Deutéronome 9

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Écoute, Israël, aujourd’hui tu vas traverser le Jourdain, tu vas déloger des nations plus grandes et plus puissantes que toi. Leurs villes sont grandes et leurs murailles s’élèvent jusqu’au ciel,	1 ακουε ισραηλ συ διαβαινεις σημερον τον ιορδανην εισελθειν κληρονομησαι εθνη μεγαλα και ισχυροτερα μαλλον η υμεις πολεις μεγαλας και τειχηρεις εως του ουρανου
2 leur peuple est nombreux et de haute taille, c’est la race des Anakim (tu les connais et tu as entendu dire: Qui peut résister aux fils d’Anak?)	2 λαον μεγαν και πολυν και ευμηκη υιους ενακ ους συ οισθα και συ ακηκοας τις αντιστησεται κατα προσωπον υιων ενακ
3 Mais tu dois savoir que Yahvé ton Dieu passera lui-même devant toi comme un feu dévorant. Il exterminera ces peuplades, il te les soumettra pour que tu les dépouilles et que tu les élimines rapidement comme Yahvé te l’a dit.	3 και γνωση σημερον οτι κυριος ο θεος σου ουτος προπορευεται προ προσωπου σου πυρ καταναλισκον εστιν ουτος εξολεθρευσει αυτους και ουτος αποστρεψει αυτους απο προσωπου σου και απολεις αυτους καθαπερ ειπεν σοι κυριος
4 Mais lorsque Yahvé ton Dieu les aura chassées devant toi, ne dis pas: “Je méritais bien que Yahvé me fasse venir et conquérir ce pays.” Car Yahvé chasse ces peuplades devant toi pour les punir de leurs fautes.	4 μη ειπης εν τη καρδια σου εν τω εξαναλωσαι κυριον τον θεον σου τα εθνη ταυτα απο προσωπου σου λεγων δια τας δικαιοσυνας μου εισηγαγεν με κυριος κληρονομησαι την γην την αγαθην ταυτην αλλα δια την ασεβειαν των εθνων τουτων κυριος εξολεθρευσει αυτους προ προσωπου σου
5 Ce n’est ni ton mérite, ni ta bonne conscience qui te font conquérir ce pays. Yahvé ton Dieu chasse ces nations devant toi pour punir leurs fautes et pour accomplir la promesse jurée à tes pères Abraham, Isaac et Jacob.	5 ουχι δια την δικαιοσυνην σου ουδε δια την οσιοτητα της καρδιας σου συ εισπορευη κληρονομησαι την γην αυτων αλλα δια την ασεβειαν των εθνων τουτων κυριος εξολεθρευσει αυτους απο προσωπου σου και ινα στηση την διαθηκην αυτου ην ωμοσεν τοις πατρασιν υμων τω αβρααμ και τω ισαακ και τω ιακωβ
6 Sache-le donc bien, ce n’est pas à cause de tes mérites que Yahvé ton Dieu te donne ce bon pays et que tu le possèdes, car tu es un peuple à la nuque raide.	6 και γνωση σημερον οτι ουχι δια τας δικαιοσυνας σου κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι την γην την αγαθην ταυτην κληρονομησαι οτι λαος σκληροτραχηλος ει
7 Souviens-toi, ne l’oublie pas, tu as irrité Yahvé ton Dieu dans le désert, depuis le jour où tu es sorti du pays d’Égypte jusqu’à ton arrivée en ce lieu. Sans cesse, vous vous êtes révoltés contre Yahvé.	7 μνησθητι μη επιλαθη οσα παρωξυνας κυριον τον θεον σου εν τη ερημω αφ' ης ημερας εξηλθετε εξ αιγυπτου εως ηλθετε εις τον τοπον τουτον απειθουντες διετελειτε τα προς κυριον
8 Vous avez irrité Yahvé à l’Horeb, et Yahvé s’est mis en colère contre vous au point de vouloir vous exterminer.	8 και εν χωρηβ παρωξυνατε κυριον και εθυμωθη κυριος εφ' υμιν εξολεθρευσαι υμας
9 J’étais alors monté sur la montagne pour recevoir les tables de pierre, les tables de l’Alliance que Yahvé concluait avec vous, et j’étais resté sur la montagne quarante jours et quarante nuits sans manger de pain et sans boire d’eau.	9 αναβαινοντος μου εις το ορος λαβειν τας πλακας τας λιθινας πλακας διαθηκης ας διεθετο κυριος προς υμας και κατεγινομην εν τω ορει τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας αρτον ουκ εφαγον και υδωρ ουκ επιον
