Siracide 47

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Puis apparut Nathan, qui prophétisait aux jours de David.	1 και μετα τουτον ανεστη ναθαν προφητευειν εν ημεραις δαυιδ
2 Comme dans un sacrifice les parties grasses sont réservées au Seigneur, ainsi David fut-il mis à part parmi les fils d’Israël.	2 ωσπερ στεαρ αφωρισμενον απο σωτηριου ουτως δαυιδ απο των υιων ισραηλ
3 David se jouait des lions et des ours comme si c’étaient des chevreaux ou des jeunes agneaux.	3 εν λεουσιν επαιξεν ως εν εριφοις και εν αρκοις ως εν αρνασι προβατων
4 Dans sa jeunesse n’a-t-il pas tué le géant? Avec une pierre de sa fronde il abattit l’arrogant Goliath, et lava ainsi l’affront fait à son peuple.	4 εν νεοτητι αυτου ουχι απεκτεινεν γιγαντα και εξηρεν ονειδισμον εκ λαου εν τω επαραι χειρα εν λιθω σφενδονης και καταβαλειν γαυριαμα του γολιαθ
5 Il avait fait appel au Seigneur, le Très-Haut, et celui-ci donna la force à son bras pour supprimer cet homme redoutable au combat: il rendit la victoire à son peuple.	5 επεκαλεσατο γαρ κυριον τον υψιστον και εδωκεν εν τη δεξια αυτου κρατος εξαραι ανθρωπον δυνατον εν πολεμω ανυψωσαι κερας λαου αυτου
6 On lui fit gloire d’en avoir tué 10 000, on chantait ses louanges en bénissant le Seigneur et on lui offrit la couronne.	6 ουτως εν μυριασιν εδοξασαν αυτον και ηνεσαν αυτον εν ευλογιαις κυριου εν τω φερεσθαι αυτω διαδημα δοξης
7 Car il écrasa l’adversaire sur tous les fronts, il anéantit les Philistins qui lui faisaient face, et leur puissance fut brisée jusqu’à nos jours.	7 εξετριψεν γαρ εχθρους κυκλοθεν και εξουδενωσεν φυλιστιιμ τους υπεναντιους εως σημερον συνετριψεν αυτων κερας
8 Après tant de hauts faits David rendit hommage au Saint, au Très-Haut, avec des cantiques de louange; de tout son cœur il lui chanta des hymnes, il aima celui qui l’avait fait.	8 εν παντι εργω αυτου εδωκεν εξομολογησιν αγιω υψιστω ρηματι δοξης εν παση καρδια αυτου υμνησεν και ηγαπησεν τον ποιησαντα αυτον
9 David plaça devant l’autel des chanteurs avec des harpes pour qu’on y entende leurs voix mélodieuses.	9 και εστησεν ψαλτωδους κατεναντι του θυσιαστηριου και εξ ηχους αυτων γλυκαινειν μελη
10 Il donna de la splendeur aux fêtes et rehaussa l’éclat des solennités en faisant louer le saint Nom du Seigneur: dès l’aurore on entendait le chant sacré.	10 εδωκεν εν εορταις ευπρεπειαν και εκοσμησεν καιρους μεχρι συντελειας εν τω αινειν αυτους το αγιον ονομα αυτου και απο πρωιας ηχειν το αγιασμα
11 Le Seigneur lui pardonna ses péchés et voulut que son pouvoir dure pour des siècles; il s’engagea avec lui pour les rois à venir et promit de rendre sa dynastie glorieuse en Israël.	11 κυριος αφειλεν τας αμαρτιας αυτου και ανυψωσεν εις αιωνα το κερας αυτου και εδωκεν αυτω διαθηκην βασιλεων και θρονον δοξης εν τω ισραηλ
12 David eut pour successeur un fils plein de savoir; grâce à son père il vécut au large.	12 μετα τουτον ανεστη υιος επιστημων και δι' αυτον κατελυσεν εν πλατυσμω
