Livre de Jérémie 3

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Quand un homme a renvoyé sa femme et que celle-ci, après l’avoir quitté, a été la femme d’un autre, peut-elle revenir vers lui? N’est-elle pas maintenant comme impure pour lui? Or toi tu t’es prostituée avec de nombreux amants; tu voudrais maintenant revenir vers moi? - parole de Yahvé.	1 Λεγουσιν, Εαν τις αποβαλη την γυναικα αυτου και αναχωρηση απο αυτου και γεινη αλλου ανδρος, θελει επιστρεψει παλιν εκεινος προς αυτην; η γη εκεινη δεν θελει ολως μιανθη; συ επορνευσας μεν μετα πολλων εραστων? επιστρεψον δε παλιν προς εμε, λεγει Κυριος.
2 Lève les yeux vers les monts chauves et regarde: partout tu t’es prostituée. Comme l’Arabe dans le désert tu t’asseyais pour eux au bord de la route. Tu as profané le pays par tes prostitutions et tes méfaits.	2 Σηκωσον τους οφθαλμους σου προς τους υψηλους τοπους, και ιδε που δεν εσελγησας. Εν ταις οδοις εκαθησας δι' αυτους, ως ο Αραψ εν τη ερημω, και εμιανας την γην με τας πορνειας σου και με την κακιαν σου.
3 C’est pourquoi les pluies de l’automne ont été retenues et celles du printemps ont manqué, mais toi, effrontée comme une prostituée, tu as refusé de rougir.	3 Δια τουτο εκρατηθησαν αι βροχαι, και δεν εγεινε βροχη οψιμος? και συ ειχες το μετωπον της πορνης, απεβαλες πασαν εντροπην.
4 Maintenant tu oses me dire: “Mon Père! C’est toi l’ami de ma jeunesse!	4 Δεν θελεις κραζει απο του νυν προς εμε, Πατερ μου, συ εισαι ο οδηγος της νεοτητος μου;
5 Seras-tu toujours fâché contre moi, ta colère ne va donc pas finir?” Et pendant que tu dis cela, tu continues tes crimes!	5 Θελει διατηρει την οργην αυτου διαπαντος; θελει φυλαττει αυτην εως τελους; ιδου, ελαλησας και επραξας τα κακα, οσον ηδυνηθης.
6 Yahvé me dit ceci au temps du roi Josias: “Sais-tu bien ce que faisait la rebelle Israël? Elle courait se prostituer sur les hauteurs, sous les arbres verts.	6 Ο Κυριος ειπεν ετι προς εμε εν ταις ημεραις Ιωσιου του βασιλεως, Ειδες εκεινα, τα οποια Ισραηλ η αποστατις επραξεν; υπηγεν επι παν υψηλον ορος και υποκατω παντος πρασινου δενδρου και επορνευσεν εκει.
7 Je me disais: Après avoir fait tout cela, elle reviendra vers moi. Mais elle n’est pas revenue. Juda, sa sœur perfide, l’a vu;	7 Και αφου επραξε παντα ταυτα, ειπα, Επιστρεψον προς εμε? και δεν επεστρεψε. Και ειδε τουτο Ιουδας η απιστος αυτης αδελφη.
8 elle a vu aussi comment je renvoyais la rebelle Israël à cause de tous ses adultères et comment je signais son acte de divorce. Mais Juda la perfide, sa sœur, n’a pas eu peur; elle aussi est allée se prostituer.	8 Και ειδον οτι ενω επειδη Ισραηλ η αποστατις εμοιχευσεν εγω απεπεμψα αυτην και εδωκα εις αυτην το γραμμα του διαζυγιου αυτης, Ιουδας η απιστος αυτης αδελφη δεν εφοβηθη αλλ' υπηγε και επορνευσε και αυτη.
9 Elle a souillé le pays par sa prostitution scandaleuse; elle aussi a commis l’adultère avec le bois et la pierre.	9 Και με την διαφημισιν της πορνειας αυτης εμιανε τον τοπον και εμοιχευσε μετα των λιθων και μετα των ξυλων.
10 Et après l’avoir fait, Juda la perfide n’est pas revenue vers moi de tout son cœur, mais comme une hypocrite - parole de Yahvé.”	10 Και εν πασι τουτοις Ιουδας η απιστος αυτης αδελφη δεν επεστρεψε προς εμε εξ ολης της καρδιας αυτης αλλα ψευδως, λεγει Κυριος.
11 C’est pourquoi - c’est Yahvé qui parle, la rebelle Israël est meilleure que Juda, la perfide.	11 Και ειπε Κυριος προς εμε, Ισραηλ η αποστατις εδικαιωσεν εαυτην περισσοτερον παρα Ιουδας η απιστος.
12 Tu peux lancer cet appel vers les pays du nord: “Reviens, rebelle Israël - parole de Yahvé. Je ne vous montrerai plus un visage sévère, car je suis bienveillant - parole de Yahvé, et ma colère n’est pas sans fin.	12 Υπαγε και διακηρυξον τους λογους τουτους προς τον βορραν και ειπε, Επιστρεψον, Ισραηλ η αποστατις, λεγει Κυριος, και δεν θελω καμει να πεση η οργη μου εφ' υμας? διοτι ελεημων ειμαι, λεγει Κυριος? δεν θελω φυλαττει την οργην διαπαντος.
13 Seulement reconnais ta faute: tu t’es révoltée contre Yahvé ton Dieu et tu as couru de tous côtés après les étrangers, sous tout arbre vert. Et vous n’avez pas écouté ma voix - parole de Yahvé.”	13 Μονον γνωρισον την ανομιαν σου, οτι ημαρτησας εις Κυριον τον Θεον σου, και διηρεσας τας οδους σου εις τους ξενους υποκατω παντος πρασινου δενδρου, και δεν υπηκουσατε εις την φωνην μου, λεγει Κυριος.
