Premier livre des Rois 22

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 La paix entre Aram et Israël dura trois ans.	1 και εκαθισεν τρια ετη και ουκ ην πολεμος ανα μεσον συριας και ανα μεσον ισραηλ
2 La troisième année, comme Josaphat roi de Juda était descendu chez le roi d’Israël,	2 και εγενηθη εν τω ενιαυτω τω τριτω και κατεβη ιωσαφατ βασιλευς ιουδα προς βασιλεα ισραηλ
3 celui-ci dit à ses serviteurs: “Avez-vous oublié que Ramot de Galaad est à nous? Nous ne faisons rien pour la reprendre au roi d’Aram.”	3 και ειπεν βασιλευς ισραηλ προς τους παιδας αυτου ει οιδατε οτι ημιν ρεμμαθ γαλααδ και ημεις σιωπωμεν λαβειν αυτην εκ χειρος βασιλεως συριας
4 Il dit alors à Josaphat: “Viendras-tu combattre avec moi à Ramot de Galaad?” Josaphat répondit au roi d’Israël: “Moi, mon peuple et mes chevaux, nous ne ferons qu’un avec toi, ton peuple et tes chevaux.”	4 και ειπεν βασιλευς ισραηλ προς ιωσαφατ αναβηση μεθ' ημων εις ρεμμαθ γαλααδ εις πολεμον και ειπεν ιωσαφατ καθως εγω ουτως και συ καθως ο λαος μου ο λαος σου καθως οι ιπποι μου οι ιπποι σου
5 Cependant Josaphat dit au roi d’Israël: “J’aimerais consulter la parole de Yahvé.”	5 και ειπεν ιωσαφατ βασιλευς ιουδα προς βασιλεα ισραηλ επερωτησατε δη σημερον τον κυριον
6 Le roi d’Israël rassembla les prophètes - ils étaient bien 400 - et il leur dit: “Faut-il que j’attaque Ramot de Galaad ou faut-il que j’y renonce?” Ils répondirent: “Pars en campagne et le Seigneur la livrera entre les mains du roi.”	6 και συνηθροισεν ο βασιλευς ισραηλ παντας τους προφητας ως τετρακοσιους ανδρας και ειπεν αυτοις ο βασιλευς ει πορευθω εις ρεμμαθ γαλααδ εις πολεμον η επισχω και ειπαν αναβαινε και διδους δωσει κυριος εις χειρας του βασιλεως
7 Josaphat dit alors: “N’y a-t-il pas ici un prophète de Yahvé par lequel nous puissions le consulter?”	7 και ειπεν ιωσαφατ προς βασιλεα ισραηλ ουκ εστιν ωδε προφητης του κυριου και επερωτησομεν τον κυριον δι' αυτου
8 Le roi d’Israël répondit à Josaphat: “Si, il y a encore un homme par qui l’on pourrait consulter Yahvé, mais je le déteste car il ne me prophétise jamais rien de bon, seulement le mal; c’est Michée fils de Yimla.” Josaphat dit: “Que le roi ne parle pas ainsi!”	8 και ειπεν ο βασιλευς ισραηλ προς ιωσαφατ ετι εστιν ανηρ εις του επερωτησαι τον κυριον δι' αυτου και εγω μεμισηκα αυτον οτι ου λαλει περι εμου καλα αλλ' η κακα μιχαιας υιος ιεμλα και ειπεν ιωσαφατ βασιλευς ιουδα μη λεγετω ο βασιλευς ουτως
9 Le roi d’Israël appela un serviteur et lui dit: “Va tout de suite chercher Michée fils de Yimla.”	9 και εκαλεσεν ο βασιλευς ισραηλ ευνουχον ενα και ειπεν ταχος μιχαιαν υιον ιεμλα
10 Le roi d’Israël et Josaphat, roi de Juda, étaient assis chacun sur son trône, en costume de cérémonie, sur l’aire qui est à l’entrée de la porte de Samarie, et tous les prophètes continuaient de prophétiser devant eux.	10 και ο βασιλευς ισραηλ και ιωσαφατ βασιλευς ιουδα εκαθηντο ανηρ επι του θρονου αυτου ενοπλοι εν ταις πυλαις σαμαρειας και παντες οι προφηται επροφητευον ενωπιον αυτων
