Épître aux Romains 6

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Après cela, que devons-nous dire? Allons-nous rester dans le péché pour faire multiplier la grâce?	1 Τι λοιπον θελομεν ειπει; θελομεν επιμενει εν τη αμαρτια, δια να περισσευση η χαρις;
2 Sûrement pas. Pour le péché, nous sommes devenus des morts: faut-il qu’il nous retrouve vivants?	2 Μη γενοιτο? ημεις, οιτινες απεθανομεν κατα την αμαρτιαν, πως θελομεν ζησει πλεον εν αυτη;
3 Vous le savez, nous tous qui avons été baptisés dans le Christ Jésus, c’est dans sa mort que nous avons été plongés.	3 Η αγνοειτε οτι οσοι εβαπτισθημεν εις Χριστον Ιησουν, εις τον θανατον αυτου εβαπτισθημεν;
4 Par ce baptême dans sa mort, nous avons été mis en terre avec lui, et de même que le Christ a été ressuscité d’entre les morts par la Gloire du Père, de même nous aussi nous commençons une vie nouvelle.	4 Συνεταφημεν λοιπον μετ' αυτου δια του βαπτισματος εις τον θανατον, ινα καθως ο Χριστος ανεστη εκ νεκρων δια της δοξης του Πατρος, ουτω και ημεις περιπατησωμεν εις νεαν ζωην.
5 C’était une image de sa mort quand nous avons été greffés sur lui, mais nous le suivrons aussi dans sa résurrection.	5 Διοτι εαν εγειναμεν συμφυτοι με αυτον κατα την ομοιοτητα του θανατου αυτου, θελομεν εισθαι και κατα την ομοιοτητα της αναστασεως,
6 Vous le savez, le vieil homme qui est en nous a été mis en croix avec lui, et les forces vives du péché ont été détruites, de façon que nous ne soyons plus esclaves du péché.	6 τουτο γινωσκοντες, οτι ο παλαιος ημων ανθρωπος συνεσταυρωθη, δια να καταργηθη το σωμα της αμαρτιας, ωστε να μη ημεθα πλεον δουλοι της αμαρτιας?
7 Bien sûr, si on est mort, on ne lui doit plus rien.	7 διοτι ο αποθανων ηλευθερωθη απο της αμαρτιας.
8 Mais si c’est avec le Christ que nous sommes morts, nous vivrons aussi avec lui.	8 Εαν δε απεθανομεν μετα του Χριστου, πιστευομεν οτι και θελομεν συζησει μετ' αυτου,
9 Nous savons que le Christ ressuscité d’entre les morts ne meurt plus, la mort n’a plus de pouvoir sur lui.	9 γινωσκοντες οτι ο Χριστος αναστας εκ νεκρων δεν αποθνησκει πλεον, θανατος αυτον δεν κυριευει πλεον.
10 Il y a donc une mort, et c’est une mort au péché pour toujours, et il y a la vie, la vie pour Dieu.	10 Διοτι καθ' ο απεθανεν, απεθανεν απαξ δια την αμαρτιαν, αλλα καθ' ο ζη, ζη εις τον Θεον.
11 Vous devez donc penser que pour le péché vous êtes des morts, mais que pour Dieu vous vivez en Jésus Christ.	11 Ουτω και σεις φρονειτε εαυτους οτι εισθε νεκροι μεν κατα την αμαρτιαν, ζωντες δε εις τον Θεον δια Ιησου Χριστου του Κυριου ημων.
12 Ne laissez pas le péché gouverner ce corps puisque c’est un mort: ne faites donc pas toutes ses volontés.	12 Ας μη βασιλευη λοιπον η αμαρτια εν τω θνητω υμων σωματι, ωστε κατα τας επιθυμιας αυτου να υπακουητε εις αυτην,
13 Le péché a besoin de vos membres pour le mauvais combat: ne les lui livrez pas. Puisque vous êtes passés de la mort à la vie, offrez-vous à Dieu et mettez vos armes - vos membres - au service de la “justice”.	13 μηδε παριστανετε τα μελη σας οπλα αδικιας εις την αμαρτιαν, αλλα παραστησατε εαυτους εις τον Θεον ως ζωντας εκ νεκρων, και τα μελη σας οπλα δικαιοσυνης εις τον Θεον.
