Siracide 10

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Un sage dirigeant fait l’éducation de son peuple; le gouvernement d’un homme sensé est bien ordonné.	1 κριτης σοφος παιδευσει τον λαον αυτου και ηγεμονια συνετου τεταγμενη εσται
2 Tel le chef, tels seront ses ministres; tel le gouverneur de la ville, tels seront ses habitants.	2 κατα τον κριτην του λαου ουτως και οι λειτουργοι αυτου και κατα τον ηγουμενον της πολεως παντες οι κατοικουντες αυτην
3 Un roi sans sagesse fait la ruine de son peuple; une ville prospère grâce à l’intelligence de ses chefs.	3 βασιλευς απαιδευτος απολει τον λαον αυτου και πολις οικισθησεται εν συνεσει δυναστων
4 Le gouvernement du pays est dans la main du Seigneur, il envoie au bon moment l’homme qui convient.	4 εν χειρι κυριου η εξουσια της γης και τον χρησιμον εγερει εις καιρον επ' αυτης
5 La réussite de qui que ce soit est dans la main du Seigneur; il revêt les chefs de sa propre autorité.	5 εν χειρι κυριου ευοδια ανδρος και προσωπω γραμματεως επιθησει δοξαν αυτου
6 Ne garde pas rancune à ton prochain, quelle que soit l’offense; ne fais rien sous le coup de la colère.	6 επι παντι αδικηματι μη μηνιασης τω πλησιον και μη πρασσε μηδεν εν εργοις υβρεως
7 L’orgueil est odieux au Seigneur comme aux hommes; pour lui comme pour eux, l’injustice est abominable.	7 μισητη εναντι κυριου και ανθρωπων υπερηφανια και εξ αμφοτερων πλημμελης η αδικια
8 Ce qui fait qu’une nation perd le pouvoir au profit d’une autre, c’est l’injustice, la violence et la richesse.	8 βασιλεια απο εθνους εις εθνος μεταγεται δια αδικιας και υβρεις και χρηματα
9 Comment peut-on avoir tant d’orgueil quand on n’est que terre et cendre? L’homme en pleine vie a déjà la pourriture en ses tripes!	9 τι υπερηφανευεται γη και σποδος οτι εν ζωη ερριψα τα ενδοσθια αυτου
10 La maladie traîne, le médecin plaisante…: le roi d’aujourd’hui demain sera mort.	10 μακρον αρρωστημα σκωπτει ιατρος και βασιλευς σημερον και αυριον τελευτησει
11 Une fois mort, l’homme n’a plus devant lui que la pourriture, les bêtes et les vers.	11 εν γαρ τω αποθανειν ανθρωπον κληρονομησει ερπετα και θηρια και σκωληκας
12 Le début de l’orgueil chez un humain, c’est de s’écarter du Seigneur et de ne plus tenir compte de son Créateur.	12 αρχη υπερηφανιας ανθρωπου αφιστασθαι απο κυριου και απο του ποιησαντος αυτον απεστη η καρδια αυτου
13 Le péché est au départ de l’orgueil; en persévérant dans le péché, on ouvre les portes toutes grandes à la marée du mal. Voilà pourquoi le Seigneur a envoyé aux pécheurs de sinistres châtiments; finalement ils les a anéantis.	13 οτι αρχη υπερηφανιας αμαρτια και ο κρατων αυτης εξομβρησει βδελυγμα δια τουτο παρεδοξασεν κυριος τας επαγωγας και κατεστρεψεν εις τελος αυτους
14 Le Seigneur a renversé les trônes des princes, et il les a remplacés par des gens simples.	14 θρονους αρχοντων καθειλεν ο κυριος και εκαθισεν πραεις αντ' αυτων
15 Le Seigneur a déraciné les orgueilleux et planté des humbles à leur place.	15 ριζας εθνων εξετιλεν ο κυριος και εφυτευσεν ταπεινους αντ' αυτων
