Psalmi 57
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
Biblija Hrvatski | Biblia Tysiąclecia |
---|---|
1 Zborovođi. Po napjevu »Ne pogubi!« Davidov. Miktam. Kad je ispred Šaula pobjegao u pećinu. | 1 Kierownikowi chóru. Na melodię: Nie niszcz. Dawidowy. Miktam. Gdy [Dawid] zbiegł od Saula do jaskini. |
2 Smiluj mi se, Bože, o smiluj se meni jer mi se duša utječe tebi! U sjenu tvojih krila zaklanjam se dok pogibao ne mine. | 2 Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną, u Ciebie chronię swe życie: chronię się pod cień Twoich skrzydeł, aż przejdzie klęska. |
3 Vapijem Bogu višnjemu, Bogu koji mi čini dobro. | 3 Wołam do Boga Najwyższego, do Boga, który czyni mi dobro. |
4 Nek’ pošalje s nebesa i spasi me, nek’ postidi one što me progone: neka Bog pošalje dobrotu svoju i vjernost! | 4 Niech ześle [pomoc] z nieba, niechaj mnie wybawi, niech hańbą okryje tych, co mnie dręczą; niechaj ześle Bóg swoją łaskę i wierność. |
5 Ležim usred lavova koji proždiru ljudske sinove. Zubi su im koplja i strijele, a jezik im mač je naoštren. | 5 Pośrodku lwów spoczywam, co pożerają synów ludzkich. Ich zęby to włócznie i strzały, a język ich niby miecz ostry. |
6 Uzvisi se, Bože, nad nebesa, slava tvoja nek’ je nad svom zemljom! | 6 Bądź wywyższony, Boże, ponad niebo, a Twoja chwała ponad całą ziemię! |
7 Mrežu namjestiše stopama mojim, stisnuše dušu moju; iskopaše preda mnom jamu: sami nek’ u nju padnu! | 7 Zastawili sieć na moje kroki i zgnębili moje życie. Przede mną dół wykopali: sami wpadli do niego. |
8 Postojano je srce moje, Bože, postojano je srce moje; pjevat ću i svirati. | 8 Serce moje jest mocne, Boże, mocne serce moje; zaśpiewam i zagram. |
9 Probudi se, dušo moja! Probudi se, harfo i citaro! Probudit ću zoru jutarnju. | 9 Zbudź się, duszo moja, zbudź, harfo i cytro! Chcę obudzić jutrzenkę. |
10 Hvalit ću te, Gospode, među narodima, među pucima pjevat ću tebi: | 10 Wśród ludów będę chwalił Cię, Panie; zagram Ci wśród narodów, |
11 jer do neba je dobrota tvoja, do oblaka vjernost tvoja. | 11 bo Twoja łaskawość aż do niebios, a wierność Twoja po chmury! |
12 Uzvisi se, Bože, nad nebesa, slava tvoja nek’ je nad svom zemljom! | 12 Bądź wywyższony, Boże, ponad niebo, a Twoja chwała ponad całą ziemię! |