Ecclesiasticus 27

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Propter lucrum multi deliquerunt; et, qui quaerit locupletari, avertet oculum suum.	1 Bardzo wiele zgrzeszyło dla zysku, a ten, kto stara się wzbogacić, odwraca oko.
2 Sicut in medio compaginis lapidum palus figitur, sic et inter medium venditionis et emptionis constringitur peccatum.	2 Jak kołek wbija się między kamienie ze sobą spojone, tak grzech się wdziera między sprzedaż a kupno.
3	3 Jeśli kto bojaźni Pańskiej pilnie trzymać się nie będzie, wnet jego dom się obali.
4 Si non in timore Domini tenueris te, instanter cito subvertetur domus tua.	4 Gdy sitem się przesiewa, zostają odpadki, podobnie okazują się błędy człowieka w jego rozumowaniu.
5 Sicut in percussura cribri remanent quisquiliae, sic peripsemata hominis in cogitatu illius.	5 Piec wystawia na próbę naczynia garncarza, a sprawdzianem człowieka jest jego wypowiedź.
6 Vasa figuli probat fornax, et homines iustos tentatio tribulationis.	6 Hodowlę drzewa poznaje się po jego owocach, podobnie serce człowieka - po rozumnym słowie.
7 Sicut rusticationem ligni ostendit fructus illius, sic verbum ex cogitatu cordis hominis.	7 Nie chwal człowieka, zanim poznasz, jak przemawia, to bowiem jest próbą dla ludzi.
8 Ante sermonem non laudes virum: haec enim tentatio est hominum.	8 Jeśli starać się będziesz o to, co jest sprawiedliwe, osiągniesz je i wdziejesz jak wspaniałą szatę.
9 Si sequaris iustitiam, apprehendes illam et indues quasi poderem honoris et inhabitabis cum ea, et proteget te in sempiternum, et in die agnitionis invenies firmamentum.	9 Ptaki trzymają się razem z podobnymi sobie, a prawda powróci do tych, którzy ją w czyn wprowadzają.
10 Volatilia ad sibi similia conveniunt, et veritas ad eos, qui operantur illam, revertetur.	10 Jak lew zasadza się na zdobycz, tak grzech na tych, którzy czynią niegodziwości.
11 Leo venationi insidiatur semper, sic peccata operantibus iniquitates.	11 Mowa bogobojnego jest zawsze mądrością, głupi zaś zmienia się jak księżyc.
12 Loquela timorati semper in sapientia manet; stultus autem sicut luna mutatur.	12 Skracaj czas przebywania między nierozumnymi, a wśród mądrych przedłużaj!
13 In medio insensatorum serva tempus, in medio autem cogitantium assiduus esto.	13 Opowiadanie głupich budzi odrazę, a śmiech ich płynie z grzesznej przyjemności.
14 Loquela stultorum odiosa, et risus illorum in deliciis peccati.	14 Gadanie człowieka, co często przysięga, stawia włosy dębem, a kłótnia takich ludzi każe zatykać uszy.
15 Loquacitas multum iurantis horripilationem capiti statuet, et rixa illorum obturatio aurium.	15 Wylanie krwi - kłótnia pyszałków, i przykro słuchać ich wyzwisk.
16 Effusio sanguinis rixa superborum, et maledictio illorum auditus gravis.	16 Kto zdradza tajemnicę, traci zaufanie i nie znajdzie sobie przyjaciela.
17 Qui denudat arcana, amici fidem perdit et non inveniet amicum ad animum suum:	17 Kochaj przyjaciela i bądź mu wierny, a jeślibyś zdradził tajemnice jego, nie usiłuj nawet biec za nim!
18 dilige amicum et coniungere fide cum illo;	18 Jak bowiem człowiek stracił tego, kto mu umarł, tak straciłeś przyjaźń bliźniego,
19 quod, si denudaveris absconsa illius, non persequeris post eum.	19 i jakbyś wypuścił ptaka trzymanego w ręce, tak oddaliłeś bliźniego i już go nie odzyskasz.
20 Sicut enim homo, qui extulit mortuum suum, sic et qui perdit amicitiam proximi sui;	20 Nawet nie biegnij za nim, bo jest daleko i uciekł jak sarna z sideł.
21 et sicut qui dimittit avem de manu sua, sic dereliquisti proximum tuum et non eum capies.	21 Rana może być opatrzona, obelga darowana, ale ten, kto wyjawił tajemnicę, nie ma już nadziei.
22 Non illum sequaris, quoniam longe abest; effugit enim quasi caprea de laqueo, quoniam vulnerata est anima eius;	22 Kto mruga okiem - knuje zło i nikt go od tego nie odwiedzie.
23 ultra eum non poteris colligare. Et maledicti est concordatio,	23 Wobec ciebie usta jego są słodkie i podziwiać będzie twoje słowa; ale później zmieni swoje usta i ze słów twoich ukuje zarzut przeciw tobie:
24 denudare autem amici mysteria amputatio spei est.	24 wiele znienawidziłem, ale nic tak bardzo, jak takiego, a i Pan go nienawidzi.
25 Annuens oculo fabricat iniqua; qui novit eum, recedet ab illo.	25 Kto rzuca kamień w górę, rzuca go na swoją głowę, a cios podstępem zadany zrani także uderzającego.
26 In conspectu oculorum tuorum condulcabit os suum et super sermones tuos admirabitur; novissime autem pervertet os suum et in verbis tuis dabit scandalum.	26 Ten, kto kopie dół, sam w niego wpadnie, a kto zastawia sidła, sam w nie zostanie schwytany.
27 Multa odivi et non coaequavi ei, et Dominus odiet illum.	27 Kto źle czyni, na tego spadnie zło, a nawet nie pozna, skąd na niego przyjdzie.
28 Qui in altum mittit lapidem, super caput eius cadet, et plaga dolosa dolosi dividet vulnera.	28 Drwiny i obelgi są dla pyszałka, a pomsta jak lew czyha na niego.
29 Qui foveam fodit, incidet in eam, et, qui statuit lapidem proximo, offendet in eo, et, qui laqueum alii ponit, capietur in illo.	29 W sidła dali się schwytać ci, którzy się cieszą z upadku bogobojnych, i ogarnie ich boleść jeszcze przed śmiercią.
30 Facienti nequissimum consilium, super ipsum devolvetur, et non agnoscet, unde adveniat illi.	30 Złość i gniew są obrzydliwościami, których pełen jest grzesznik.
31 Illusio et improperium superbo, et vindicta sicut leo insidiabitur illi.
32 Laqueo capientur, qui oblectantur casu iustorum, dolor autem consumet illos, antequam moriantur.
33 Ira et furor utraque exsecrabilia sunt, et vir peccator continens erit illorum.