10 Alors Yahvé m’a donné les deux tables de pierre écrites du doigt de Dieu. Toutes ses paroles y étaient écrites, toutes celles que Yahvé avait dites devant vous sur la montagne, du milieu du feu, le jour où vous étiez rassemblés.	10 και εδωκεν κυριος εμοι τας δυο πλακας τας λιθινας γεγραμμενας εν τω δακτυλω του θεου και επ' αυταις εγεγραπτο παντες οι λογοι ους ελαλησεν κυριος προς υμας εν τω ορει ημερα εκκλησιας
11 Au bout de quarante jours et de quarante nuits, Yahvé m’a donné les deux tables de pierre, les tables de l’Alliance.	11 και εγενετο δια τεσσαρακοντα ημερων και τεσσαρακοντα νυκτων εδωκεν κυριος εμοι τας δυο πλακας τας λιθινας πλακας διαθηκης
12 Puis il m’a dit: “Lève-toi, descends vite, car ton peuple que j’ai fait sortir d’Égypte a déjà mal tourné. Tout de suite ils se sont détournés de la voie que je leur avais ordonnée, ils se sont fait une idole de métal fondu.”	12 και ειπεν κυριος προς με αναστηθι καταβηθι το ταχος εντευθεν οτι ηνομησεν ο λαος σου ους εξηγαγες εκ γης αιγυπτου παρεβησαν ταχυ εκ της οδου ης ενετειλω αυτοις εποιησαν εαυτοις χωνευμα
13 Yahvé me dit encore: “J’ai vu que ce peuple a la tête dure.	13 και ειπεν κυριος προς με λελαληκα προς σε απαξ και δις λεγων εωρακα τον λαον τουτον και ιδου λαος σκληροτραχηλος εστιν
14 Laisse-moi faire, je vais les exterminer et j’effacerai leurs noms de dessous les cieux, puis je ferai sortir de toi une nation plus puissante et plus nombreuse que celle-là.”	14 εασον με εξολεθρευσαι αυτους και εξαλειψω το ονομα αυτων υποκατωθεν του ουρανου και ποιησω σε εις εθνος μεγα και ισχυρον και πολυ μαλλον η τουτο
15 Je suis alors redescendu de la montagne qui était tout en feu, je tenais de mes deux mains les deux tables de l’Alliance.	15 και επιστρεψας κατεβην εκ του ορους και το ορος εκαιετο πυρι και αι δυο πλακες επι ταις δυσι χερσιν μου
16 Alors j’ai vu que vous aviez péché contre Yahvé votre Dieu, vous vous étiez fait un veau de métal fondu. Vous n’aviez vraiment pas tardé à vous détourner de la voie que Yahvé vous avait indiquée.	16 και ιδων οτι ημαρτετε εναντιον κυριου του θεου υμων και εποιησατε υμιν εαυτοις χωνευτον και παρεβητε απο της οδου ης ενετειλατο υμιν κυριος
17 J’ai pris les tables à deux mains, je les ai jetées à terre et je les ai brisées sous vos yeux.	17 και επιλαβομενος των δυο πλακων ερριψα αυτας απο των δυο χειρων μου και συνετριψα εναντιον υμων
18 Puis je me suis jeté à terre devant Dieu et, comme la première fois, je suis resté 40 jours et 40 nuits sans manger de pain et sans boire d’eau, à cause de votre péché: vous aviez fait ce qui est mal aux yeux de Yahvé et vous l’aviez irrité.	18 και εδεηθην εναντιον κυριου δευτερον καθαπερ και το προτερον τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας αρτον ουκ εφαγον και υδωρ ουκ επιον περι πασων των αμαρτιων υμων ων ημαρτετε ποιησαι το πονηρον εναντιον κυριου του θεου υμων παροξυναι αυτον
19 Je tremblais, pensant à la colère et à la fureur de Yahvé envers vous. Il voulait vous exterminer mais, une fois encore, Yahvé m’a écouté.	19 και εκφοβος ειμι δια την οργην και τον θυμον οτι παρωξυνθη κυριος εφ' υμιν εξολεθρευσαι υμας και εισηκουσεν κυριος εμου και εν τω καιρω τουτω
