Eclesiástico/Ben Sirá 20
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | VULGATA |
---|---|
1 Hay reprensiones que son inoportunas, y hay silencios que revelan al hombre prudente. | 1 Quam bonum est arguere, quam irasci, et confitentem in oratione non prohibere ! |
2 Más vale reprender que guardarse el enojo, | 2 Concupiscentia spadonis devirginabit juvenculam : |
3 y el que confiesa su falta se libra de la desgracia. | 3 sic qui facit per vim judicium iniquum. |
4 Como un castrado que ansía desflorar a una joven, así es el que quiere hacer justicia por la fuerza. | 4 Quam bonum est correptum manifestare p?nitentiam ! sic enim effugies voluntarium peccatum. |
5 Uno se calla, y es tenido por sabio, y otro se hace odioso por su locuacidad. | 5 Est tacens qui invenitur sapiens : et est odibilis qui procax est ad loquendum. |
6 Uno se calla porque no tiene qué responder y otro, porque espera la oportunidad. | 6 Est tacens non habens sensum loquelæ : et est tacens sciens tempus aptum. |
7 El sabio guarda silencio hasta el momento oportuno, pero el petulante y necio no se fija en el tiempo. | 7 Homo sapiens tacebit usque ad tempus : lascivus autem et imprudens non servabunt tempus. |
8 El que habla demasiado se vuelve abominable y el que pretende imponerse se hace odioso. | 8 Qui multis utitur verbis lædet animam suam : et qui potestatem sibi sumit injuste, odietur. |
9 A veces se saca provecho de la adversidad, y oras veces, la suerte acaba en desgracia. | 9 Est processio in malis viro indisciplinato, et est inventio in detrimentum. |
10 Hay regalos que no te dan provecho, y hay otros, que reditúan el doble. | 10 Est datum quod non est utile, et est datum cujus retributio duplex. |
11 Hay desgracias que provienen de los honores, y hay gente humilde que pudo levantar cabeza. | 11 Est propter gloriam minoratio, et est qui ab humilitate levabit caput. |
12 Hay quien compra mucho a bajo precio, y después lo paga siete veces más. | 12 Est qui multa redimat modico pretio, et restituens ea in septuplum. |
13 El sabio se hace amar por sus palabras, pero los cumplidos del necio caen en el vacío. | 13 Sapiens in verbis seipsum amabilem facit : gratiæ autem fatuorum effundentur. |
14 El regalo del insensato no te aprovechará, porque él espera que le devuelvan mucho más: | 14 Datus insipientis non erit utilis tibi : oculi enim illius septemplices sunt. |
15 de poco y echa en cara mucho, abre la boca como un pregonero, presta hoy y mañana exige. ¡Qué detestable es un hombre así! | 15 Exigua dabit, et multa improperabit : et apertio oris illius inflammatio est. |
16 El necio dice: «No tengo ni un amigo; nadie agradece mis beneficios; | 16 Hodie f?neratur quis, et cras expetit : odibilis est homo hujusmodi. |
17 los que comen mi pan tienen la lengua olvidadiza». ¡Cuántos y cuántas veces se reirán de él! | 17 Fatuo non erit amicus, et non erit gratia bonis illius : |
18 Más vale resbalar en el piso que con la lengua; así es como de repente caen los malvados. | 18 qui enim edunt panem illius, falsæ linguæ sunt. Quoties et quanti irridebunt eum ! |
19 Un hombre grosero es como un cuento inoportuno, que siempre está en boca de los mal educados. | 19 neque enim quod habendum erat directo sensu distribuit ; similiter et quod non erat habendum. |
20 Nadie aprueba el proverbio dicho por un necio, porque nunca lo dice en el momento oportuno. | 20 Lapsus falsæ linguæ quasi qui in pavimento cadens : sic casus malorum festinanter veniet. |
21 A algunos la indigencia los preserva del pecado y, cuando descansan, no sienten remordimientos. | 21 Homo acharis quasi fabula vana, in ore indisciplinatorum assidua erit. |
22 Hay quien se pierde por timidez, y se pierde por temor a un insensato. | 22 Ex ore fatui reprobabitur parabola : non enim dicit illam in tempore suo. |
23 Hay quien por timidez hace promesas a un amigo y se gana un enemigo inútilmente. | 23 Est qui vetatur peccare præ inopia, et in requie sua stimulabitur. |
24 La mentira es para el hombre una mancha infamante: siempre está en boca de los ignorantes. | 24 Est qui perdet animam suam præ confusione, et ab imprudenti persona perdet eam : personæ autem acceptione perdet se. |
25 Es preferible un ladrón a un mentiroso inveterado, aunque uno y otro heredarán la perdición. | 25 Est qui præ confusione promittit amico, et lucratus est eum inimicum gratis. |
26 El que se acostumbra a mentir cae en la deshonra y su ignominia lo acompaña constantemente. | 26 Opprobrium nequam in homine mendacium : et in ore indisciplinatorum assidue erit. |
27 El sabio se abre camino con sus palabras y el hombre prudente agrada a los poderosos. | 27 Potior fur quam assiduitas viri mendacis : perditionem autem ambo hæreditabunt. |
28 El que cultiva la tierra levanta bien alto su parva, y el que agrada a los grandes se hace perdonar la injusticia. | 28 Mores hominum mendacium sine honore, et confusio illorum cum ipsis sine intermissione. |
29 Dones y regalos ciegan a los sabios y son como un bozal que acalla las críticas. | 29 Sapiens in verbis producet seipsum, et homo prudens placebit magnatis. |
30 Sabiduría escondida y tesoro oculto: ¿de qué sirven una cosa y la otra? | 30 Qui operatur terram suam inaltabit acervum frugum, et qui operatur justitiam, ipse exaltabitur : qui vero placet magnatis effugiet iniquitatem. |
31 Es preferible el hombre que disimula su necedad al que oculta su sabiduría. | 31 Xenia et dona excæcant oculos judicum, et quasi mutus, in ore avertit correptiones eorum. |
32 Sapientia absconsa, et thesaurus invisus, quæ utilitas in utrisque ? | |
33 Melior est qui celat insipientiam suam, quam homo qui abscondit sapientiam suam. |