Première épître aux Corinthiens 11

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Suivez mon exemple comme je suis celui du Christ.	1 Μιμηται μου γινεσθε, καθως και εγω του Χριστου.
2 Je vous félicite parce que vous m’êtes fidèles en tout et vous gardez les traditions que je vous ai transmises.	2 Σας επαινω δε, αδελφοι, οτι εις παντα με ενθυμεισθε, και κρατειτε τας παραδοσεις, καθως παρεδωκα εις εσας.
3 Pourtant j’aimerais vous rappeler que pour tout homme le Christ est la tête, tandis que pour la femme, c’est l’homme qui est la tête - et pour le Christ, Dieu est la tête.	3 Θελω δε να εξευρητε, οτι η κεφαλη παντος ανδρος ειναι ο Χριστος, κεφαλη δε της γυναικος ο ανηρ, κεφαλη δε του Χριστου ο Θεος.
4 Quand l’homme prie ou prophétise avec la tête couverte, il déshonore sa tête.	4 Πας ανηρ προσευχομενος η προφητευων, εαν εχη κεκαλυμμενην την κεφαλην, καταισχυνει την κεφαλην αυτου.
5 Mais quand la femme prie ou prophétise sans se couvrir la tête, elle déshonore sa tête: ce n’est pas mieux que de se faire tondre.	5 Πασα δε γυνη προσευχομενη η προφητευουσα με την κεφαλην ασκεπη καταισχυνει την κεφαλην εαυτης? διοτι εν και το αυτο ειναι με την εξυρισμενην.
6 Elle ne veut pas se couvrir la tête: qu’elle aille donc se faire tondre! Quelle femme n’aurait honte d’aller les cheveux coupés ou rasés? Alors, qu’elle se couvre la tête.	6 Επειδη αν δεν καλυπτηται η γυνη, ας κουρευση και τα μαλλια αυτης? αλλ' εαν ηναι αισχρον εις γυναικα να κουρευη τα μαλλια αυτης η να ξυριζηται, ας καλυπτηται.
7 L’homme n’a pas à se couvrir la tête, car il est l’image et la gloire de Dieu; la femme, par contre, est la gloire de l’homme.	7 Διοτι ο μεν ανηρ δεν χρεωστει να καλυπτη την κεφαλην αυτου, επειδη ειναι εικων και δοξα του Θεου? η δε γυνη ειναι δοξα του ανδρος.
8 Car c’est la femme qui vient de l’homme, non l’homme de la femme,	8 Διοτι ο ανηρ δεν ειναι εκ της γυναικος, αλλ' η γυνη εκ του ανδρος?
9 et l’homme n’a pas été créé pour la femme mais la femme pour l’homme.	9 επειδη δεν εκτισθη ο ανηρ δια την γυναικα, αλλ' η γυνη δια τον ανδρα.
10 C’est pourquoi la femme doit garder sur sa tête un signe de sa dépendance; sinon, que penseraient les anges?	10 Δια τουτο η γυνη χρεωστει να εχη εξουσιαν επι της κεφαλης αυτης δια τους αγγελους.
11 C’est vrai que, dans le Seigneur, la femme n’existe pas sans l’homme, et l’homme n’existe pas sans la femme,	11 Πλην ουτε ο ανηρ χωρις της γυναικος ουτε η γυνη χωρις του ανδρος υπαρχει εν Κυριω.
12 et si la femme a été tirée de l’homme, l’homme aussi vient de la femme, et tout vient de Dieu.	12 Διοτι καθως η γυνη ειναι εκ του ανδρος, ουτω και ο ανηρ ειναι δια της γυναικος, τα παντα δε εκ του Θεου.
13 Pensez-y vous-mêmes. Est-ce vraiment convenable quand une femme prie Dieu avec la tête découverte?	13 Κρινατε σεις καθ' εαυτους? ειναι πρεπον γυνη να προσευχηται εις τον Θεον ασκεπης;
14 L’ordre naturel vous enseigne que c’est une honte pour un homme de porter des cheveux longs.	14 Η ουδε αυτη η φυσις δεν σας διδασκει, οτι ανηρ μεν εαν εχη κομην ειναι εις αυτον ατιμια,
15 Une femme, par contre, est fière de sa coiffure: sa coiffure lui tient lieu de voile.	15 γυνη δε εαν εχη κομην, ειναι δοξα εις αυτην; διοτι η κομη εδοθη εις αυτην αντι καλυμματος.
16 Mais maintenant, si quelqu’un aime discuter, qu’il sache que nous n’acceptons pas cette coutume, et pas davantage les Églises de Dieu.	16 Εαν τις ομως φαινηται οτι ειναι φιλονεικος, ημεις τοιαυτην συνηθειαν δεν εχομεν, ουδε αι εκκλησιαι του Θεου.
17 Et puisque je suis en train de faire des reproches, je ne vous félicite pas pour vos rencontres qui vous font plus de mal que de bien.	17 Ενω δε παραγγελλω τουτο, δεν επαινω οτι συνερχεσθε ουχι δια το καλητερον αλλα δια το χειροτερον.
18 Tout d’abord on me dit que lorsque vous vous réunissez en Église vous êtes divisés, et je le crois en partie.	18 Διοτι πρωτον μεν οταν συνερχησθε εις την εκκλησιαν, ακουω οτι υπαρχουσι σχισματα μεταξυ σας, και μερος τι πιστευω?
