Baruch 2

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Le Seigneur a donc réalisé la parole qu’il avait dite contre nous, contre nos juges qui ont jugé Israël, contre nos rois, nos chefs et tous les gens d’Israël et de Juda.	1 και εστησεν κυριος τον λογον αυτου ον ελαλησεν εφ' ημας και επι τους δικαστας ημων τους δικασαντας τον ισραηλ και επι τους βασιλεις ημων και επι τους αρχοντας ημων και επι ανθρωπον ισραηλ και ιουδα
2 Jamais sous le ciel on n’a vu chose semblable à ce qui est arrivé à Jérusalem, cela même qui est écrit dans la Loi de Moïse.	2 ουκ εποιηθη υποκατω παντος του ουρανου καθα εποιησεν εν ιερουσαλημ κατα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωυση
3 Certains parmi nous en sont venus à manger la chair de leur fils ou de leur fille.	3 του φαγειν ημας ανθρωπον σαρκας υιου αυτου και ανθρωπον σαρκας θυγατρος αυτου
4 Le Seigneur les a livrés au pouvoir de tous les royaumes qui nous entourent; ils sont devenus un exemple de malédiction et de ruine pour les peuples d’alentour parmi lesquels il les a dispersés.	4 και εδωκεν αυτους υποχειριους πασαις ταις βασιλειαις ταις κυκλω ημων εις ονειδισμον και εις αβατον εν πασι τοις λαοις τοις κυκλω ου διεσπειρεν αυτους κυριος εκει
5 Nous avons été soumis au lieu de dominer, car nous avions péché contre le Seigneur notre Dieu et nous n’avions pas écouté sa voix.	5 και εγενηθησαν υποκατω και ουκ επανω οτι ημαρτομεν κυριω θεω ημων προς το μη ακουειν της φωνης αυτου
6 Le Seigneur notre Dieu est juste, mais pour nous et nos pères, c’est la honte du visage qui nous convient en ce jour.	6 τω κυριω θεω ημων η δικαιοσυνη ημιν δε και τοις πατρασιν ημων η αισχυνη των προσωπων ως η ημερα αυτη
7 Tous ces malheurs dont le Seigneur avait parlé sont tombés sur nous,	7 α ελαλησεν κυριος εφ' ημας παντα τα κακα ταυτα ηλθεν εφ' ημας
8 et nous n’avons pas renoncé chacun aux pensées mauvaises de notre cœur pour apaiser la colère du Seigneur.	8 και ουκ εδεηθημεν του προσωπου κυριου του αποστρεψαι εκαστον απο των νοηματων της καρδιας αυτων της πονηρας
9 C’est pourquoi le Seigneur a prévu ces malheurs et les a fait venir sur nous, car le Seigneur est juste dans tout ce qu’il nous a commandé.	9 και εγρηγορησεν κυριος επι τοις κακοις και επηγαγε κυριος εφ' ημας οτι δικαιος ο κυριος επι παντα τα εργα αυτου α ενετειλατο ημιν
10 Et nous, nous n’avons pas écouté sa voix, nous n’avons pas obéi aux commandements que le Seigneur avait placés devant nous.	10 και ουκ ηκουσαμεν της φωνης αυτου πορευεσθαι τοις προσταγμασιν κυριου οις εδωκεν κατα προσωπον ημων
11 Seigneur, Dieu d’Israël, tu as fait sortir ton peuple du pays d’Égypte à main forte, avec miracles, prodiges, faisant usage de ta puissance et frappant de grands coups. Tu t’y es rendu célèbre et tu l’es encore,	11 και νυν κυριε ο θεος ισραηλ ος εξηγαγες τον λαον σου εκ γης αιγυπτου εν χειρι κραταια και εν σημειοις και εν τερασιν και εν δυναμει μεγαλη και εν βραχιονι υψηλω και εποιησας σεαυτω ονομα ως η ημερα αυτη
12 mais nous, nous avons péché, nous avons commis le mal, nous avons pratiqué l’injustice, Seigneur notre Dieu, oubliant tous tes commandements.	12 ημαρτομεν ησεβησαμεν ηδικησαμεν κυριε ο θεος ημων επι πασιν τοις δικαιωμασιν σου