11 Sédécias fils de Kénaana s’était fait des cornes de fer, il disait: “Voici ce que dit Yahvé: Je te les donne pour frapper les Araméens jusqu’au dernier.”	11 και εποιησεν εαυτω σεδεκιας υιος χανανα κερατα σιδηρα και ειπεν ταδε λεγει κυριος εν τουτοις κερατιεις την συριαν εως συντελεσθη
12 Et tous les prophètes ne faisaient qu’un pour dire: “Pars en campagne contre Ramot de Galaad, tu seras vainqueur, Yahvé la livrera entre les mains du roi!”	12 και παντες οι προφηται επροφητευον ουτως λεγοντες αναβαινε εις ρεμμαθ γαλααδ και ευοδωσει και δωσει κυριος εις χειρας σου και τον βασιλεα συριας
13 Le messager qui était allé chercher Michée lui dit: “Tous les prophètes comme un seul homme encouragent le roi. Tu as intérêt à parler comme eux: annonce le succès.”	13 και ο αγγελος ο πορευθεις καλεσαι τον μιχαιαν ελαλησεν αυτω λεγων ιδου δη λαλουσιν παντες οι προφηται εν στοματι ενι καλα περι του βασιλεως γινου δη και συ εις λογους σου κατα τους λογους ενος τουτων και λαλησον καλα
14 Mais Michée répondit: “Aussi vrai que Yahvé est vivant, je ne dirai que ce que Yahvé me dira.”	14 και ειπεν μιχαιας ζη κυριος οτι α αν ειπη κυριος προς με ταυτα λαλησω
15 Il arriva donc devant le roi, et le roi lui demanda: “Michée, faut-il que nous allions combattre à Ramot de Galaad, ou devons-nous y renoncer?” Michée répondit: “Pars en campagne et tu seras vainqueur; Yahvé la livrera entre les mains du roi!”	15 και ηλθεν προς τον βασιλεα και ειπεν αυτω ο βασιλευς μιχαια ει αναβω εις ρεμμαθ γαλααδ εις πολεμον η επισχω και ειπεν αναβαινε και ευοδωσει και δωσει κυριος εις χειρα του βασιλεως
16 Mais le roi lui dit: “Combien de fois faut-il que je te demande au nom de Yahvé de ne me dire que la vérité?”	16 και ειπεν αυτω ο βασιλευς ποσακις εγω ορκιζω σε οπως λαλησης προς με αληθειαν εν ονοματι κυριου
17 Alors Michée répondit: “J’ai vu tout Israël dispersé sur les montagnes comme des brebis qui n’ont plus de berger, et Yahvé disait: Ils n’ont plus de maître, que chacun retourne chez soi.”	17 και ειπεν μιχαιας ουχ ουτως εωρακα παντα τον ισραηλ διεσπαρμενον εν τοις ορεσιν ως ποιμνιον ω ουκ εστιν ποιμην και ειπεν κυριος ου κυριος τουτοις αναστρεφετω εκαστος εις τον οικον αυτου εν ειρηνη
18 Le roi d’Israël se tourna vers Josaphat: “Je te l’avais bien dit, il ne me prophétise jamais rien de bon, seulement le mal.”	18 και ειπεν βασιλευς ισραηλ προς ιωσαφατ βασιλεα ιουδα ουκ ειπα προς σε ου προφητευει ουτος μοι καλα διοτι αλλ' η κακα
19 Michée ajouta: “Écoute cette parole de Yahvé: J’ai vu Yahvé qui siégeait sur son trône, avec toute l’armée des cieux à sa droite et à sa gauche.	19 και ειπεν μιχαιας ουχ ουτως ουκ εγω ακουε ρημα κυριου ουχ ουτως ειδον τον κυριον θεον ισραηλ καθημενον επι θρονου αυτου και πασα η στρατια του ουρανου ειστηκει περι αυτον εκ δεξιων αυτου και εξ ευωνυμων αυτου