14 Revenez, fils infidèles, car je suis votre Maître - parole de Yahvé. Je vous prendrai, l’un d’une ville, deux d’une famille, et je vous ramènerai à Sion.	14 Επιστρεψατε, υιοι αποσταται, λεγει Κυριος, αν και εγω σας απεστραφην? και θελω σας λαβει ενα εκ πολεως και δυο εκ συγγενειας και θελω σας εισαξει εις την Σιων?
15 Je vous donnerai des bergers comme je les aime, qui vous feront paître avec intelligence et sagesse.	15 και θελω σας δωσει ποιμενας κατα την καρδιαν μου και θελουσι σας ποιμανει εν γνωσει και συνεσει.
16 En ces jours-là vous vous multiplierez, vous serez nombreux dans le pays - parole de Yahvé; alors on ne parlera plus de l’Arche de l’Alliance de Yahvé. On l’aura oubliée, on ne s’en souviendra plus; on ne la regrettera pas et on ne cherchera pas à en faire une autre.	16 Και οταν πληθυνθητε και αυξηνθητε επι της γης, εν εκειναις ταις ημεραις, λεγει Κυριος, δεν θελουσι προφερει πλεον, Η κιβωτος της διαθηκης του Κυριου, ουδε θελει αναβη επι καρδιαν αυτων, ουδε θελουσιν ενθυμηθη αυτην, ουδε θελουσιν επισκεφθη, ουδε θελει κατασκευασθη πλεον.
17 C’est qu’en ce temps-là on appellera Jérusalem: le Trône de Yahvé. Là se rassembleront toutes les nations; elles ne suivront plus constamment leurs penchants mauvais.	17 Εν εκεινω τω καιρω θελουσιν ονομασει την Ιερουσαλημ? θρονον του Κυριου? και παντα τα εθνη θελουσι συναχθη προς αυτην εν τω ονοματι του Κυριου, προς την Ιερουσαλημ? και δεν θελουσι περιπατησει πλεον οπισω της ορεξεως της πονηρας αυτων καρδιας.
18 En ces jours-là les gens de Juda feront la route avec ceux d’Israël; ils reviendront ensemble du pays du nord à la terre que j’ai donnée en héritage à vos pères.	18 Εν εκειναις ταις ημεραις ο οικος Ιουδα θελει περιπατησει μετα του οικου Ισραηλ, και θελουσιν ελθει ομου απο της γης του βορρα, εις την γην την οποιαν εκληροδοτησα εις τους πατερας σας.
19 Je m’étais dit: “Comment te mettrai-je au rang de mes enfants? Je te donnerai un pays agréable et le plus bel héritage au milieu des nations.” Je me disais: Tu m’appelleras: “Mon Père”, et vous ne vous éloignerez pas de moi.	19 Αλλ' εγω ειπα, Πως θελω σε καταταξει μεταξυ των τεκνων και δωσει εις σε γην επιθυμητην, ενδοξον κληρονομιαν των δυναμεων των εθνων; Και ειπα, Συ θελεις με κραξει, Πατερ μου? και δεν θελεις αποστρεψει απο οπισθεν μου.
20 Mais comme une femme trahit son amant, vous aussi vous m’avez été infidèles, maison d’Israël - parole de Yahvé.	20 Βεβαιως καθως γυνη αθετει εις τον ανδρα αυτης, ουτως ηθετησατε εις εμε, οικος Ισραηλ, λεγει Κυριος.
21 Sur les collines déboisées on entend un bruit, ce sont les cris et les supplications des enfants d’Israël. Ils s’étaient égarés en chemin, ils avaient oublié Yahvé leur Dieu.	21 Φωνη ηκουσθη επι των υψηλων τοπων, κλαυθμος και δεησεις των υιων Ισραηλ? διοτι διεστρεψαν την οδον αυτων, ελησμονησαν Κυριον τον Θεον αυτων.
22 Revenez, fils infidèles, je guérirai votre infidélité! “Nous voici, nous revenons vers toi, car tu es Yahvé notre Dieu.	22 Επιστρεψατε, υιοι αποσταται, και θελω ιατρευσει τας αποστασιας σας. Ιδου, ημεις ερχομεθα προς σε? διοτι συ εισαι Κυριος ο Θεος ημων.
23 C’est vrai, tout ce bruit sur les collines et les montagnes n’était que mensonges, le salut d’Israël est en Yahvé notre Dieu.	23 Τωοντι εις ματην ελπιζεται σωτηρια εκ των λοφων και εκ του πληθους των ορεων? μονον εν Κυριω τω Θεω ημων ειναι η σωτηρια του Ισραηλ.
24 Depuis notre jeunesse, les idoles ont dévoré le fruit du travail de nos pères: leurs brebis et leurs bœufs, leurs fils et leurs filles.	24 Διοτι η αισχυνη κατεφαγε τον κοπον των πατερων ημων εκ της νεοτητος ημων? τα ποιμνια αυτων και τας αγελας αυτων, τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων.
25 Notre honte colle à notre peau et nous sommes couverts de confusion! Nous et nos pères, depuis notre jeunesse et jusqu’à présent, nous avons péché contre Yahvé notre Dieu; nous n’avons pas écouté la voix de Yahvé notre Dieu.”	25 Εν τη αισχυνη ημων κατακειμεθα, και η ατιμια ημων καλυπτει ημας? διοτι ημαρτησαμεν εις Κυριον τον Θεον ημων, ημεις και οι πατερες ημων, εκ της νεοτητος ημων εως της ημερας ταυτης, και δεν υπηκουσαμεν εις την φωνην Κυριου του Θεου ημων.