13 Que ta colère se détourne de nous puisque nous ne sommes plus qu’un petit reste au milieu des nations où tu nous as dispersés.	13 αποστραφητω ο θυμος σου αφ' ημων οτι κατελειφθημεν ολιγοι εν τοις εθνεσιν ου διεσπειρας ημας εκει
14 Écoute Seigneur notre prière et notre supplication, délivre-nous pour l’honneur de ton nom, et fais-nous trouver grâce devant ceux qui nous ont déportés.	14 εισακουσον κυριε της προσευχης ημων και της δεησεως ημων και εξελου ημας ενεκεν σου και δος ημιν χαριν κατα προσωπον των αποικισαντων ημας
15 Alors toute la terre saura que tu es le Seigneur notre Dieu, car ton nom a été invoqué sur Israël et sur sa descendance.	15 ινα γνω πασα η γη οτι συ κυριος ο θεος ημων οτι το ονομα σου επεκληθη επι ισραηλ και επι το γενος αυτου
16 Regarde Seigneur de ta Demeure sainte, pense à nous, prête l’oreille, écoute-nous.	16 κυριε κατιδε εκ του οικου του αγιου σου και εννοησον εις ημας κλινον κυριε το ους σου και ακουσον
17 Ouvre les yeux et regarde: ce ne sont pas les morts, couchés dans le monde d’en bas, qui rendront gloire et justice au Seigneur après que l’esprit a quitté leur corps,	17 ανοιξον κυριε τους οφθαλμους σου και ιδε οτι ουχ οι τεθνηκοτες εν τω αδη ων ελημφθη το πνευμα αυτων απο των σπλαγχνων αυτων δωσουσιν δοξαν και δικαιωμα τω κυριω
18 c’est le vivant, Seigneur, lui qui va courbé et sans force, accablé par son fardeau, les yeux affaiblis et le cœur angoissé.	18 αλλα η ψυχη η λυπουμενη επι το μεγεθος ο βαδιζει κυπτον και ασθενουν και οι οφθαλμοι οι εκλειποντες και η ψυχη η πεινωσα δωσουσιν σοι δοξαν και δικαιοσυνην κυριε
19 Nous ne comptons pas sur les mérites de nos pères et de nos rois lorsque nous faisons monter cette prière vers toi, Seigneur notre Dieu;	19 οτι ουκ επι τα δικαιωματα των πατερων ημων και των βασιλεων ημων ημεις καταβαλλομεν τον ελεον ημων κατα προσωπον σου κυριε ο θεος ημων
20 car tu as envoyé sur nous ta colère et ta fureur comme tu l’avais annoncé par tes serviteurs les prophètes	20 οτι ενηκας τον θυμον σου και την οργην σου εις ημας καθαπερ ελαλησας εν χειρι των παιδων σου των προφητων λεγων
21 en ces termes: “Ainsi parle le Seigneur: inclinez-vous, servez le roi de Babylone et vous resterez dans le pays que j’ai donné à vos pères.	21 ουτως ειπεν κυριος κλινατε τον ωμον υμων και εργασασθε τω βασιλει βαβυλωνος και καθισατε επι την γην ην εδωκα τοις πατρασιν υμων
22 Mais si vous n’écoutez pas la voix du Seigneur votre Dieu, si vous refusez de servir le roi de Babylone,	22 και εαν μη ακουσητε της φωνης κυριου εργασασθαι τω βασιλει βαβυλωνος
23 je ferai cesser dans les villes de Juda et à Jérusalem, le chant de joie et le chant de fête, les chants du fiancé et de la fiancée, et tout le pays sera désert, privé d’habitants.”	23 εκλειψειν ποιησω εκ πολεων ιουδα και εξωθεν ιερουσαλημ φωνην ευφροσυνης και φωνην χαρμοσυνης φωνην νυμφιου και φωνην νυμφης και εσται πασα η γη εις αβατον απο ενοικουντων
24 Mais nous n’avons pas écouté ton appel à servir le roi de Babylone, et tu as accompli ce que tu avais annoncé par tes serviteurs les prophètes: les ossements de nos rois, les ossements de nos pères ont été enlevés de leurs tombes.	24 και ουκ ηκουσαμεν της φωνης σου εργασασθαι τω βασιλει βαβυλωνος και εστησας τους λογους σου ους ελαλησας εν χερσιν των παιδων σου των προφητων του εξενεχθηναι τα οστα βασιλεων ημων και τα οστα των πατερων ημων εκ του τοπου αυτων