20 Yahvé se mit aussi en colère contre Aaron, il voulait le faire mourir. Pour Aaron aussi, je me suis mis en prière.	20 και επι ααρων εθυμωθη κυριος σφοδρα εξολεθρευσαι αυτον και ηυξαμην και περι ααρων εν τω καιρω εκεινω
21 J’ai pris votre péché, ce veau que vous aviez fabriqué, et je l’ai jeté au feu; je l’ai fait passer par la meule, je l’ai réduit en poudre et j’ai jeté cette poudre dans le torrent qui descend de la montagne.	21 και την αμαρτιαν υμων ην εποιησατε τον μοσχον ελαβον αυτον και κατεκαυσα αυτον εν πυρι και συνεκοψα αυτον καταλεσας σφοδρα εως ου εγενετο λεπτον και εγενηθη ωσει κονιορτος και ερριψα τον κονιορτον εις τον χειμαρρουν τον καταβαινοντα εκ του ορους
22 Ce fut pareil à Tabéra, à Massa, et à Kibrot-Ha-Taava: vous avez irrité Yahvé.	22 και εν τω εμπυρισμω και εν τω πειρασμω και εν τοις μνημασιν της επιθυμιας παροξυνοντες ητε κυριον τον θεον υμων
23 Lorsque Yahvé vous a envoyés de Qadesh-Barné en vous disant: “Montez et prenez possession du pays que je vous ai donné!”, vous vous êtes révoltés contre les ordres de Yahvé votre Dieu; vous n’avez pas eu confiance en lui et vous ne l’avez pas écouté.	23 και οτε εξαπεστειλεν κυριος υμας εκ καδης βαρνη λεγων αναβητε και κληρονομησατε την γην ην διδωμι υμιν και ηπειθησατε τω ρηματι κυριου του θεου υμων και ουκ επιστευσατε αυτω και ουκ εισηκουσατε της φωνης αυτου
24 Depuis le jour où je vous ai connus vous avez été rebelles à Yahvé.	24 απειθουντες ητε τα προς κυριον απο της ημερας ης εγνωσθη υμιν
25 Je me suis donc jeté à terre devant Yahvé. Oui, pendant quarante jours et quarante nuits j’étais à terre devant Yahvé, car il parlait de vous exterminer.	25 και εδεηθην εναντιον κυριου τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας οσας εδεηθην ειπεν γαρ κυριος εξολεθρευσαι υμας
26 J’ai supplié Yahvé, je lui ai dit: “Seigneur Yahvé, ne détruis pas ce peuple qui est ton bien propre, que tu t’es acquis par ta puissance, que tu as fait sortir d’Égypte à main forte.	26 και ευξαμην προς τον θεον και ειπα κυριε κυριε βασιλευ των θεων μη εξολεθρευσης τον λαον σου και την μεριδα σου ην ελυτρωσω εν τη ισχυι σου τη μεγαλη ους εξηγαγες εκ γης αιγυπτου εν τη ισχυι σου τη μεγαλη και εν τη χειρι σου τη κραταια και εν τω βραχιονι σου τω υψηλω
27 Souviens-toi de tes serviteurs Abraham, Isaac et Jacob, et oublie que ce peuple a été insupportable, mauvais et pécheur.	27 μνησθητι αβρααμ και ισαακ και ιακωβ των θεραποντων σου οις ωμοσας κατα σεαυτου μη επιβλεψης επι την σκληροτητα του λαου τουτου και τα ασεβηματα και τα αμαρτηματα αυτων
28 Sinon l’on dira au pays dont tu nous as délivrés: Yahvé n’a pas été capable de les faire entrer dans le pays qu’il leur avait promis; les Israélites l’ont tellement dégoûté, qu’après les avoir fait sortir il les a laissés mourir dans le désert.	28 μη ειπωσιν οι κατοικουντες την γην οθεν εξηγαγες ημας εκειθεν λεγοντες παρα το μη δυνασθαι κυριον εισαγαγειν αυτους εις την γην ην ειπεν αυτοις και παρα το μισησαι αυτους εξηγαγεν αυτους αποκτειναι εν τη ερημω
29 “Rappelle-toi qu’ils sont ton peuple et ton bien propre, et que tu les as fait sortir par la force, en frappant de grands coups.”	29 και ουτοι λαος σου και κληρος σου ους εξηγαγες εκ γης αιγυπτου εν τη ισχυι σου τη μεγαλη και εν τω βραχιονι σου τω υψηλω