14 Le péché ne sera plus votre maître car vous n’êtes plus sous le régime de la Loi mais sous celui de la grâce.	14 Διοτι η αμαρτια δεν θελει σας κυριευσει? επειδη δεν εισθε υπο νομον, αλλ' υπο χαριν.
15 Le fait que nous soyons en grâce, et non plus sous la Loi, nous autorise-t-il à pécher? Bien sûr que non.	15 Τι λοιπον; θελομεν αμαρτησει διοτι δεν ειμεθα υπο νομον, αλλ' υπο χαριν; μη γενοιτο.
16 Vous le savez, si vous vous proposez comme esclaves, vous êtes les esclaves de celui à qui vous obéissez. Si c’est le péché, vous en mourrez, alors qu’avec la vraie obéissance, vous progressez dans la droiture.	16 Δεν εξευρετε οτι εις οντινα παριστανετε εαυτους δουλους προς υπακοην, εισθε δουλοι εκεινου εις τον οποιον υπακουετε, η της αμαρτιας προς θανατον η της υπακοης προς δικαιοσυνην;
17 Mais rendez grâces à Dieu, car vous étiez esclaves du péché, et vous avez voulu obéir de tout cœur à cette doctrine à laquelle vous vous êtes offerts.	17 Χαρις ομως εις τον Θεον, διοτι υπηρχετε δουλοι της αμαρτιας, πλην υπηκουσατε εκ καρδιας εις τον τυπον της διδαχης, εις τον οποιον παρεδοθητε,
18 Vous avez donc été libérés du péché et vous vous êtes faits les esclaves de la vraie droiture.	18 ελευθερωθεντες δε απο της αμαρτιας, εδουλωθητε εις την δικαιοσυνην?
19 (Je m’exprime ainsi, de façon bien humaine, car peut-être êtes-vous encore faibles.) Jadis vous avez fait de vos membres les esclaves de l’impureté et du libertinage, au profit de l’immoralité; aujourd’hui mettez votre corps au service de la “justice”, au profit de la sanctification.	19 ανθρωπινως λεγω δια την ασθενειαν της σαρκος σας. Διοτι καθως παρεστησατε τα μελη σας δουλα εις την ακαθαρσιαν και εις την ανομιαν προς την ανομιαν, ουτω τωρα παραστησατε τα μελη σας δουλα εις την δικαιοσυνην προς αγιασμον.
20 Quand vous étiez esclaves du péché, vous étiez libres vis-à-vis de la “justice”,	20 Διοτι οτε υπηρχετε δουλοι της αμαρτιας, υπηρχετε ελευθεροι απο της δικαιοσυνης.
21 mais toutes ces choses dont vous rougissez maintenant, quel en a été le profit? Elles débouchent sur la mort.	21 Τινα λοιπον καρπον ειχετε τοτε εξ εκεινων των εργων, δια τα οποια τωρα αισχυνεσθε; διοτι το τελος εκεινων ειναι θανατος.
22 Maintenant, au contraire, libres du péché et au service de Dieu, vous y gagnez d’aller à la sainteté, et au terme, c’est la vie éternelle.	22 Αλλα τωρα ελευθερωθεντες απο της αμαρτιας και δουλωθεντες εις τον Θεον, εχετε τον καρπον σας εις αγιασμον, το δε τελος ζωην αιωνιον.
23 Le péché paye un salaire, et c’est la mort. Mais en face il y a la vie éternelle, et c’est un don de Dieu dans le Christ Jésus, notre Seigneur.	23 Διοτι ο μισθος της αμαρτιας ειναι θανατος, το δε χαρισμα του Θεου ζωη αιωνιος δια Ιησου Χριστου του Κυριου ημων.