20 Et Yahvé a dit: ‘Qui trompera le roi d’Israël pour qu’il parte en campagne et se fasse tuer à Ramot de Galaad?’ L’un répondait d’une façon, l’autre d’une autre.	20 και ειπεν κυριος τις απατησει τον αχααβ βασιλεα ισραηλ και αναβησεται και πεσειται εν ρεμμαθ γαλααδ και ειπεν ουτος ουτως και ουτος ουτως
21 “Alors l’Esprit s’est avancé et il s’est tenu devant Yahvé: ‘Moi, a-t-il dit, je le tromperai.’ Yahvé lui a demandé: ‘Comment cela?’	21 και εξηλθεν πνευμα και εστη ενωπιον κυριου και ειπεν εγω απατησω αυτον και ειπεν προς αυτον κυριος εν τινι
22 Il a répondu: ‘Je vais aller et je me ferai esprit de mensonge dans la bouche de tous ses prophètes.’ Alors Yahvé lui a répondu: ‘Tu réussiras, tu arriveras à le tromper: pars et fais comme tu l’as dit.’	22 και ειπεν εξελευσομαι και εσομαι πνευμα ψευδες εν στοματι παντων των προφητων αυτου και ειπεν απατησεις και γε δυνησει εξελθε και ποιησον ουτως
23 Sache donc que Yahvé a mis un esprit de mensonge dans la bouche de tous les prophètes qui sont ici, parce que lui, Yahvé, a décidé ta perte.”	23 και νυν ιδου εδωκεν κυριος πνευμα ψευδες εν στοματι παντων των προφητων σου τουτων και κυριος ελαλησεν επι σε κακα
24 À ce moment Sédécias, fils de Kénaana, s’avança et gifla Michée; il dit: “Par où l’esprit de Yahvé est-il sorti de moi pour te parler?”	24 και προσηλθεν σεδεκιου υιος χανανα και επαταξεν τον μιχαιαν επι την σιαγονα και ειπεν ποιον πνευμα κυριου το λαλησαν εν σοι
25 Michée lui répondit: “Tu le sauras le jour où tu fuiras de chambre en chambre pour te cacher.”	25 και ειπεν μιχαιας ιδου συ οψη εν τη ημερα εκεινη οταν εισελθης ταμιειον του ταμιειου του κρυβηναι
26 Alors le roi prit la parole: “Arrête cet homme et confie-le à Amon, le gouverneur de la ville, et à Yoach, fils du roi.	26 και ειπεν ο βασιλευς ισραηλ λαβετε τον μιχαιαν και αποστρεψατε αυτον προς εμηρ τον αρχοντα της πολεως και τω ιωας υιω του βασιλεως
27 Vous leur direz: Voici l’ordre du roi: Mettez cet homme en prison, vous ne lui donnerez qu’une maigre ration de pain et d’eau jusqu’à ce que je revienne victorieux.”	27 ειπον θεσθαι τουτον εν φυλακη και εσθιειν αυτον αρτον θλιψεως και υδωρ θλιψεως εως του επιστρεψαι με εν ειρηνη
28 Michée lui dit alors: “Si tu reviens victorieux, ce sera le signe que Yahvé n’a pas parlé par moi.”	28 και ειπεν μιχαιας εαν επιστρεφων επιστρεψης εν ειρηνη ουκ ελαλησεν κυριος εν εμοι
29 Le roi d’Israël et le roi de Juda, Josaphat, partirent en campagne contre Ramot de Galaad.	29 και ανεβη βασιλευς ισραηλ και ιωσαφατ βασιλευς ιουδα μετ' αυτου εις ρεμμαθ γαλααδ
30 Le roi d’Israël dit à Josaphat: “Je vais me déguiser pour aller combattre, mais toi, porte ton costume.” Et le roi d’Israël se déguisa pour aller au combat.	30 και ειπεν βασιλευς ισραηλ προς ιωσαφατ βασιλεα ιουδα συγκαλυψομαι και εισελευσομαι εις τον πολεμον και συ ενδυσαι τον ιματισμον μου και συνεκαλυψατο ο βασιλευς ισραηλ και εισηλθεν εις τον πολεμον