25 Ils ont été jetés sur le sol exposés au soleil comme au froid de la nuit. Nos pères eux-mêmes sont morts dans de cruelles souffrances, par la faim, l’épée et la peste.	25 και ιδου εστιν εξερριμμενα τω καυματι της ημερας και τω παγετω της νυκτος και απεθανοσαν εν πονοις πονηροις εν λιμω και εν ρομφαια και εν αποστολη
26 Tu as fait cette Maison qui porte ton nom ce qu’elle est aujourd’hui, à cause de la méchanceté de la maison d’Israël et de la maison de Juda.	26 και εθηκας τον οικον ου επεκληθη το ονομα σου επ' αυτω ως η ημερα αυτη δια πονηριαν οικου ισραηλ και οικου ιουδα
27 Tu nous as traités, Seigneur notre Dieu, avec grande bonté et grande miséricorde,	27 και εποιησας εις ημας κυριε ο θεος ημων κατα πασαν επιεικειαν σου και κατα παντα οικτιρμον σου τον μεγαν
28 comme tu l’avais annoncé par le bouche de ton serviteur Moïse, le jour où tu lui as ordonné d’écrire ta Loi en présence des enfants d’Israël.	28 καθα ελαλησας εν χειρι παιδος σου μωυση εν ημερα εντειλαμενου σου αυτω γραψαι τον νομον σου εναντιον υιων ισραηλ λεγων
29 Tu leur avais dit: “Si vous n’écoutez pas ma voix, cette grande et vaste multitude sera réduite à un tout petit nombre parmi les nations où je les disperserai.	29 εαν μη ακουσητε της φωνης μου η μην η βομβησις η μεγαλη η πολλη αυτη αποστρεψει εις μικραν εν τοις εθνεσιν ου διασπερω αυτους εκει
30 Oui, je sais bien qu’ils ne m’écouteront pas, car c’est un peuple à la tête dure, mais dans le pays où ils seront déportés, ils rentreront en eux-mêmes.	30 οτι εγνων οτι ου μη ακουσωσιν μου οτι λαος σκληροτραχηλος εστιν και επιστρεψουσιν επι καρδιαν αυτων εν γη αποικισμου αυτων
31 Alors ils sauront que je suis le Seigneur leur Dieu et je leur donnerai un cœur pour comprendre et des oreilles pour entendre.	31 και γνωσονται οτι εγω κυριος ο θεος αυτων και δωσω αυτοις καρδιαν και ωτα ακουοντα
32 Dans le pays de leur exil ils me loueront et se souviendront de mon nom.	32 και αινεσουσιν με εν γη αποικισμου αυτων και μνησθησονται του ονοματος μου
33 Ils renonceront à leur tête dure et à leurs pensées mauvaises; ils se souviendront du sort de leurs pères qui ont péché devant le Seigneur.	33 και αποστρεψουσιν απο του νωτου αυτων του σκληρου και απο πονηρων πραγματων αυτων οτι μνησθησονται της οδου πατερων αυτων των αμαρτοντων εναντι κυριου
34 Alors je les ramènerai dans le pays que j’ai promis par serment à Abraham, Isaac et Jacob, leurs pères; ils le posséderont, je ferai qu’ils s’y multiplient et ne diminuent plus.	34 και αποστρεψω αυτους εις την γην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων τω αβρααμ και τω ισαακ και τω ιακωβ και κυριευσουσιν αυτης και πληθυνω αυτους και ου μη σμικρυνθωσιν
35 Je ferai avec eux une alliance éternelle, je serai leur Dieu et ils seront mon peuple et je ne chasserai plus mon peuple Israël du pays que je leur ai donné.”	35 και στησω αυτοις διαθηκην αιωνιον του ειναι με αυτοις εις θεον και αυτοι εσονται μοι εις λαον και ου κινησω ετι τον λαον μου ισραηλ απο της γης ης εδωκα αυτοις