Siracide 18
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | VULGATA |
---|---|
1 Colui che vive in eterno creò tutte insieme le cose. Dio solo sarà riconosciuto giusto: Egli è re invincibile in eterno. | 1 Qui vivet in æternum creavit omnia simul. Deus solus justificabitur, et manet invictus rex in æternum. |
2 Chi potrà descrivere le opere di lui? | 2 Quis sufficit enarrare opera illius ? |
3 Chi potrà investigare le sue maraviglie? | 3 quis enim investigabit magnalia ejus ? |
4 La potenza della sua grandezza chi la potrà spiegare? Chi potrà giungere a raccontare le sue misericordie? | 4 virtutem autem magnitudinis ejus quis enuntiabit ? aut quis adjiciet enarrare misericordiam ejus ? |
5 Ne togliere nè aggiungere si può alle maraviglie di Dio, nè arrivare a scoprirle. | 5 Non est minuere neque adjicere, nec est invenire magnalia Dei. |
6 Quando l'uomo avrà finito, sarà sempre da principio, e quando si fermerà, resterà stordito. | 6 Cum consummaverit homo, tunc incipiet : et cum quieverit, aporiabitur. |
7 Che cos'è l'uomo e a che può servire? A che si riduce il suo bene e il suo male? | 7 Quid est homo ? et quæ est gratia illius ? et quid bonum aut quid nequam illius ? |
8 Il numero dei giorni dell'uomo è molto se arriva a cento anni. Come una goccia d'acqua nell'oceano, come un granello d'arena, cosi quei pochi anni da vanti al giorno dell'eternità. | 8 Numerus dierum hominum, ut multum centum anni, quasi gutta aquæ maris deputati sunt : et sicut calculus arenæ, sic exigui anni in die ævi. |
9 Per questo il Signore è paziente cogli uomini, ed effonde sopra di loro la sua misericordia. | 9 Propter hoc patiens est Deus in illis, et effundit super eos misericordiam suam. |
10 Egli vede bene che malvagia è la presunzione del loro cuore, che deplorevole è la loro perdizione. | 10 Vidit præsumptionem cordis eorum, quoniam mala est : et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est. |
11 Per questo con essi fa giungere al colmo la sua misericordia, e mostra loro la via dell'equità. | 11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis, et ostendit eis viam æquitatis. |
12 La pietà dell'uomo è verso il suo prossimo, ma la misericordia di Dio si estende ad ogni vivente. | 12 Miseratio hominis circa proximum suum : misericordia autem Dei super omnem carnem. |
13 Essendo Egli misericordioso, ammaestra e corregge (gli uomini) come un pastore il proprio gregge. | 13 Qui misericordiam habet, docet et erudit quasi pastor gregem suum. |
14 Egli ha pietà di chi riceve l'ammonimento della misericordia, e di chi è sollecito nei suoi precetti. | 14 Miseretur excipientis doctrinam miserationis, et qui festinat in judiciis ejus. |
15 Figliolo, non aggiungere ai benefìzi i rimproveri, e al dono non aggiungere l'amarezza di cattive parole. | 15 Fili, in bonis non des querelam, et in omni dato non des tristitiam verbi mali. |
16 La rugiada non tempera forse il caldo? Così la buona parola val più del dono. | 16 Nonne ardorem refrigerabit ros ? sic et verbum melius quam datum. |
17 Non lo vedi che la parola vai più del dono? Ma il giusto ha l'uno e l'altra. | 17 Nonne ecce verbum super datum bonum ? sed utraque cum homine justificato. |
18 Lo stolto farà degli sgarbati rimproveri, e il dono dell'indiscreto fa strugger gli occhi. | 18 Stultus acriter improperabit : et datus indisciplinati tabescere facit oculos. |
19 Prima del giudizio assicurati della tua giustizia e prima di parlare impara. | 19 Ante judicium para justitiam tibi, et antequam loquaris, disce. |
20 Avanti la malattia prendi il rimedio, e prima del giudizio esamina te stesso, e troverai misericordia dinanzi a Dio. | 20 Ante languorem adhibe medicinam : et ante judicium interroga teipsum, et in conspectu Dei invenies propitiationem. |
21 Prima di cader malato, umiliati, e nel tempo dell'infermità fa vedere la tua (buona) condotta. | 21 Ante languorem humilia te, et in tempore infirmitatis ostende conversationem tuam. |
22 Nessuna cosa t'impedisca di sempre pregare, non ti peritare di conservarti giusto fino alla morte, perchè la ricompensa di Dio è eterna. | 22 Non impediaris orare semper, et ne verearis usque ad mortem justificari, quoniam merces Dei manet in æternum. |
23 Avanti l'orazione prepara l'anima tua, e non voler essere come uno che tenta Dio. | 23 Ante orationem præpara animam tuam, et noli esse quasi homo qui tentat Deum. |
24 Pensa all'ira del giorno finale e al tempo della retribuzione, quando Dio volgerà altrove la faccia. | 24 Memento iræ in die consummationis, et tempus retributionis in conversatione faciei. |
25 Ricordati della povertà nel tempo dell'abbondanza e delle strettezze della miseria nel tempo di ricchezza. | 25 Memento paupertatis in tempore abundantiæ, et necessitatum paupertatis in die divitiarum. |
26 Dalla mattina alla sera si cambierà il tempo, e dmanzi a Dio tutto passa veloce. | 26 A mane usque ad vesperam immutabitur tempus, et hæc omnia citata in oculis Dei. |
27 L'uomo saggio va cauto in ogni cosa, e nei giorni del peccato si guarderà dalla negligenza. | 27 Homo sapiens in omnibus metuet, et in diebus delictorum attendet ab inertia. |
28 Ogni accorto riconosce la sapienza e renderà onori a chi l'ha trovata. | 28 Omnis astutus agnoscit sapientiam, et invenienti eam dabit confessionem. |
29 Gli uomini di buon senso nelle parole operan pure con saggezza; avendo compresa la verità e la giustizia, fan piovere proverbi e sentenze. | 29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt, et intellexerunt veritatem et justitiam, et impluerunt proverbia et judicia. |
30 Non andar dietro alle tue voglie, e raffrena i tuoi appetiti. | 30 Post concupiscentias tuas non eas, et a voluntate tua avertere. |
31 Se accordi alla tua anima ciò che desidera, essa ti renderà la gioia dei tuoi nemici. | 31 Si præstes animæ tuæ concupiscentias ejus, faciat te in gaudium inimicis tuis. |
32 Non aver piacere dei tumulti, anche piccoli, perchè in essi i conflitti son continui. | 32 Ne oblecteris in turbis nec in modicis : assidua enim est commissio illorum. |
33 Guardati dall'impoverire prendendo ad usura per la gara (dei banchetti) quando la tua borsa è vuota, perchè por teresti invidia alla tua vita. | 33 Ne fueris mediocris in contentione ex f?nore, et est tibi nihil in sacculo : eris enim invidus vitæ tuæ. |