31 Or le roi d’Aram avait donné cet ordre à ses 32 chefs de chars: “N’attaquez ni petit ni grand, mais seulement le roi d’Israël.”	31 και βασιλευς συριας ενετειλατο τοις αρχουσι των αρματων αυτου τριακοντα και δυσιν λεγων μη πολεμειτε μικρον και μεγαν αλλ' η τον βασιλεα ισραηλ μονωτατον
32 Lorsque les chefs de chars aperçurent Josaphat, ils se dirent: “Sûrement c’est le roi d’Israël.” Et ils se dirigèrent vers lui pour l’attaquer. Mais Josaphat poussa un cri;	32 και εγενετο ως ειδον οι αρχοντες των αρματων τον ιωσαφατ βασιλεα ιουδα και αυτοι ειπον φαινεται βασιλευς ισραηλ ουτος και εκυκλωσαν αυτον πολεμησαι και ανεκραξεν ιωσαφατ
33 lorsque les chefs de chars virent que ce n’était pas le roi d’Israël, ils se détournèrent de lui.	33 και εγενετο ως ειδον οι αρχοντες των αρματων οτι ουκ εστιν βασιλευς ισραηλ ουτος και απεστρεψαν απ' αυτου
34 Au même moment un soldat tira avec son arc sans savoir sur qui, et il atteignit le roi d’Israël entre les attaches et la cuirasse. Le roi dit à son conducteur de char: “Fais demi-tour et fais-moi sortir de la mêlée, je suis blessé.”	34 και ενετεινεν εις το τοξον ευστοχως και επαταξεν τον βασιλεα ισραηλ ανα μεσον του πνευμονος και ανα μεσον του θωρακος και ειπεν τω ηνιοχω αυτου επιστρεψον τας χειρας σου και εξαγαγε με εκ του πολεμου οτι τετρωμαι
35 Mais le combat était très rude ce jour-là, il fallut maintenir le roi debout sur son char face aux Araméens, et le soir il mourut. Le sang de sa blessure avait coulé à l’intérieur du char.	35 και ετροπωθη ο πολεμος εν τη ημερα εκεινη και ο βασιλευς ην εστηκως επι του αρματος εξ εναντιας συριας απο πρωι εως εσπερας και απεχυννε το αιμα εκ της πληγης εις τον κολπον του αρματος και απεθανεν εσπερας και εξεπορευετο το αιμα της τροπης εως του κολπου του αρματος
36 Au coucher du soleil, un cri parcourut le camp: “Que chacun rentre dans sa ville, que chacun retourne à sa terre:	36 και εστη ο στρατοκηρυξ δυνοντος του ηλιου λεγων εκαστος εις την εαυτου πολιν και εις την εαυτου γην
37 le roi est mort!” On le ramena à Samarie, et là on l’enterra.	37 οτι τεθνηκεν ο βασιλευς και ηλθον εις σαμαρειαν και εθαψαν τον βασιλεα εν σαμαρεια
38 On lava le char à l’étang de Samarie; les chiens léchèrent le sang et les prostituées s’y baignèrent, comme Yahvé l’avait annoncé.	38 και απενιψαν το αρμα επι την κρηνην σαμαρειας και εξελειξαν αι υες και οι κυνες το αιμα και αι πορναι ελουσαντο εν τω αιματι κατα το ρημα κυριου ο ελαλησεν
39 Le reste des actes d’Akab, tout ce qu’il a fait, le palais d’ivoire qu’il s’est construit, les villes qu’il a bâties, cela n’est-il pas écrit dans le livre des Chroniques des rois d’Israël?	39 και τα λοιπα των λογων αχααβ και παντα α εποιησεν και οικον ελεφαντινον ον ωκοδομησεν και πασας τας πολεις ας εποιησεν ουκ ιδου ταυτα γεγραπται εν βιβλιω λογων των ημερων των βασιλεων ισραηλ
40 Akab se coucha avec ses pères et son fils Okozias régna à sa place.	40 και εκοιμηθη αχααβ μετα των πατερων αυτου και εβασιλευσεν οχοζιας υιος αυτου αντ' αυτου
