienawidzi.

²⁵ Kto rzuca kamień w górę, rzuca go na swoją głowę, a cios podstępem zadany zrani także uderzającego.

²⁶ Ten, kto kopie dół, sam w niego wpadnie, a kto zastawia sidła, sam w nie zostanie schwytany.

²⁷ Kto źle czyni, na tego spadnie zło, a nawet nie pozna, skąd na niego przyjdzie.

²⁸ Drwiny i obelgi są dla pyszałka, a pomsta jak lew czyha na niego.

²⁹ W sidła dali się schwytać ci, którzy się cieszą z upadku bogobojnych, i ogarnie ich boleść jeszcze przed śmiercią.

³⁰ Złość i gniew są obrzydliwościami, których pełen jest grzesznik.