Psalmi 38

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Psalmus. David. Ad commemorandum.	1 Psalm Dawidowy. Dla wspomnienia.
2 Domine, ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me,	2 Nie karć mnie, Panie, w Twoim gniewie i nie karz mnie w Twej zapalczywości!
3 quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi, et descendit super me manus tua.	3 Utkwiły bowiem we mnie Twoje strzały i ręka Twoja zaciążyła nade mną.
4 Non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae, non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.	4 Nie ma w mym ciele nic zdrowego na skutek Twego zagniewania, nic nietkniętego w mych kościach na skutek mego grzechu.
5 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum et sicut onus grave gravant me nimis. -	5 Bo winy moje przerosły moją głowę, gniotą mnie jak ciężkie brzemię.
6 Putruerunt et corrupti sunt livores mei a facie insipientiae meae.	6 Cuchną, ropieją me rany na skutek mego szaleństwa.
7 Inclinatus sum et incurvatus nimis; tota die contristatus ingrediebar.	7 Jestem zgnębiony, nad miarę pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
8 Quoniam lumbi mei impleti sunt ardoribus, et non est sanitas in carne mea.	8 Bo ogień trawi moje lędźwie i w moim ciele nie ma nic zdrowego.
9 Afflictus sum et humiliatus sum nimis, rugiebam a gemitu cordis mei.	9 Jestem nad miarę wyczerpany i złamany; skowyczę, bo jęczy moje serce.
10 Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.	10 Przed Tobą, Panie, wszelkie me pragnienie i moje wzdychanie nie jest przed Tobą ukryte.
11 Palpitavit cor meum, dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.	11 Serce się me we mnie trzepoce: moc mnie opuściła, zawodzi nawet światło moich oczu.
12 Amici mei et proximi mei procul a plaga mea steterunt, et propinqui mei de longe steterunt.	12 Przyjaciele moi i sąsiedzi stronią od mojej choroby i moi bliscy stoją z daleka.
13 Et laqueos posuerunt, qui quaerebant animam meam; et, qui requirebant mala mihi, locuti sunt insidias et dolos tota die meditabantur.	13 Ci, którzy czyhają na moje życie, zastawiają sidła, ci, którzy źle mi życzą, mówią przewrotnie i przez cały dzień obmyślają podstępy.
14 Ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum;	14 A ja nie słyszę - jak głuchy; i jestem jak niemy, co ust nie otwiera.
15 et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones.	15 I stałem się jak człowiek, co nie słyszy; i nie ma w ustach odpowiedzi.
16 Quoniam in te, Domine, speravi, tu exaudies, Domine Deus meus.	16 Bo Tobie ufam, o Panie! Ty odpowiesz, Panie, Boże mój!
17 Quia dixi: “Ne quando supergaudeant mihi; dum commoventur pedes mei, magnificantur super me ”.	17 Mówię bowiem: Niech się ze mnie nie cieszą; gdy moja noga się chwieje, niech się nie wynoszą nade mnie!
18 Quoniam ego in lapsum paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.	18 Bo jestem bardzo bliski upadku i ból mój jest zawsze przede mną.
19 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo et sollicitus sum de peccato meo.	19 Ja przecież wyznaję moją winę i trwożę się moim grzechem.
20 Inimici autem mei vivunt et confirmati sunt; et multiplicati sunt, qui oderunt me inique.	20 Lecz silni są ci, co bez powodu mi się sprzeciwiają, i liczni, którzy oszczerczo mnie nienawidzą.
21 Retribuentes mala pro bonis detrahebant mihi, pro eo quod sequebar bonitatem.	21 Ci, którzy złem odpłacają za dobro, za to mi grożą, że idę za dobrem.
22 Ne derelinquas me, Domine; Deus meus, ne discesseris a me.	22 Nie opuszczaj mnie, Panie, mój Boże, nie bądź daleko ode mnie!
23 Festina in adiutorium meum, Domine, salus mea.	23 Spiesz mi na pomoc, Zbawienie moje - o Panie!