16 Le Seigneur a bouleversé des contrées païennes, il les a totalement détruites.	16 χωρας εθνων κατεστρεψεν ο κυριος και απωλεσεν αυτας εως θεμελιων γης
17 Il en a dévasté plusieurs, il a détruit leurs nations, effaçant leur souvenir de sur la terre.	17 εξηρεν εξ αυτων και απωλεσεν αυτους και κατεπαυσεν απο γης το μνημοσυνον αυτων
18 L’orgueil n’a pas été créé pour l’homme, ni les excès de colère pour ceux qui naissent de la femme.	18 ουκ εκτισται ανθρωποις υπερηφανια ουδε οργη θυμου γεννημασιν γυναικων
19 Quelle race est digne d’honneur? La race des humains. Quelle race est digne d’honneur? Ceux qui craignent le Seigneur. Quelle race est méprisable? La race des humains. Quelle race est méprisable? Celle qui transgresse les commandements et la Loi.	19 σπερμα εντιμον ποιον σπερμα ανθρωπου σπερμα εντιμον ποιον οι φοβουμενοι τον κυριον σπερμα ατιμον ποιον σπερμα ανθρωπου σπερμα ατιμον ποιον οι παραβαινοντες εντολας
20 Le chef mérite le respect de ses frères; mais lui-même respecte ceux qui craignent le Seigneur.	20 εν μεσω αδελφων ο ηγουμενος αυτων εντιμος και οι φοβουμενοι κυριον εν οφθαλμοις αυτου
21 NO TEXT	21 -
22 Riches, illustres ou pauvres, leur unique fierté doit être de craindre le Seigneur.	22 πλουσιος και ενδοξος και πτωχος το καυχημα αυτων φοβος κυριου
23 Il n’est pas juste de mépriser un pauvre qui observe la Loi; il ne convient pas de glorifier un pécheur.	23 ου δικαιον ατιμασαι πτωχον συνετον και ου καθηκει δοξασαι ανδρα αμαρτωλον
24 Le grand, le juge et le puissant sont dignes d’honneur, mais aucun d’eux n’est grand comme celui qui craint le Seigneur.	24 μεγισταν και κριτης και δυναστης δοξασθησεται και ουκ εστιν αυτων τις μειζων του φοβουμενου τον κυριον
25 Un serviteur intelligent aura des hommes libres pour le servir, et les gens de bon sens n’y trouveront rien à redire.	25 οικετη σοφω ελευθεροι λειτουργησουσιν και ανηρ επιστημων ου γογγυσει
26 Ne te vantes pas quand tu ne fais qu’accomplir ta besogne; ne fais pas le fier quand tu es dans la gêne.	26 μη σοφιζου ποιησαι το εργον σου και μη δοξαζου εν καιρω στενοχωριας σου
27 Mieux vaut être un travailleur et vivre à l’aise, que se donner des apparences et manquer de pain.	27 κρεισσων εργαζομενος και περισσευων εν πασιν η περιπατων δοξαζομενος και απορων αρτων
28 Mon enfant, estime-toi avec modestie, apprécie-toi à ta juste valeur.	28 τεκνον εν πραυτητι δοξασον την ψυχην σου και δος αυτη τιμην κατα την αξιαν αυτης
29 Qui défendra celui qui attente à sa propre vie? Qui respectera celui qui se discrédite lui-même?	29 τον αμαρτανοντα εις την ψυχην αυτου τις δικαιωσει και τις δοξασει τον ατιμαζοντα την ζωην αυτου
30 On estimera un pauvre pour sa sagesse, et un riche pour ses richesses.	30 πτωχος δοξαζεται δι' επιστημην αυτου και πλουσιος δοξαζεται δια τον πλουτον αυτου
31 Si, bien que pauvre, on l’honore, que serait-ce dans la richesse? Si, bien que riche, on le méprise, que serait-ce dans la pauvreté?	31 ο δεδοξασμενος εν πτωχεια και εν πλουτω ποσαχως και ο αδοξος εν πλουτω και εν πτωχεια ποσαχως