19 Il faudra qu’un jour on voie chez vous différents partis, et alors on saura sur qui on peut compter chez vous.	19 διοτι ειναι αναγκη να υπαρχωσι και αιρεσεις μεταξυ σας, δια να γεινωσι φανεροι μεταξυ σας οι δοκιμοι.
20 Donc, quand vous vous réunissez et mangez, cela n’est guère un repas du Seigneur.	20 Οταν λοιπον συνερχησθε επι το αυτο, τουτο δεν ειναι να φαγητε Κυριακον δειπνον?
21 Chacun prend les devants pour manger son propre repas; l’un s’enivre et l’autre reste sur sa faim.	21 διοτι εκαστος λαμβανει προ του αλλου το ιδιον εαυτου δειπνον εν τω καιρω του τρωγειν, και αλλος μεν πεινα, αλλος δε μεθυει.
22 Vous avez vos maisons: ne pouvez-vous pas manger et boire chez vous? Ou vous moquez-vous de l’Église de Dieu et voulez-vous insulter ceux qui n’ont rien? Que puis-je vous dire? Vous féliciter? Pour cela sûrement pas.	22 Μη δεν εχετε οικιας δια να τρωγητε και να πινητε; η την εκκλησιαν του Θεου καταφρονειτε, και καταισχυνετε τους μη εχοντας; τι να σας ειπω; να σας επαινεσω εις τουτο; δεν σας επαινω.
23 Je vous ai moi-même transmis ce que j’avais reçu et qui venait du Seigneur: la nuit où il était livré, le Seigneur Jésus prit du pain,	23 Διοτι εγω παρελαβον απο του Κυριου εκεινο, το οποιον και παρεδωκα εις εσας, οτι ο Κυριος Ιησους εν τη νυκτι καθ' ην παρεδιδετο ελαβεν αρτον,
24 rendit grâce et le partagea en disant: "Ceci est mon corps donné pour vous, faites ceci en mémoire de moi.”	24 και ευχαριστησας εκοψε και ειπε? Λαβετε, φαγετε? τουτο ειναι το σωμα μου το υπερ υμων κλωμενον? τουτο καμνετε εις την αναμνησιν μου.
25 De même pour le calice après le repas; il dit: "Ce calice est la nouvelle alliance grâce à mon sang. Toutes les fois que vous la boirez, vous le ferez en mémoire de moi.”	25 Ομοιως και το ποτηριον, αφου εδειπνησε, λεγων? Τουτο το ποτηριον ειναι η καινη διαθηκη εν τω αιματι μου? τουτο καμνετε, οσακις πινητε, εις την αναμνησιν μου.
26 Voyez donc: toutes les fois que vous mangez ce pain et buvez ce calice, vous proclamez la mort du Seigneur jusqu’à ce qu’il vienne.	26 Διοτι οσακις αν τρωγητε τον αρτον τουτον και πινητε το ποτηριον τουτο, τον θανατον του Κυριου καταγγελλετε, μεχρι της ελευσεως αυτου.
27 Si quelqu’un manque de respect quand il mange le pain ou boit le calice du Seigneur, il pèche contre le corps et le sang du Seigneur.	27 Ωστε οστις τρωγη τον αρτον τουτον η πινη το ποτηριον του Κυριου αναξιως, ενοχος θελει εισθαι του σωματος και αιματος του Κυριου.
28 Que chacun donc fasse son examen avant de manger le pain et boire le calice.	28 Ας δοκιμαζη δε εαυτον ο ανθρωπος, και ουτως ας τρωγη εκ του αρτου και ας πινη εκ του ποτηριου?
29 Car s’il ne reconnaît pas le corps, il mange et boit sa propre condamnation.	29 διοτι ο τρωγων και πινων αναξιως τρωγει και πινει κατακρισιν εις εαυτον, μη διακρινων το σωμα του Κυριου.
30 C’est d’ailleurs la raison pour laquelle plusieurs d’entre vous sont en mauvaise santé ou sont malades, et quelques-uns sont morts.	30 Δια τουτο υπαρχουσι μεταξυ σας πολλοι ασθενεις και αρρωστοι, και αποθνησκουσιν ικανοι.
31 Si nous faisions notre propre examen, nous ne serions pas jugés.	31 Διοτι εαν διεκρινομεν εαυτους, δεν ηθελομεν κρινεσθαι?
32 Mais le Seigneur nous juge et nous corrige pour que nous ne soyons pas condamnés avec ce monde.	32 αλλ' οταν κρινωμεθα, παιδευομεθα υπο του Κυριου, δια να μη κατακριθωμεν μετα του κοσμου.
33 Donc, frères, quand vous vous réunissez pour prendre le repas, attendez-vous les uns les autres.	33 Ωστε αδελφοι μου, οταν συνερχησθε δια να φαγητε, περιμενετε αλληλους?
34 Celui qui est affamé peut manger chez lui; mais ne vous réunissez pas pour vous mettre en mauvaise situation. Tout le reste, j’y mettrai ordre quand je viendrai.	34 εαν δε τις πεινα, ας τρωγη εν τη οικια αυτου, δια να μη συνερχησθε προς κατακρισιν. Τα δε λοιπα, οταν ελθω, θελω διαταξει.