Psalmi 139

NOVA VULGATA	VULGATA
1 Magistro chori. David. Psalmus. Domine, scrutatus es et cognovisti me,	1 In finem. Psalmus David.
2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. Intellexisti cogitationes meas de longe,	2 Eripe me, Domine, ab homine malo ; a viro iniquo eripe me.
3 semitam meam et accubitum meum investigasti. Et omnes vias meas perspexisti,	3 Qui cogitaverunt iniquitates in corde, tota die constituebant prælia.
4 quia nondum est sermo in lingua mea, et ecce, Domine, tu novisti omnia.	4 Acuerunt linguas suas sicut serpentis ; venenum aspidum sub labiis eorum.
5 A tergo et a fronte coartasti me et posuisti super me manum tuam.	5 Custodi me, Domine, de manu peccatoris, et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos :
6 Mirabilis nimis facta est scientia tua super me, sublimis, et non attingam eam.	6 absconderunt superbi laqueum mihi. Et funes extenderunt in laqueum ; juxta iter, scandalum posuerunt mihi.
7 Quo ibo a spiritu tuo et quo a facie tua fugiam?	7 Dixi Domino : Deus meus es tu ; exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ.
8 Si ascendero in caelum, tu illic es; si descendero in infernum, ades.	8 Domine, Domine, virtus salutis meæ, obumbrasti super caput meum in die belli.
9 Si sumpsero pennas aurorae et habitavero in extremis maris,	9 Ne tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori : cogitaverunt contra me ; ne derelinquas me, ne forte exaltentur.
10 etiam illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua.	10 Caput circuitus eorum : labor labiorum ipsorum operiet eos.
11 Si dixero: “ Forsitan tenebrae compriment me, et nox illuminatio erit circa me ”,	11 Cadent super eos carbones ; in ignem dejicies eos : in miseriis non subsistent.
12 etiam tenebrae non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur - sicut tenebrae eius ita et lumen eius -.	12 Vir linguosus non dirigetur in terra ; virum injustum mala capient in interitu.
13 Quia tu formasti renes meos, contexuisti me in utero matris meae.	13 Cognovi quia faciet Dominus judicium inopis, et vindictam pauperum.
14 Confitebor tibi, quia mirabiliter plasmatus sum; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis.	14 Verumtamen justi confitebuntur nomini tuo, et habitabunt recti cum vultu tuo.
15 Non sunt abscondita ossa mea a te, cum factus sum in occulto, contextus in inferioribus terrae.
16 Imperfectum adhuc me viderunt oculi tui, et in libro tuo scripti erant omnes dies: ficti erant, et nondum erat unus ex eis.
17 Mihi autem nimis pretiosae cogitationes tuae, Deus; nimis gravis summa earum.
18 Si dinumerabo eas, super arenam multiplicabuntur; si ad finem pervenerim, adhuc sum tecum.
19 Utinam occidas, Deus, peccatores; viri sanguinum, declinate a me.
20 Qui loquuntur contra te maligne: exaltantur in vanum contra te.
21 Nonne, qui oderunt te, Domine, oderam et insurgentes in te abhorrebam?
22 Perfecto odio oderam illos, et inimici facti sunt mihi.
23 Scrutare me, Deus, et scito cor meum; proba me et cognosce semitas meas
24 et vide, si via vanitatis in me est, et deduc me in via aeterna.