13 Salomon régna en un temps de paix et Dieu lui épargna tout souci sur ses frontières, car il devait élever un Temple en l’honneur de son Nom et lui préparer un sanctuaire pour les siècles.	13 σαλωμων εβασιλευσεν εν ημεραις ειρηνης ω ο θεος κατεπαυσεν κυκλοθεν ινα στηση οικον επ' ονοματι αυτου και ετοιμαση αγιασμα εις τον αιωνα
14 Ô Salomon, comme tu étais sage dans ta jeunesse, et comme un fleuve, tu débordais d’intelligence!	14 ως εσοφισθης εν νεοτητι σου και ενεπλησθης ως ποταμος συνεσεως
15 Ton génie a recouvert la terre; tu l’as remplie de tes proverbes et de tes énigmes.	15 γην επεκαλυψεν η ψυχη σου και ενεπλησας εν παραβολαις αινιγματων
16 Ton renom est parvenu jusqu’aux îles lointaines: tu as été aimé car tu étais pacifique.	16 εις νησους πορρω αφικετο το ονομα σου και ηγαπηθης εν τη ειρηνη σου
17 Les nations t’admiraient pour tes chants, proverbes et paraboles: tu avais l’art de tout élucider.	17 εν ωδαις και παροιμιαις και παραβολαις και εν ερμηνειαις απεθαυμασαν σε χωραι
18 Au nom du Seigneur Dieu qui se nomme Dieu d’Israël, tu as amassé l’or comme on ferait avec l’étain, tu as accumulé l’argent comme du plomb.	18 εν ονοματι κυριου του θεου του επικεκλημενου θεου ισραηλ συνηγαγες ως κασσιτερον το χρυσιον και ως μολιβον επληθυνας αργυριον
19 Mais il te fallait des femmes tout contre toi sur ta couche, elles étaient maîtresses de ton corps.	19 παρανεκλινας τας λαγονας σου γυναιξιν και ενεξουσιασθης εν τω σωματι σου
20 C’est ainsi que tu as souillé ta gloire et déshonoré ta descendance; tu as attiré sur tes enfants la Colère, et ta folie les a plongés dans le malheur.	20 εδωκας μωμον εν τη δοξη σου και εβεβηλωσας το σπερμα σου επαγαγειν οργην επι τα τεκνα σου και κατανυγηναι επι τη αφροσυνη σου
21 On assista à la division du pouvoir: une royauté rebelle surgit en Éphraïm!	21 γενεσθαι διχα τυραννιδα και εξ εφραιμ αρξαι βασιλειαν απειθη
22 NO TEXT	22 ο δε κυριος ου μη καταλιπη το ελεος αυτου και ου μη διαφθειρη απο των λογων αυτου ουδε μη εξαλειψη εκλεκτου αυτου εκγονα και σπερμα του αγαπησαντος αυτον ου μη εξαρη και τω ιακωβ εδωκεν καταλειμμα και τω δαυιδ εξ αυτου ριζαν
23 Puis Salomon alla reposer avec ses pères, mais il laissait comme successeur le plus fou du peuple un homme dénué d’intelligence: ce Roboam, par ses décisions, fut cause de la révolte du peuple.	23 και ανεπαυσατο σαλωμων μετα των πατερων αυτου και κατελιπεν μετ' αυτον εκ του σπερματος αυτου λαου αφροσυνην και ελασσουμενον συνεσει ροβοαμ ος απεστησεν λαον εκ βουλης αυτου
24 C’est alors que Jéroboam, fils de Nabat, fit pécher Israël, enseignant à Éphraïm les chemins du mal. Et leurs péchés allèrent en augmentant jusqu’à les faire déporter de leur pays.	24 και ιεροβοαμ υιος ναβατ ος εξημαρτεν τον ισραηλ και εδωκεν τω εφραιμ οδον αμαρτιας και επληθυνθησαν αι αμαρτιαι αυτων σφοδρα αποστησαι αυτους απο της γης αυτων
25 Ils se livrèrent à tout ce qui est mal jusqu’à ce que le châtiment tombe sur eux.	25 και πασαν πονηριαν εξεζητησαν εως εκδικησις ελθη επ' αυτους