41 Josaphat, fils d’Aza, devint roi de Juda l’an quatre du règne d’Akab d’Israël.	41 και ιωσαφατ υιος ασα εβασιλευσεν επι ιουδα ετει τεταρτω τω αχααβ βασιλεως ισραηλ εβασιλευσεν
42 Josaphat avait 35 ans lorsqu’il devint roi et il régna 25 ans à Jérusalem; sa mère Azouba était fille de Chilhi.	42 ιωσαφατ υιος τριακοντα και πεντε ετων εν τω βασιλευειν αυτον και εικοσι και πεντε ετη εβασιλευσεν εν ιερουσαλημ και ονομα τη μητρι αυτου αζουβα θυγατηρ σελει
43 Il suivit pas à pas les traces de son père Aza, il ne s’en détourna pas: il fit ce qui est juste aux yeux de Yahvé.	43 και επορευθη εν παση οδω ασα του πατρος αυτου ουκ εξεκλινεν απ' αυτης του ποιησαι το ευθες εν οφθαλμοις κυριου
44 Cependant les Hauts-Lieux ne disparurent pas, le peuple continuait d’offrir des sacrifices et de l’encens sur les Hauts-Lieux.	44 πλην των υψηλων ουκ εξηρεν ετι ο λαος εθυσιαζεν και εθυμιων εν τοις υψηλοις
45 Josaphat fut en paix avec le roi d’Israël.	45 και ειρηνευσεν ιωσαφατ μετα βασιλεως ισραηλ
46 Le reste des actes de Josaphat, ses exploits, les guerres qu’il fit, tout cela n’est-il pas écrit dans le livre des Chroniques des rois de Juda?	46 και τα λοιπα των λογων ιωσαφατ και αι δυναστειαι αυτου οσα εποιησεν ουκ ιδου ταυτα γεγραμμενα εν βιβλιω λογων των ημερων των βασιλεων ιουδα
47 Il fit disparaître du pays les prostitués sacrés qui étaient restés au temps de son père Aza.	47 -
48 En ce temps-là il n’y avait pas de roi en Édom, mais seulement un gouverneur royal.	48 -
49 Josaphat avait construit 10 vaisseaux de Tarsis pour aller chercher de l’or à Ofir, mais on n’y alla pas, car ses vaisseaux se brisèrent à Ézyon-Guéber.	49 -
50 À cette occasion Okozias, fils d’Akab, dit à Josaphat: “Laisse mes serviteurs s’embarquer avec les tiens sur les vaisseaux.” Mais Josaphat refusa.	50 -
51 Lorsque Josaphat se coucha avec ses pères, on l’enterra avec ses pères dans la cité de David son ancêtre. Joram, son fils, régna à sa place.	51 και εκοιμηθη ιωσαφατ μετα των πατερων αυτου και εταφη παρα τοις πατρασιν αυτου εν πολει δαυιδ του πατρος αυτου και εβασιλευσεν ιωραμ υιος αυτου αντ' αυτου
52 Okozias fils d’Akab devint roi d’Israël à Samarie l’an 17 du règne de Josaphat de Juda; il régna deux ans sur Israël.	52 και οχοζιας υιος αχααβ εβασιλευσεν επι ισραηλ εν σαμαρεια εν ετει επτακαιδεκατω ιωσαφατ βασιλει ιουδα και εβασιλευσεν εν ισραηλ ετη δυο
53 Il fit ce qui est mal aux yeux de Yahvé et suivit les traces de son père et de sa mère; il imita la conduite de Jéroboam, fils de Nabat, qui avait fait pécher Israël. Il mit en colère Yahvé, Dieu d’Israël, comme l’avait fait son père, car il servait Baal et se prosternait devant lui.	53 και εποιησεν το πονηρον εναντιον κυριου και επορευθη εν οδω αχααβ του πατρος αυτου και εν οδω ιεζαβελ της μητρος αυτου και εν ταις αμαρτιαις οικου ιεροβοαμ υιου ναβατ ος εξημαρτεν τον ισραηλ
	54 και εδουλευσεν τοις βααλιμ και προσεκυνησεν αυτοις και παρωργισεν τον κυριον θεον ισραηλ κατα παντα τα γενομενα εμπροσθεν αυτου .